Ανθρώπινα δικαιώματα σε Ανατολή και Δύση - Άρθρο του Δημήτρη Χ. Παξινού
Είναι γεγονός ότι σήμερα το Κράτος Δικαίου υποχωρεί ακόμη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.). Μαζί κι η Δημοκρατία όπως την γνωρίζαμε. Είτε, μέσω ανεξέλεγκτων, ανεξάρτητων αρχών, που υποκαθιστούν το έργο της συντεταγμένης πολιτείας είτε με την υποβάθμιση του έργου της νομοθετικής εξουσίας, που την ονομάζουν αναβάθμιση.
Παρ’ όλες, όμως, τις δυσκολίες που παρουσιάζονται, εξακολουθεί να υπερισχύει έναντι των άλλων χωρών. Κι αυτό γιατί, οι ισχυρές χώρες οικονομικά, όπως η Κίνα, η Ρωσία και η Τουρκία εμφανίζουν ένα όλο και περισσότερο αυταρχικό πρόσωπο.
Με μικρές παραλλαγές, έχουν ελέγξει ασφυκτικά το σύστημα απονομής της Δικαιοσύνης, που υφίσταται μόνο στα χαρτιά.
Έτσι χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται στις φυλακές, είτε χωρίς κατηγορία, είτε με κατασκευασμένες για την εξόντωση τους. Κυρίως πρόκειται για τους ενδεχόμενους πολιτικούς αντιπάλους. Η εξαφάνιση τους δεν αποκλείεται! Πιθανές εξεγέρσεις πνίγονται στο αίμα, αν το επιχειρήσουν. Ο έλεγχος της δημόσιας ζωής είναι αυστηρός και όλα ελέγχονται είτε με τις κάμερες είτε με τούς κάθε είδους εποπτεύοντες τους χώρους. Δεν γνωρίζουν τις δημοκρατικές διαδικασίες. Βρίσκονται σε νηπιακή ηλικία και τους έμαθαν ότι όλα αυτά βλάπτουν την υγεία του Κράτους. Δεν έμαθαν να ξεχωρίζουν, να διακρίνουν τα δικαιώματά τους, τα πολιτικά, τα ατομικά, τα κοινωνικά. Αυτά αποτελούν εγκλήματα, ως στρεφόμενα κατά του Κράτους, που αποφασίζει και εκτελεί κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Η Κίνα, ως η πλουσιότερη χώρα, που μας φόρτωσε και τον κορωνοιό, αφού μέσα δεν έχει αντίπαλο, εξάγει και τη νέα αντίληψη, ότι το χρήμα τα εξαγοράζει όλα. Γι’ αυτό κι όλα τα κράτη επιδιώκουν να έχουν καλές σχέσεις μαζί της επιδιώκοντας την εύνοια της. Δεν ενδιαφέρονται, πλέον, για την πλήρη έλλειψη και των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το κράτος έχει εξελιχθεί, σε ένα αυταρχικό ,δικτατορικό καθεστώς, που όλα τα κράτη, πολιτισμένα και μη επαίρονται για την στενή τους συνεργασία. Ο χρυσός, υπερισχύει πλέον, κάθε ηθικού διλήμματος, για ελευθερία και κράτος δικαίου. Την ίδια γραμμή έχει και η Ε.Ε. Αγνοεί όλες τις αξίες και τα ιδανικά της Δύσης και περιφέρεται ως μια δύναμη χωρίς κύρος. Μοιάζει να μην την ενδιαφέρουν όλες αυτές οι κατακτήσεις του ανθρωπίνου πνεύματος, πλέον. Μοιάζει με μία ξεπεσμένη και ξιπασμένη παλιά αρχόντισσα, που μόνη έννοια έχει τα στολίδια και τα λούσα. Υπάρχει, όμως, ο κίνδυνος να ολισθήσει κι αυτή σε μέτρα αυταρχικά επικαλούμενη διαφόρους λόγους είτε για ιατρικούς λόγους είτε για εθνικούς η άλλους. Κι έτσι να περιορίσει κάποια δικαιώματα. Σαν προσωρινά, που γίνονται μόνιμα. Άλλωστε έξις δευτέρα φύσις.
