Στις 18 Απριλίου η Ορθόδοξη εκκλησία τιμά την μνήμη της Οσίας Αθανασίας από την Αίγινα. Η Οσία Αθανασία γεννήθηκε στην Παλαιοχώρα της Αίγινας, τον 9ο αιώνα μ.Χ. από ευσεβείς γονείς που τους έλεγαν Νικήτα και Ειρήνη. Όταν έφτασε σε ηλικία γάμου οι γονείς της την ανάγκασαν να παντρευτεί, αλλά λίγο καιρό μετά το γάμο ο σύζυγός της σκοτώθηκε σε μία επιδρομή Σαρακηνών πειρατών στην Αίγινα. Μετά από αυτό η Οσία πίστεψε ότι είχε έρθει η ώρα να ακολουθήσει τον μοναχισμό που τόσο πολύ ήθελε. Ένα βασιλικό πρόσταγμα όμως που έλεγε ότι οι ανύπαντρες γυναίκες και οι χήρες ήταν αναγκασμένες να παντρευτούν εθνικούς την ανάγκασε να παντρευτεί για δεύτερη φορά και πάλι χωρίς τη θέλησή της. Με τον καιρό κατήχησε και έπεισε τον σύζυγό της να γίνει Χριστιανός και αργότερα μοναχός με το όνομα Ματθαίος. Ζώντας μια ενάρετη ζωή σαν χριστιανός ο Ματθαίος μετά από λίγο καιρό πέθανε. Τότε η Οσία μοίρασε την περιουσία της στους φτωχούς και μαζί με άλλες ευσεβείς γυναίκες κατέφυγαν σε ασκητήριο, όπου ζούσαν με αυστηρή άσκηση και νηστεία. Στον τόπο εκείνο υπήρχε ωραιότατος και πανάρχαιος ναός του Αγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Το μοναστήρι κτίστηκε προς τιμήν της Ζωοδόχου Πηγής και βρισκόταν στην θέση του σημερινού μοναστηριού που ίδρυσε ο Άγιος Νεκτάριος.
Στο μοναστήρι η Οσία ζούσε πολύ ασκητικά και τις λίγες ώρες ανάπαυσης που τις έμεναν χρησιμοποιούσε ως προσκέφαλο μία πέτρα. Ενώ όταν ήθελε να απομονωθεί για να προσευχηθεί πήγαινε σε ένα πηγάδι όπου υπάρχει μέχρι και σήμερα στο προαύλιο της Μονής. Τέσσερα χρόνια μετά η Οσία Αθανασία έγινε Ηγουμένη του μοναστηριού αλλά μετά από λίγο καιρό έφυγε από εκεί σ’ άλλο πιο ήσυχο τόπο (άγνωστο πού). Από εκεί επισκέφτηκε το Βυζάντιο που τελικά έμεινε για 7 χρόνια και κατόπιν επέστρεψε στον τόπο της ησυχίας της.
Δώδεκα μέρες πριν κοιμηθεί το είχε διαισθανθεί. Για τον λόγο αυτό φρόντισε οι μοναχές να εκλέξουν νέα Ηγουμένη. Την ημέρα της κοιμήσεώς της κάλεσε τις μοναχές να τις παρηγορήσει και τους είπε ότι την κληρονομιά και την δόξα την οποία μέλλει να πάρει από τον Θεό στους ουρανούς θα την λάβει 40 μέρες από την εκδημία της και παρέδωσε την ψυχή της ειρηνικά. Πολλοί Αιγινήτες ακούγοντας για τον θάνατό της πήγαν στο ησυχαστήριο να την αποχαιρετήσουν τότε άρρωστοι θεραπεύτηκαν, την ώρα του ενταφιασμού της, δαιμονισμένοι λυτρώθηκαν και τυφλοί βρήκαν το φως τους. Σαράντα μέρες μετά στη ακολουθία δύο μοναχές είδαν στο κέντρο του ναού δύο άνδρες με αστραφτερή στολή, είχαν ανάμεσά τους την Οσία Αθανασία. Αμέσως έβγαλαν μια πορφύρα στολισμένη με πετράδια και μαργαριτάρια, και την έντυσαν σαν βασίλισσα. Ύστερα στόλισαν το κεφάλι της με στεφάνι που είχε μπρος και πίσω σταυρούς, κι αφού της έδωσαν στο χέρι μια ράβδο κοσμημένη με πολύτιμα πετράδια, την οδήγησαν στο Άγιο Θυσιαστήριο. Την ίδια ώρα η λάρνακα, που περιείχε το λείψανο της Οσίας, άρχισε να τρίζει μέχρι που πέρασε ένας χρόνος. Οι μοναχές αμέσως θυμηθήκαν τα λόγια της οσίας Αθανασίας και άρχισαν α δοξάζουν και να ευχαριστούν το Θεό που δέχθηκε με αυτόν τον τρόπο την Ηγουμένη τους.
Πηγές : Αγιολόγιο
https://www.orthodoxianewsagency.gr/
φωτογραφίες : https://kimintenia.com/
Άγης Νταλαγιάννης
