Ο βομβαρδισμός και η βύθιση του Α/Τ ΥΔΡΑ στα νερά της Αίγινας
Στα νερά της Αίγινας το 1941 έλαβε χώρα ο βομβαρδισμός και η βύθιση του αντιτορπιλικού «ΥΔΡΑ». Το γεγονός αυτό είναι από τις μοναδικές πολεμικές επιχειρήσεις που έγιναν στην ευρύτερη περιοχή της Αίγινας.
Ακόμα υπάρχουν Αιγινήτες που θυμούνται τα γεγονότα εκείνης της ημέρας αλλά και τις αγωνιώδεις προσπάθειες για τη περισυλλογή των ναυαγών και την παροχή των πρώτων βοηθειών.
Ήταν λοιπόν Απρίλιος του 1941 όταν τα Γερμανικά στούκας εντόπισαν και βύθισαν το αντιτορπιλικό "ΥΔΡΑ".
Κατά τη διάρκεια του πολέμου του ’40 δεν μνημονεύονται από τους Αιγινήτες κάποιες πολεμικές επιχειρήσεις να έχουν λάβει χώρα στο νησί. Αυτό όμως που δεν μπορεί να σβηστεί από τη μνήμη τους είναι ο ανατριχιαστικός ήχος από τα Γερμανικά στούκας τα οποία πετούσαν χαμηλά. Εκτός από δύο βόμβες που έπεσαν κοντά στην Παναγίτσα στο λιμάνι και στο νεκροταφείο της Κυψέλης, η Αίγινα δεν βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς.
Χαραγμένη όμως στη μνήμη των κατοίκων του χωριού της Κυψέλης θα μείνει το απομεσήμερο εκείνο του Απριλίου του 1941, όταν στη νότια πλευρά της Λαούσας τα Γερμανικά αεροπλάνα βύθισαν το ελληνικό πολεμικό πλοίο «Ύδρα».
Το «Υδράκι» όπως εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να το αποκαλούν όσοι έζησαν τα γεγονότα τότε, ερχόταν από τον Πόρο [σύμφωνα με κάποιους άλλους, ενδέχεται να είχε βγει από τον Ισθμό] με προορισμό τον Πειραιά. Οι Γερμανοί όταν αντιλήφθηκαν την πορεία του εξαπέλυσαν τρία στούκας τα οποία ξεπρόβαλαν πίσω από τα βουνά της Σαλαμίνας. Το «Υδράκι» προσπάθησε να προφυλαχθεί πίσω από τις Λαούσες. Ο βομβαρδισμός όμως ήταν ανελέητος. Σε λίγα λεπτά βούλιαξε.
Οι κάτοικοι της Κυψέλης που παρακολουθούσαν το κακό έτρεξαν προς την παραλία του Λεόντι. Κάποιοι από το πλήρωμα του πλοίου πνίγηκαν, όσοι επέζησαν κατόρθωσαν να ανέβουν στις Λαούσες ενώ όσοι είχαν δυνάμεις κολύμπησαν και βγήκαν στο Λεόντι, όπου δέχθηκαν τις πρώτες βοήθειες των κατοίκων.
Οι τραυματίες νοσηλεύτηκαν στο στρατιωτικό νοσοκομείο της πόλης [σημερινό ξενοδοχείο «Μιράντα»]. Πολεμικό πλοίο που κατέφθασε τις επόμενες ώρες περισυνέλεξε τους επιζώντες. Η ιστορικός Γωγώ Κουκικούρδη αναφερόμενη σε αυτή την τραγική εικόνα του πολέμου, μας κατέθεσε σε συνέντευξη της πριν από χρόνια ότι ήταν φοβερό να βλέπει κανείς ανθρώπους κτυπημένους, κομματιασμένους από τις οβίδες.
Οι Αιγινήτισσες – εθελόντριες – νοσοκόμες, τους περιποιήθηκαν και όταν ήταν να φύγουν έγινε μια εκδήλωση από τα παιδιά του Συλλόγου που είχε φτιάξει με άλλες κυρίες η Γ. Κουλικούρδη.
Τους έκαναν τραπέζι, τους πρόσφεραν λουλούδια, τους τραγούδησαν. Και όλα αυτά λίγο πριν έρθουν οι Γερμανοί στην Αίγινα. Τα τελευταία χρόνια γίνεται επιμνημόσυνη δέηση για τους ναυτικούς που έχασαν τη ζωή τους στη Λαούσα.
Η βύθιση του «Ύδρα» από τους Γερμανούς, η μοναδική ίσως πολεμική επιχείρηση που έλαβε χώρα στην περιοχή μας, είναι εντελώς άγνωστη στους νεότερους.
Τούτες τις μέρες και αν τύχει να ταξιδεύουμε με το πλοίο της γραμμής, ας κοιτάξουμε στη νησίδα της Λαούσας και τη θάλασσα της περιοχής. Στη σιωπή του βυθού αναπαύεται το κουφάρι του ιστορικού πλοίου και οι ηρωικές ψυχές του πληρώματος του. Είναι κρίμα που μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει κάποια προσπάθεια να στηθεί κάποιο μνημείο ή έστω ένας απλός σταυρός πάνω στις Λαούσες για να θυμίζει το ιστορικό αυτό γεγονός.