Η Κίνα, όπως κι η Τουρκία, επελαύνει. Τίποτε δεν τη συγκρατεί. Τείνει να μας εμφανίζεται ως η νέα δύναμη σε αξίες, πρωτόγνωρες για την Δύση, που σχετίζονται με την αξία του χρήματος και μόνο. Χωρίς κράτος δικαίου ,που είναι το βασικό συστατικό για την Δημοκρατία. Εκ των ων ουκ άνευ! Χαιρόμαστε γι’ αυτές τις αξίες μας και δεν πρέπει να τις απεμπολήσουμε. Αυτή είναι η κληρονομιά μας, το κύρος και η δύναμη μας ως Ευρωπαίων πολιτών. Τότε αποκτά μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία η πρόσδεση μας στη Δύση!
Με μικρές παραλλαγές, έχουν ελέγξει ασφυκτικά το σύστημα απονομής της Δικαιοσύνης, που υφίσταται μόνο στα χαρτιά.
Έτσι χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται στις φυλακές, είτε χωρίς κατηγορία, είτε με κατασκευασμένες για την εξόντωση τους. Κυρίως πρόκειται για τους ενδεχόμενους πολιτικούς αντιπάλους. Η εξαφάνιση τους δεν αποκλείεται! Πιθανές εξεγέρσεις πνίγονται στο αίμα, αν το επιχειρήσουν. Ο έλεγχος της δημόσιας ζωής είναι αυστηρός και όλα ελέγχονται είτε με τις κάμερες είτε με τούς κάθε είδους εποπτεύοντες τους χώρους. Δεν γνωρίζουν τις δημοκρατικές διαδικασίες. Βρίσκονται σε νηπιακή ηλικία και τους έμαθαν ότι όλα αυτά βλάπτουν την υγεία του Κράτους. Δεν έμαθαν να ξεχωρίζουν, να διακρίνουν τα δικαιώματά τους, τα πολιτικά, τα ατομικά, τα κοινωνικά. Αυτά αποτελούν εγκλήματα, ως στρεφόμενα κατά του Κράτους, που αποφασίζει και εκτελεί κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Η Κίνα, ως η πλουσιότερη χώρα, που μας φόρτωσε και τον κορωνοιό, αφού μέσα δεν έχει αντίπαλο, εξάγει και τη νέα αντίληψη, ότι το χρήμα τα εξαγοράζει όλα. Γι’ αυτό κι όλα τα κράτη επιδιώκουν να έχουν καλές σχέσεις μαζί της επιδιώκοντας την εύνοια της. Δεν ενδιαφέρονται, πλέον, για την πλήρη έλλειψη και των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το κράτος έχει εξελιχθεί, σε ένα αυταρχικό ,δικτατορικό καθεστώς, που όλα τα κράτη, πολιτισμένα και μη επαίρονται για την στενή τους συνεργασία. Ο χρυσός, υπερισχύει πλέον, κάθε ηθικού διλήμματος, για ελευθερία και κράτος δικαίου. Την ίδια γραμμή έχει και η Ε.Ε. Αγνοεί όλες τις αξίες και τα ιδανικά της Δύσης και περιφέρεται ως μια δύναμη χωρίς κύρος. Μοιάζει να μην την ενδιαφέρουν όλες αυτές οι κατακτήσεις του ανθρωπίνου πνεύματος, πλέον. Μοιάζει με μία ξεπεσμένη και ξιπασμένη παλιά αρχόντισσα, που μόνη έννοια έχει τα στολίδια και τα λούσα. Υπάρχει, όμως, ο κίνδυνος να ολισθήσει κι αυτή σε μέτρα αυταρχικά επικαλούμενη διαφόρους λόγους είτε για ιατρικούς λόγους είτε για εθνικούς η άλλους. Κι έτσι να περιορίσει κάποια δικαιώματα. Σαν προσωρινά, που γίνονται μόνιμα. Άλλωστε έξις δευτέρα φύσις.
Η Κίνα, όπως κι η Τουρκία, επελαύνει. Τίποτε δεν τη συγκρατεί. Τείνει να μας εμφανίζεται ως η νέα δύναμη σε αξίες, πρωτόγνωρες για την Δύση, που σχετίζονται με την αξία του χρήματος και μόνο. Χωρίς κράτος δικαίου ,που είναι το βασικό συστατικό για την Δημοκρατία. Εκ των ων ουκ άνευ! Χαιρόμαστε γι’ αυτές τις αξίες μας και δεν πρέπει να τις απεμπολήσουμε. Αυτή είναι η κληρονομιά μας, το κύρος και η δύναμη μας ως Ευρωπαίων πολιτών. Τότε αποκτά μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία η πρόσδεση μας στη Δύση!
