Εκλογές με μνημόνιο (τεύχος 06)
Η σημασία που αποκτούν αυτές οι εκλογές δεν συνδέεται απλώς με την εκλογή του περιφερειάρχη ή του δημάρχου.
Οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που κυβερνούν τη χώρα, αδιαφόρησαν όλα αυτά τα χρόνια για την αύξηση των δημοσίων ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους, με τραγικά αποτελέσματα για τους πολίτες, και ταυτόχρονα συνέβαλαν καθοριστικά στη διαμόρφωση ενός καταναλωτικού μοντέλου που οδήγησε πολλά νοικοκυριά σε υπερχρεώσεις στις τράπεζες.
Η επιλογή της κυβέρνησης Παπανδρέου και του ΛΑΟΣ –με συναίνεση της ΝΔ και σε συνεργασία με την ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ– να αντιμετωπισθεί η κρίση μέσα από το «μνημόνιο» όχι μόνο δεν έχει φέρει αποτελέσματα, αλλά αντίθετα η οικονομία βυθίζεται καθημερινά στην ύφεση και το δημόσιο χρέος αυξάνεται. Αυτή η επιλογή οδηγεί στη μείωση των μισθών και των συντάξεων, στο κλείσιμο των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων, και στη ραγδαία αύξηση της ανεργίας, με πρώτα θύματα τους νέους.
Σε αυτό λοιπόν το πολιτικό πλαίσιο διεξάγονται οι Αυτοδιοικητικές Εκλογές με βάση το νόμο του «Καλλικράτη», που σε αυτόν αποτυπώνεται η πολιτική του «μνημονίου» στην Αυτοδιοίκηση, με τη δραστική περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης, με απολύσεις εργαζομένων και με ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών του δήμου προς τους πολίτες.
Σε αυτό το πολιτικοκοινωνικό πλαίσιο, δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές, ο κ. πρωθυπουργός με περίσσιο θράσος δηλώνει ότι δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα εναντίον μισθωτών και συνταξιούχων. Αντίθετα, υπόσχεται ότι θα μοιράσει χρήματα σε 500.000 πολίτες. Πότε! Όχι βέβαια σήμερα, αλλά τα Χριστούγεννα, δηλαδή μετά τις εκλογές. Πόσα; Και πάλι δεν μας απαντά.
Υπάρχει άραγε ένας Έλληνας που δεν καταλαβαίνει ότι είναι ψεύτικες υποσχέσεις για να ξεγελάσει και πάλι τους ψηφοφόρους, ελπίζοντας ότι έτσι θα ξεπεράσει ανώδυνα τον σκόπελο των εκλογών στις 7 Νοεμβρίου;
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Αίγινα δεν είναι πολλά, είναι όμως ζωτικής σημασίας
Ταυτόχρονα είναι σε όλους γνωστό ότι το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης επεξεργάζεται νέα σκληρότερα μέτρα εναντίον των αδύναμων πολιτών, τα οποία θα παρουσιάσει μετά τις εκλογές.
Η σημασία λοιπόν που αποκτούν αυτές οι εκλογές κυρίως στις περιφέρειες και στους μεγάλους δήμους –και δευτερευόντως στους μικρότερους, όπου κυριαρχεί το τοπικό στοιχείο– είναι πολύ μεγάλη. Δεν είναι για να εκλεγεί απλώς ο περιφερειάρχης ή ο δήμαρχος. Η ψήφος θα πρέπει να εκφράζει τον θυμό του καθενός μας για το κόψιμο του μισθού και της σύνταξης, την απόλυση, την αβεβαιότητα για τη θέση εργασίας, για το μέλλον αυτού και των παιδιών του.
Η ψήφος λοιπόν πρέπει να είναι ένα βροντερό «όχι» στο «μνημόνιο», να εκφράζει την αντίσταση για την ανατροπή όλων των αντεργατικών νόμων, τη μαχητικότητα για τη διεκδίκηση μιας αξιοπρεπούς ζωής. Να είναι ψήφος καταδίκης των κυβερνητικών επιλογών των τελευταίων 30 χρόνων, που οδήγησαν τη χώρα μας σε αδιέξοδο και τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών στην ανέχεια, στη φτώχεια και στην ανεργία. Να είναι μια ψήφος που θα υπερασπίζεται τη χαμένη μας αξιοπρέπεια.
Ερχόμαστε τώρα στην Αίγινά μας. Έχω ήδη κλείσει τρεις δεκαετίες που τη ζω από κοντά σχεδόν κάθε εβδομάδα. Τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει δεν είναι πολλά, είναι όμως ζωτικής σημασίας. Το νερό, η αποχέτευση με βιολογικό καθαρισμό, το συγκοινωνιακό και το χωροταξικό θα πρέπει, επιτέλους, να μπουν στον δρόμο της επίλυσής τους.
Με ποιον τρόπο; Σίγουρα όχι μόνο με το να ανεβοκατεβαίνουν οι εκάστοτε δήμαρχοι στα γραφεία των υπουργών και του νομάρχη, αλλά με την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συσπείρωση των πολιτών που αγωνιστικά θα διεκδικούν. Το νησί χρειάζεται μια Δημοτική Αρχή ικανή να σχεδιάζει, να αγωνίζεται και να διεκδικεί, και ένα αντίστοιχο Περιφερειακό Συμβούλιο.
Η συμμετοχή συντρόφων όπως ο Βαγγέλης Λινός στην Περιφέρεια και η Όλγα Χαρίτου στον Δήμο εγγυάται την ενότητα, τη συσπείρωση και την αγωνιστική διεκδίκηση.
Του Αλέκου Φλαμπουράρη
Βιογραφικό
Ο Αλέκος Φλαμπουράρης γεννήθηκε στην Αθήνα, τέλειωσε το 9ο Γυμνάσιο στην Πλατεία Κουμουνδούρου και αποτέλεσε ενεργό μέλος του μαθητικού κινήματος, συμμετέχοντας στους αγώνες για την αυτοδιάθεση της Κύπρου. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Πολυτεχνείο του Γκρατς στην Αυστρία και κατόπιν στην Πολυτεχνική Σχολή Θεσσαλονίκης –από όπου απέκτησε και το δίπλωμα Πολιτικού Μηχανικού–, ως στέλεχος του ΚΚΕ και κατόπιν της Νεολαίας Λαμπράκη, έδωσε το «παρών» στους αγώνες πριν και κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, όπου και συνελήφθη. Από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα συμμετέχει στην Πολιτική Γραμματεία του ΚΚΕ Εσωτερικού, του ΚΚΕ Εσωτερικού Ανανεωτική Αριστερά και του Συνασπισμού.