Βασιλική!: Το αντίο του Μ. Ανδιανόπουλου στη Βάσω Κογιώνη

Γράφει ο εκπαιδευτικός Μπάμπης Ανδριανόπουλος

Βάσω ΜΑΣ αγαπημένη! Βασούλα ΜΑΣ! Ναι, το ΜΑΣ με κεφαλαία. Γιατί ήσουν η Βάσω του καθενός μας και η Βάσω όλων μας. Γιατί εσύ διαμορφωνόσουν και ολοκληρωνόσουν μέσα από τον άλλον. Διέθετε τον εαυτό σου για τον άλλον. Δεν μπορούσες να διανοηθείς τη ζωή σου χωρίς τον άλλο. Τον κοντινό σου, αυτόν του ευρύτερου περιβάλλοντός σου, τον οποιοδήποτε χωρίς εξαιρέσεις.

Ένα λουλούδι ήσουν Βάσω μας. Ένα λουλούδι που φύτρωσε και πρωτόδε το φως εκεί στο Ναύπλιο. Ένα λουλούδι που έκλεισε στα πέταλά του όλα τα χρώματα και τα αρώματα της μαγικής πόλης. Την ευγένεια, την αρχοντιά, την ομορφιά, την αισθητική. Και τα μετέφερες μαζί σου στον άλλο όμορφο τόπο που έμελλε να διανύσεις τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής σου. Και τα συνδύασες με τα δικά του χαρακτηριστικά. Την απλότητα, τη λαϊκότητα, την καλοσύνη, την ανεπανάληπτη γοητεία της καθημερινότητας. Και άνθιζες διαρκώς. Και ομόρφαινες τον τόπο, τους ανθρώπους, τις ζωές όλων μας. Και έγινες εσύ η εκλεκτή ένα τόσο ακριβό πλάσμα αλλά τόσο ανοιχτό και προσπελάσιμο για τον καθένα.

Υπηρέτησες πολλούς ρόλους, όλους με απαράμιλλη επιτυχία και δοτικότητα. Σύζυγος, μητέρα, εκπαιδευτικός, διευθύντρια, συνάδελφος, φίλη. Πάνω απ' όλα όμως υπηρέτησες την πολύτιμη έννοια που καλείται Άνθρωπος και την ανέβασες σε υψηλό επίπεδο. Γιατί ήσουν ακριβός, ξεχωριστός άνθρωπος Βάσω. Κοντά σου, όσοι είχαμε το προνόμιο να σε γνωρίσουμε, να σε συναναστραφούμε, να συνεργαστούμε μαζί σου γίναμε καλύτεροι άνθρωποι. Και πάνω απ' όλα οι μαθητές που σε συνάντησαν ως καθηγήτρια, διευθύντρια, φίλη, μητέρα.

Οι γενιές των μαθητών που κουβαλάνε κάτι από τη χάρη και την αρετή σου. Είναι εκείνοι που ελπίζουμε να κάνουν τη μικρή μας κοινωνία καλύτερη. Και αυτό θα είναι η μεγάλη σου παρακαταθήκη. Εκεί, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Β' Δημοτικού Σχολείου και του Γυμνασίου οι νότες από το πιάνο σου θα μετεωρίζονται πάντα. Ας πάρει το όνομά σου. Ας ονομαστεί αίθουσα Βασιλικής Κογιώνη. Για τη διαρκή μνήμη σου.