Αλήθειες και ψέματα…

Δεν ήταν και η καλύτερη διαφήμιση, αλλά τα γεγονότα δεν παρακολουθούν τους κανόνες της αγοράς. Ούτε η σωστή δημοσιογραφία... Κυριάρχησαν τα σκουπίδια, φέτος το καλοκαίρι, στις αναφορές του Τύπου στις τουριστικές περιοχές, αρχής γενομένης από την απεργία των δημοτικών υπαλλήλων καθαριότητας. Με τον Παρθενώνα να χάνει το προβάδισμα έναντι των βουνών από απορρίμματα που κοσμούσαν την Αθήνα, το Αγκίστρι –μέχρι πρότινος διαμάντι του Σαρωνικού– να προβοκάρεται για την παραθαλάσσια χωματερή του και την Αίγινα να μετράει τις μέρες ώσπου να μπει το ήρεμο φθινόπωρο, ώστε να μειωθεί ο όγκος των σκουπιδιών. Hταν άραγε δυσφημιστικά τα δημοσιεύματα που διέδωσαν το τεράστιο αυτό πρόβλημα; Επί της ουσίας, όπως αποδείχθηκε από την τουριστική κίνηση, η πλειονότητα των επίδοξων επισκεπτών δεν κάμφθηκε. Αλλά και το... γράμμα του νόμου να συμβουλευτούμε, από τη στιγμή που η είδηση δεν είναι ψευδής, το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης δεν υφίσταται. Επομένως; Επομένως, οι ενοχλημένοι τοπικοί άρχοντες, αντί να κυνηγούν φαντάσματα, ας κυνηγήσουν λύσεις. Λύσεις μόνιμες και σοβαρές, λύσεις που δεν θα επιτρέψουν την επανάληψη τέτοιων φαινομένων στο μέλλον. Λύσεις που θα στηρίζονται σε υποδομές, και όχι στην αλληλεγγύη άλλων δήμων ή στην πρόσκαιρη επαναφορά καταργημένων διατάξεων που επιτρέπουν τη μεταφορά απορριμματοφόρων σε κανονικά δρομολόγια των οχηματαγωγών της γραμμής. Γιατί το καλοκαίρι θα ξανάρθει... Και τα νησιά θα κατακλυστούν και πάλι από κόσμο. Οι κάδοι θα ξεχειλίσουν ξανά, τα καράβια δεν θα έχουν χώρο να μεταφέρουν απορριμματοφόρα κ.ο.κ. Αν, στο μεταξύ, δεν έχουν διευθετηθεί καίρια ζητήματα, του χρόνου τέτοια εποχή θα λέμε τα ίδια. Ο Τύπος θα επισημαίνει τους κινδύνους, οι αρμόδιοι θα του αποδίδουν δόλο, θα αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες για προσωρινές λύσεις κατόπιν εορτής, και πάει λέγοντας. Ανεξαρτήτως του αν έβλαψαν ή όχι τον τουρισμό οι εκτεθειμένοι στις παραλίες όγκοι των σκουπιδιών, είναι βέβαιο ότι αποτελούν εστίες μικροβίων, που εγκυμονούν κινδύνους για τη δημόσια υγεία. Και μόνο γι’ αυτό επείγει η λήψη αποφάσεων, προκειμένου να τελειώσει ο εφιάλτης. Το φιλότιμο των εργαζομένων και των υπευθύνων για τη διαχείριση της καθαριότητας δεν αρκεί. Η ευθύνη ανήκει πλέον στην Πολιτεία. Οι υποδομές προϋποθέτουν νομοθετικές ρυθμίσεις που θα ανοίξουν τον δρόμο στον Πολιτισμό. Πολιτισμό άλλωστε δεν παράγουν μόνο οι Τέχνες και τα Γράμματα. Προέχει η ποιότητα ζωής, πυλώνας της οποίας είναι το καθαρό περιβάλλον. Η διατήρηση της καθαριότητας όμως δεν επιτυγχάνεται με ευχές. Απαιτεί ριζικές λύσεις, που θα συμπαρασύρουν στην προσπάθεια ακόμη και τους ασυνείδητους πολίτες. Στο χέρι των δημάρχων είναι να τις αξιώσουν δυναμικά. Προτού γίνουν τα νησιά μας συνώνυμα των σκουπιδιών. Προτού απαξιωθεί εντελώς το μόνο αξιόμαχο προϊόν που διαθέτει η χώρα μας. Θα είναι κρίμα...