ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Καραμπόλες με… τόκο

Ηταν μία ακόμη γιορτή της Δημοκρατίας; Ότι μίλησε ο λαός είναι γεγονός. Ότι προσήλθε ο πολίτης στην κάλπη είναι μια πραγματικότητα. Ότι εξέφρασε τα αληθινά του συναισθήματα αμφισβητείται εντόνως. Όχι πως του φταίει κανείς... Το ψηφοδέλτιο άλλωστε δεν είναι ψυχογράφημα. Σε ένα κομμάτι χαρτί –έστω κι αν πρόκειται για το χαρτί που πέφτει στην κάλπη– δεν αντικατοπτρίζονται οι μύχιες σκέψεις μας. Αν αποτυπώνεται η λογική μας, όποια κι αν είναι, τότε πράγματι η Δημοκρατία έχει κάθε λόγο να γιορτάζει. Αν όμως το ιερό δικαίωμα τού εκλέγειν θυσιάζεται στον βωμό ανίερων συναλλαγών, η Δημοκρατία δυστυχεί. Ηανάγκη εκτόνωσης του Έλληνα, στου οποίου τον τράχηλο έχει κάτσει ένας ζυγός που δεν λέει να φύγει, δεν ήταν το κύριο χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών, όπως θα περίμενε κανείς. Αυτό που κυριάρχησε κατά την προεκλογική περίοδο –τουλάχιστον στις αυτοδιοικητικές εκλογές– ήταν οι κατά τόπους (πολύ συγκεκριμένους) ανίερες συμμαχίες. Οι καραμπόλες που επιδιώχθηκαν μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα την αλλοίωση εν πολλοίς της επιθυμίας των εκλογέων. Υπό αυτό το πρίσμα, θα μπορούσαμε να πούμε πως στον πρώτο γύρο των εκλογών εκφράστηκε η βούληση του εκλογικού σώματος με μεγαλύτερη γνησιότητα. Ιδιαίτερα στις περιοχές όπου ο πρώτος γύρος έβγαλε νικητή. Κυοφορούνταν μεν οι επικείμενες συναλλαγές, αλλά –δεδομένου ότι δεν ήταν δυνατόν να προβλεφθεί με ακρίβεια το αποτέλεσμα– όλα ήταν ακόμη ρευστά. Πολλοί οι υποψήφιοι, από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, θα ήταν εντελώς έωλη οποιαδήποτε προσπάθεια χειραγώγησης. Οδεύτερος γύρος ωστόσο –όπου υπήρξε– άναψε τα αίματα. Ισοπέδωσε ιδεολογίες, ένωσε άκρα, «δώστε για να πάρετε», η ψήφος δεν έχει πλέον χρώμα, έχει μόνο προστιθέμενη αξία. Κάτω ή και πάνω από το τραπέζι, στο σκοτάδι ή στο φως, η ανάγκη υπεροχής δεν επιτρέπει ενδοιασμούς. Οι κανόνες αυτού του παιχνιδιού δεν βάζουν φραγμούς. Οι συνειδησιακές ευαισθησίες ταιριάζουν στους χαμένους. Ταιριάζουν μάλλον σε εκείνους που παρακολουθούν από απόσταση τα τεκταινόμενα και θλίβονται. Στους ρομαντικούς που εξακολουθούν να πιστεύουν στην καθαρή πολιτική, στο όνειρο για ένα καλύτερο αύριο. Δυστυχώς. Η ανάμειξη στα κοινά –υπό οποιαδήποτε ιδιότητα– επιβάλλει θυσίες. Αρχών, αξιοπρέπειας, ήθους. Αλλιώς, κάτσε σπίτι σου. Ετσι, λοιπόν, με μεθόδους που ακούγαμε αλλά δεν θέλαμε να υιοθετήσουμε ως αληθείς, φτάσαμε στην επόμενη ημέρα. Δεν ισχυριζόμαστε ότι το φαινόμενο καθόρισε όλα τα αποτελέσματα. Υπήρξαν περιπτώσεις υποψηφίων που έλαμψαν χωρίς να χρειαστεί να καταφύγουν σε ύποπτες δοσοληψίες. Με το κεφάλι ψηλά, χωρίς βαρίδια, οφείλουν μόνο να αποδείξουν την αξία τους. Η νίκη είναι όλη δική τους. Δεν είναι δανεική. Και μάλιστα με δυσβάσταχτο τόκο. Η Δημοκρατία πάντως νομίζει ότι γιόρτασε. Τα δάκρυα που είδαμε ήταν από... χαρά.

