Μαζί για την αποκατάσταση του ωραίου...

Εν τάξει...Και όλα επανέρχονται προοδευτικά στους κανονικούς τους ρυθμούς. Η αταξία του καλοκαιριού -καλή για τους επιχειρηματίες, λιγότερο καλή για τους κατοίκους και τους επισκέπτες των νησιών- ταυτισμένη ωστόσο με το μεγάλο διάλειμμα στην καθημερινότητα (επομένως ευχάριστη όπως και να έχει), φεύγει σιγά-σιγά από το πλάνο. Η εικόνα καθαρίζει. Και η αλήθεια ξεγυμνώνεται. Απαλλαγμένη από αξεσουάρ, που εξωρραϊζουν ή καλύπτουν τα μειονεκτήματα, η πραγματικότητα δεν έχει οδό διαφυγής. Τα προσχήματα χάνουν κάθε έρεισμα, δεν έχουν κανένα δικαίωμα στην ανοχή μας. Λένε ότι ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας της περισυλλογής, της ανασύνταξης. Αλλά και η αρχή της πιο μελαγχολικής εποχής του χρόνου. Δεν οφείλεται στον καιρό. Άλλωστε τα τελευταία χρόνια το φθινόπωρο έχει χάσει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Έπαψε να διεκδικεί ακόμη και την κακή μας διάθεση. Μετά από ένα μακρύ καλοκαίρι, ο Σεπτέμβριος απαιτεί ανάταξη. Λογαριασμό. Οργάνωση. Περιμένει, παρασύροντας μαζί του όλους εμάς, ένα καλό συγύρισμα. Οι τόποι τουριστικών προορισμών, όπως είναι όλος ο Αργοσαρωνικός, το καλοκαίρι -ως γνωστόν- αλλάζουν όψη. Φοράνε τα ...καλά τους, που στην πραγματικότητα λίγο απέχουν από τις πανηγυριώτικες φορεσιές,κρύβοντας κάτω από τα μακριά πλουμιστά φορέματα, τις ασχήμιες τους. Σκουπίδια, μηχανάκια χωρίς εξάτμιση, μουσική στη διαπασών. Η φασαρία και η αταξία νομιμοποιούνται. Η ανοχή εκλαμβάνεται ως συγκατάθεση, ο πολιτισμός ως αδυναμία. Οι πάσης φύσεως πολιτιστικές εκδηλώσεις, ως αντίβαρο στην θεσμοθετημένη βαρβαρότητα, αγωνίζονται να αποδείξουν το αντίθετο, αλλά...πώς; Η πολυκοσμία, ως επιχείρημα, δεν στερείται λογικής. Εν αναμονή του Σεπτεμβρίου λοιπόν, οι άγριες -πολύ συχνά- διαθέσεις των αγανακτισμένων πολιτών αναστέλλονται. Και να που ήρθε! Καλοπροαίρετος -παρά τις ...αμαρτίες που σέρνει- αισιόδοξος -παρά τις διαδόσεις που τον θέλουν πεινασμένο και γκρινιάρη- αλλά άκρως απαιτητικός. Ενώπιος ενωπίω με κάθε αρμόδια αρχή, αλλά και με μας τους ίδιους, αξιώνει για λογαριασμό όσων μένουν πίσω -μονίμων κατοίκων και μονίμων επισκεπτών- και όσων επιμένουν στις ποιοτικές αποδράσεις, την αποκατάσταση του ωραίου. Το ...κλάδεμα των ξερών κι ας κάνουν ίσκιο, το σάρωμα της παρακμής που άφησε πίσω της η λαίλαπα της θερινής “ανάπτυξης”, την αναπαλαίωση κάθε πρόσκαιρα αποκαθηλωμένης αξίας. Να μπουν τα πράγματα στη θέση τους δηλαδή. Με σεβασμό στην παράδοση, στο περιβάλλον, στην ιστορία που συνοδεύει τα νησιά και τα παράλια του Αργοσαρωνικού. Γενική καθαριότητα. Με την ευαισθητοποίηση των πολιτών (γιατί η δουλειά θέλει πολλά χέρια) και απόλυτη συνείδηση της υποχρέωσης έναντι του κοινού καλού. Η προεκλογική φιέστα ας τα βρει καθαρά. Δεν μας πειράζει. Ίσως αποτελέσει και ένα κίνητρο. Το ζητούμενο είναι να παραμείνουν τακτοποιημένα και μετά τη ... γιορτή. Για πάντα. Κι ας αναλάβουμε επιτέλους κι εμείς τις ευθύνες που μας αναλογούν... Σίλα Αλεξίου