ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Αναζητώντας Δικαιοσύνη... - Άρθρο του Δημήτρη Παξινού

Από την εποχή του Ησιόδου, όταν ο αδελφός του υφάρπαξε την κληρονομική περιουσία και στη συνέχεια δωροδόκησε τον δικαστή αναζητείται η Δικαιοσύνη. Ας αφήσουμε την Παλαιά Διαθήκη και τις απλοϊκές ιστορίες της για την Θεία Δικαιοσύνη που ήταν σφαγές και μόνο για εκδίκηση υπέρ και κατά του εκλεκτού λαού του Θεού.

Η ακόμη τις σφαγές και λεηλασίες, χωρίς έλεος και τον εξανδραποδισμό λαών στ’ όνομα της όποιας θρησκείας, όπως την δημιούργησαν και την εκμεταλλεύθηκαν θυσιάζοντας εκατομμύρια ψυχές.Μ’ αντάλλαγμα την μετά θάνατο ζωή.               

Χρόνια τώρα, χιλιάδες και ο κόσμος,που ξεχνά γρήγορα, επανέρχεται δριμύτερος και αναζητά την Δικαιοσύνη, Θεία η ανθρώπινη,  οποία λειτουργεί με τους δικούς της όρους. Χωρίς ανθρώπινους κανόνες που μάταια αναζητούμε αλλά μάταια. Γιατί είναι κανόνας της φύσης, ο ισχυρότερος να επικρατεί και έτσι διαμορφώνεται το παγκόσμιο σύστημα, με παραλλαγές, ανάλογες της εξέλιξης των λαών, της εξέλιξης των ειδών δηλαδή.

Αυτή λοιπόν η έννοια της Δικαιοσύνης, βαθειά ριζωμένη στον άνθρωπο, είναι πάντα μια ουτοπία συνυφασμένη με το ανθρώπινο είδος. Χάριν αυτής,  λοιπόν, την οποία επικαλούμαστε, και μαζί της τα αναπόσπαστα συνδεδεμένα ανθρώπινα κι άλλα δικαιώματα προχωράμε, υποτίθεται, ενώ στην ουσία όλα παραμένουν ίδια.  Απλώς χάριν αυτών συντελούνται ακόμη μεγαλύτερα εγκλήματα, συνειδητά, κι ο κόσμος συμβιβάζεται μην έχοντας άλλη λύση. Είναι ο αδύναμος κρίκος σ αυτήν την αλυσίδα της ζωής και υποτάσσεται όπως ο κάθε λιγότερο ισχυρός οργανισμός.

Όμως εξακολουθεί να θεωρεί εαυτόν κυρίαρχο και ισχυρό έναντι των ασθενέστερων φύσεων. Κανόνας κι αυτός των αναλλοίωτων νόμων  που επικρατούν στην φύση.                                    

 Κι όλα αυτά τα χρόνια, ο αέναος κύκλος της ζωής, συνεχίζεται διεπόμενος απ’ τους νόμους. Κι εκεί που νομίζουμε ότι φθάσαμε σ ένα σημείο υπαρκτής Δικαιοσύνης,  έρχεται κάτι που τα ανατρέπει ως ένδειξη υποταγής στους ισχυρούς, που όταν θίγονται τα συμφέροντά τους τα ταυτίζουν μ’ αυτήν και επιβάλλουν την δική τους Δικαιοσύνη, όπως αυτοί την γνωρίζουν καλά.

Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει, ότι είμαστε όντα της φύσης, πεπερασμένα απ’ τον χρόνο και τον χώρο με προορισμό την συνύπαρξη μας με τα άλλα όντα της φύσης. Αλληλένδετοι και μ εξαρτήσεις συνδεδεμένοι. Τα τεράστια τεχνολογικά επιτεύγματα, όταν δεν συνδέονται με το πνεύμα το ανθρώπινο, με την φιλοσοφική ενατένιση των πραγμάτων, με το μέτρο ως οδηγό των κινήσεων μας, μάς καθιστά εξαρτήματα μιας μηχανής που υπερβαίνει τα όρια και κινδυνεύει να εκτροχιασθεί. Να χαθεί στο άπειρο. Τι κι αν πάμε στο φεγγάρι αν έχουμε καταστρέψει το δικό μας σπίτι από μια αλόγιστη σπατάλη των ανθρωπίνων πόρων μας.