Διαβάστε επίσης

Δικαίωμα βαρύ σαν... υποχρέωσηEDITORIAL

Αποτελεί ίσως το μόνο μειονέκτημα των μικρών κοινωνιών έναντι των μεγάλων πόλεων. Το δικαίωμα τού ψηφίζειν, η χειροπιαστή απόδειξη της λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος, εξ...

Παιχνίδια στην… κάλπηEDITORIAL

Ανθίζει σαν την αμυγδαλιά, όχι για να υποδεχθεί την άνοιξη, αλλά τις δημοτικές εκλογές. Το λουλούδι της είναι άοσμο, αλλά η μυρωδιά του σε τρελαίνει. Τι είναι;Ηυποψηφιότητα! Αυτή η...

Στην κοιτίδα… των ΜΚΟEDITORIAL

Η δυσωδία διαπερνά τα ρουθούνια σου, κλείνεις τα μάτια να μη βλέπεις, τα αυτιά να μην ακούς – αν κλείσεις και τη μύτη σου, θα σκάσεις. Ίσως είναι και καλύτερα…Ενώ επί τέσσερα σχεδό...

Ο φτωχός συγγενήςEDITORIAL

Τώρα, αυτό είναι καλό; Το τελευταίο τρίμηνο του 2013 –λέει η Στατιστική Υπηρεσία– οι Έλληνες είχαν μείωση αποδοχών και αύξηση αποθεματικών. Δηλαδή, ο φόβος φυλάει τα έρημα. Ή –με μ...

Περιμένοντας τον Άγιο Βασίλη…EDITORIAL

Δεκέμβριος 2013. Ένα θεσμικό όργανο, αποτελούμενο μάλιστα από νομικούς και δικαστές, επικαλείται το Σύνταγμα της Ελλάδας για να στηρίξει το δίκαιο των θέσεών του. Υπήρχε ακόμη Σύντ...

Εσύ αποφασίζεις…EDITORIAL

Σε προεκλογικό κλίμα, που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του Έλληνα περισσότερο και από τον ήλιο, μπαίνει και πάλι αυτή η πολύπαθη χώρα, δοκιμάζοντας την ακάματη αισιοδοξία της.Αν κα...

Ήταν κάποτε η ακτοπλοΐα... EDITORIAL

Κι εκεί που δεχόμασταν χωρίς καμία αντίδραση τη σταδιακή κατάργηση κάθε δικαιώματός μας, επιστρέφει το ΝΕΡΑΪΔΑ να μας ξεσηκώσει...Να μας θυμίσει ότι το αυτονόητο για ένα σύμπλεγμα ...

Αχ, πατρίδα μας γλυκιά…EDITORIAL

Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είναι η θάλασσα και τα νησιά; Μην είναι οι καλοκαιρινές διακοπές και το αυγουστιάτικο φεγγάρι; Αυτή είναι η πατρίδα μας! «Γι’ αυτό λυσσάνε οι Γερμανοί» ...

Μάλλον κάτι μας διαφεύγει…EDITORIAL

«Η αυριανή ημέρα θα είναι καλύτερη για την Ελλάδα». Ας ονειρευτούμε λοιπόν... Αφού προηγουμένως ξαναδιδαχθούμε την ελληνική, την οποία προφανώς έχουμε ξεχάσει.Δεν εξηγείται διαφορε...

Τρία χρόνια μαζί!EDITORIAL

Η κρίση ήταν ήδη εδώ, αλλά συνειδητά την αγνοήσαμε. Όχι από αφέλεια ή επιπολαιότητα. Ούτε από υπερβολική αισιοδοξία. Από μια βαθιά υποχρέωση. Προς τα πάτρια εδάφη. Προς τον ένδοξο ...

Διαχρονική αξία…EDITORIAL

Είμαστε εδώ. Σε πείσμα του υπερτιμημένου life style και των εκπροσώπων του (που τρέχουν τώρα να μαζέψουν τα κομμάτια τους), η λεκάνη του Αργοσαρωνικού ξαναζεί τις δόξες του παρελθό...