Συμβολική αλλά και πραγματική η εικόνα του εξωφύλλου, τουλάχιστον τη στιγμή που συνέλαβε το στιγμιότυπο ο φωτογραφικός φακός του Δημήτρη Βλάικου και έως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές.
Δύο νέα παιδιά, χαρούμενα, μπαίνουν στο λιμάνι της Αίγινας, σηματοδοτώντας την ελευθερία! Ή μάλλον την απελευθέρωση, που έχει και μεγαλύτερη αξία. Στα πρόσωπά τους ζωγραφίζονται η χαρά του καλοκαιριού, η προσμονή των απολαύσεων που υπόσχεται η θάλασσα, η ανακούφιση του... επιτέλους «αντίο, καραντίνα»!
Μαζί τους και το «Summer 2021»! Η καλοκαιρινή έκδοση του «Saronic Magazine» ξαναβγαίνει στην... πιάτσα δυναμικά, όπως ξεκίνησε το 2018, προβάλλοντας τις ομορφιές του Αργοσαρωνικού, των νησιών και των νησιωτικών περιοχών που αγάπησαν επί πολλές δεκαετίες Έλληνες και αλλοδαποί (εξ ου και δίγλωσσο) και που αποτύπωσαν οι κινηματογραφιστές, μεταδίδοντας μέσα από τις ταινίες τους και στο κοινό τη λαχτάρα να τα επισκεφτεί.
Αξιοθέατα, αρχαιολογικοί χώροι, γραφικά δρομάκια, ταβέρνες, παραλίες, μπαράκια, καταστήματα με επιλεγμένα είδη, ιδιαίτερα κεραμικά και άλλα πολλά τοπικά προϊόντα, σε συνδυασμό με τον πλούσιο Πολιτισμό και την Ιστορία, για τα οποία δικαιωματικά επαίρεται η περιοχή, προβάλλονται εδώ, από τις σελίδες του «Summer 2021», που ξεχειλίζει από αγάπη γι’ αυτή τη φιλόξενη νησιώτικη γειτονιά.
Πολιτιστικές και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις, που στερηθήκαμε το περσινό καλοκαίρι, διεθνείς κινηματογραφικές παραγωγές οι οποίες γυρίζονται τώρα στη χώρα μας, ταξίδια, κόσμος, με φόντο πάντα τη γαλάζια θάλασσα και τον μπλε ουρανό, πλαισιώνουν την καλοκαιρινή μας διάθεση, επιβεβαιώνοντας την επιστροφή στην κανονική μας ζωή.
Μήπως πρόκειται περί αυταπάτης; Όχι. Τα δεδομένα επέτρεψαν την επαναφορά στους φυσιολογικούς ρυθμούς.
Με κάποιες προϋποθέσεις, που οφείλουμε όλοι να σεβαστούμε, αν πραγματικά επιλέγουμε την ελευθερία αντί της σκλαβιάς. Αν θέλουμε τη ζωή μας πίσω ή όχι.
Η ελευθερία ωστόσο δεν κατακτάται με ευχές ή θεωρίες. Απαιτεί και θυσίες. Αν το εμβόλιο λογίζεται ως θυσία από πολλούς, ιδού το πεδίο για να αποδείξουν την ενσυναίσθησή τους. Αν, πάλι, επιθυμούν και τρίτη καραντίνα, κανείς δεν τους εμποδίζει να την επιβάλουν στον εαυτό τους. Σ’ εμάς γιατί;
Η ευτυχία των δύο αθλητών, της Ειρήνης και του Φάνη, που καταφθάνουν στο νησί κωπηλατώντας με τα sups τους, για να μας δώσουν τη δύναμη να πάρουμε μια βαθιά ανάσα, ας γίνει το σύνθημα της επανεκκίνησης και όχι της αντίστροφης μέτρησης. Η κοινωνία μας ας αναλογιστεί τις ευθύνες της απέναντι στο σύνολο, ας ξεπεράσει τις δεισιδαιμονίες, που σε χαλεπούς καιρούς βρίσκουν έδαφος να… ανθίσουν, και ας κοιτάξει το μέλλον με... καθαρή ματιά!
Καλό καλοκαίρι! Σε όλους…
Διαβάστε επίσης

Αναδημοσιούμε το editorial της Σίλας Αλεξίου από το τεύχος Απριλίου του Saronic Magazine, που μόλις κυκλοφόρησε, 0 μαζί με το σκίτσο του Σπύρου Ορνεράκη. Το τεύχος είναι Αφιέρωμα σ...

Πάμε δέκα χρόνια πίσω. Όταν δεν ξέραμε ακόμη τι μας περίμενε, όταν οι πιο αισιόδοξοι πιστεύαμε πως οι δυσκολίες που είχαν αρχίσει να ξεπροβάλλουν θα ήταν παροδικές… Πέρασε μία δε...

Έτος αναστοχασμού... Εν αναμονή της μεγάλης γιορτής για την επέτειο της απελευθέρωσης του τόπου μας από τον τουρκικό ζυγό, ας αδράξουμε τον χρόνο για να αναψηλαφήσουμε την εθνική μ...

Με το βλέμμα στην επόμενη μέρα… συνηθίζουμε να λέμε σε κάθε περίπτωση κρίσιμων αλλαγών, σε εθνικό ή τοπικό επίπεδο, προσδοκώντας πάντα σε κάτι καλύτερο. Η επόμενη μέρα είναι εδώ. Τ...

Με το βλέμμα στον Γολγοθά... Με τη σκέψη στο ακάνθινο στεφάνι... Μια παραβολή των Άγιων Ημερών που διανύουμε... Με τη διαφορά ότι η Εβδομάδα των Παθών κορυφώνεται με την Ανάσταση. ...

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Προηγήθηκε η προσωπική τους αμφιταλάντευση (να βάλω, να μη βάλω), ακολούθησε η αγωνία έως ότου επιβεβαιωθεί η υποψηφιότητά τους, και τώρα ξεκινούν έναν αγ...

Τώρα που γυρίζει... Τώρα μπορεί το όνειρο να γίνει πραγματικότητα. Τώρα που ο Άγιος Βασίλης κατεβαίνει από την καμινάδα, κουβαλώντας τα δώρα που περιμέναμε τόσο καιρό… Και τι να το...

Για κάποιους –λίγους ευτυχώς– ανάπλαση σημαίνει κατ’ ανάγκη βεβήλωση. Ή και ιεροσυλία. Ακόμη και αν πρόκειται για την προσπάθεια βελτίωσης μιας ασχήμιας που προβάλλει πλέον ως αδήρ...

Οταν ο οδηγός ασθενοφόρου κάποιου νησιού δεν ακούει το τηλέφωνο και ένας άνθρωπος πεθαίνει στον δρόμο, είναι βέβαιο πως δεν φταίει μόνο ο οδηγός. Ούτε το τηλέφωνο...Ευθύνεται ένα ο...

Τελικά, όχι. Δεν είμαστε «τόσο κοντά, αλλά και τόσο μακριά» από την Αττική, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Είμαστε πολύ, πολύ μακριά...Τόσο μακριά, που μας είναι αδύνατον να φανταστούμε...

Ολόγος είναι πολύ σοβαρός. Αναμφισβήτητα. Αν όμως συμφωνήσουμε πως ο Έλληνας δεν αφήνει εύκολα τον καναπέ του, ή το καφενείο του, μήπως η ονομασία των Σκοπίων αποτέλεσε την αφορμή;...