 Κι αυτό αποτελεί την πεμπτουσία της Δικαιοσύνης. Να μπορούμε να κατανείμουμε τους πόρους λιγότερο άδικα και να καταστήσουμε την Δικαιοσύνη ότι δεν είναι τόσο ουτοπία, όσο μια διεργασία πνευματική που ωφελεί το σύνολο των φυσικών όντων. Γιατί στην Δικαιοσύνη υπάρχει η αρετή που είναι το ζητούμενο για την ευνομία και ισορροπία της φύσης και ημών των ενοίκων, με βεβαρυμμένο φορτίο και  παρελθόν. Άλλως επικρατεί η ανισορροπία που μετατρέπει το φως σε σκοτάδι, που όμως τυφλοί απ’ τ’ ανθρώπινα πάθη και την κυρίαρχη αλαζονεία οδεύουμε στο πνευματικό χάος.

 

 

 

Διαβάστε επίσης

Σίλα Αλεξίου: Από τη δημοσιογραφία στη Δημαρχεία μέσω Δικαιοσύνης - Άρθρο του Δημήτρη Παξινού Δημήτρης Παξινός

Δύσκολο στην σημερινή εποχή να ασκείς την δημοσιογραφία, κατά τρόπο ανεξάρτητο. Να ασκείς αυτό το δύσκολο έργο, δηλαδή την ενημέρωση του κοινού,  εν γνώσει αυτής της αποστολής σου....

Οι ηγέτες οι παρακεντέδες και ο Στ. Μάνος - Άρθρο του Δημήτρη Χ. Παξινού Δημήτρης Παξινός

Πάντοτε οι μεγάλοι ηγέτες είχαν πλάι τους σοφούς συμβούλους. Συνήθως μεγαλύτερης ηλικίας. Είχαν ανάγκη την πείρα τους, την σοφία τους, τις συμβουλές τους. Ίσως αυτό τους έκανε μεγά...

Η έλλειψη ισονομίας καθιστά ελλειμματικό το κράτος δικαίου - Άρθρο του Δημήτρη Παξινού Δημήτρης Παξινός

Ο Αριστοτέλης έγραψε ότι «το μόνο σταθερό κράτος είναι αυτό, όπου όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι ενώπιον του νόμου». Αυτή είναι η αρχή της ισότητας, το άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος....

Ανθρώπινα δικαιώματα σε Ανατολή και Δύση - Άρθρο του Δημήτρη Χ. Παξινού Δημήτρης Παξινός

    Είναι γεγονός ότι σήμερα το Κράτος Δικαίου υποχωρεί ακόμη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.). Μαζί κι η Δημοκρατία όπως την γνωρίζαμε. Είτε, μέσω ανεξέλεγκτων, ανεξάρτητων αρχών, ...

Ποιος είναι και ποιος δεν είναι χρήσιμος τελικά; - Άρθρο του Δημήτρη ΠαξινούΔημήτρης Παξινός

Ποιος είναι λοιπόν χρήσιμος, ποιος μη χρήσιμος και ποιος τους κρίνει αν είναι έτσι η αλλιώς. Ποια είναι τα κριτήρια τους και ποια άραγε χαρακτηριστικά έχουν.   Αυτά διαφέρουν από κ...

Επιτελικό Κράτος και πράσινα άλογα - Άρθρο του Δημήτρη Παξινού Δημήτρης Παξινός

Να μοιάσουμε στον λευκό ή και στον γερμανικό οίκο. Κατάλοιπα κι αυτά  θα πείτε. Τι θα πει λοιπόν επιτελικό κράτος για τα καθ’ ημάς; Και τι ακριβώς κράτος ήταν πριν. Προφανώς μη επι...

Η Πρόεδρος στο Καστελόριζο… - Άρθρο του Δημήτρη Παξινού Δημήτρης Παξινός

Με αφορμή την επίσκεψή της βγαίνουν στον αέρα οι δεκάδες ειδικοί που υπάρχουν στην Ελλάδα επί παντός επιστητού και μας κατακλύζουν με τις κοσμοϊστορικές απόψεις τους και τα αντίστο...

Εbru Timtik: Η Κούρδισα που αψήφησε τον θάνατο για μια δίκαιη δίκη - Άρθρο του Δημήτρη Παξινού Δημήτρης Παξινός

Η Τουρκάλα δικηγόρος Εbru Timtik καταδικάστηκε πέρσι για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση και την Πέμπτη 27 Αυγούστου 2020 πέθανε σε νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης, ενώ πραγματ...