Αγώνας για να παραμείνει η ΔΟΥ στον Πόρο!
Ανάστατοι οι επαγγελματίες του νησιού από την απόφαση για τη μεταφορά της στον Πειραιά. Του Ανδρέα Λαζάρου
Μεγάλωσα στον Γαλατά και διατηρώ στενές σχέσεις με την πατρίδα μου και την περιοχή γενικότερα, αφού εδώ και μερικές δεκαετίες έχω λογιστικό γραφείο στον Πόρο. Βέβαια, η ζωή μου είναι μοιρασμένη, αφού δεν μένω μόνιμα στον Γαλατά. Παρ’ όλα αυτά, θέλω το καλύτερο για τον τόπο και τους συμπατριώτες μου.
Ενημερώθηκα πριν από λίγο καιρό σχετικά με τη μεταφορά της ΔΟΥ Πόρου στην Α΄ ΔΟΥ Πειραιά, και αυτό είναι το γεγονός στο οποίο θα ήθελα να εστιάσω.
Κατ’ αρχάς, πιστεύω ότι όλα τα προβλήματα των επιχειρηματιών της ευρύτερης περιοχής Πόρου – Τροιζηνίας απορρέουν από την έλλειψη ενός δυνατού εμπορικού συλλόγου, ο οποίος –με τη σειρά του– θα διεκδικούσε, αλλά και θα προάσπιζε τα δικαιώματα των επαγγελματοβιοτεχνών. Επίσης, ο σύλλογος αυτός θα εξομάλυνε τις διαφορές και τις αντιπαραθέσεις μεταξύ των μελών του, πράγμα που από μόνο του θα βοηθούσε τόσο στην εξάλειψη του αθέμιτου ανταγωνισμού, όσο και στις αυθαιρεσίες των τοπικών αρχόντων ενάντια στον κλάδο.
Για να έρθουμε όμως στο φλέγον ζήτημα, την απομάκρυνση δηλαδή της ΔΟΥ Πόρου, θα ήθελα να φέρω ένα ενδεικτικό παράδειγμα για το μέγεθος των προβλημάτων που αυτό μπορεί να προκαλέσει στους ντόπιους επιχειρηματίες.
Ας υποθέσουμε ότι το ΣΔΟΕ επιβάλλει ένα πρόστιμο 500 ευρώ σε μια επιχείρηση. Πόσες φορές πιστεύετε ότι θα χρειαστεί να μεταβείτε στην Α’ ΔΟΥ Πειραιά για να το τακτοποιήσετε; Πέντε φορές! Μάλιστα! Την πρώτη για να παραλάβετε την παράβαση, τη δεύτερη για να καταθέσετε το απολογητικό υπόμνημα, την τρίτη για να παραλάβετε το ένταλμα του προστίμου, την τέταρτη (μετά από διάστημα 60 ημερών) για να κάνετε αίτηση παράτασης και, τέλος, την πέμπτη φορά για να συμβιβαστείτε.
Είναι λοιπόν αυτονόητα τόσο το χάσιμο χρόνου και η ταλαιπωρία όσο και το υψηλό κόστος (μ.ο. μετακίνησης στον Πειραιά 50 ευρώ την φορά, σύνολο 250 ευρώ) για τον εκάστοτε επιχειρηματία. Εξάλλου, ο φορολογούμενος δεν υποχρεούται να μπαίνει σε αυτήν τη διαδικασία, εφόσον η ΔΟΥ Πειραιά θα υποχρεούται να κοινοποιεί, μέσω κλητήρα, την κάθε οφειλή. Βέβαια, για να μην είμαστε αφελείς, αυτό δεν πρόκειται να συμβαίνει, αφού η κατάργηση της ΔΟΥ Πόρου θα την επιβαρύνει με περίπου 3.500 επαγγελματοβιοτέχνες, συν τους υπόλοιπους πολίτες που εξυπηρετούνται στο νησί. Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στον Πόρο εξυπηρετούνται το νησί, η Ύδρα, ο Γαλατάς, η Τροιζήνα, τα Μέθανα, η Καλλονή και τα υπόλοιπα χωριά. Δηλαδή, μια πολύ μεγάλη περιοχή υψηλής τουριστικής, γεωργικής και αλιευτικής παραγωγικότητας, για την οποία είμαι βέβαιος ότι η πολιτική ηγεσία δεν έχει ιδέα, αφού ελαφρά τη καρδία αποφάσισε ουσιαστικά την κατάργηση της ΔΟΥ Πόρου.
Κατά τη γνώμη μου, αποτελεί προτεραιότητα η σύσταση μιας επιτροπής από τους επαγγελματοβιοτέχνες, που θα διεκδικήσει την παραμονή της ΔΟΥ στο νησί μαςΗ δικαιολογία που χρησιμοποιήθηκε μάλιστα είναι η προσπάθεια –εκ μέρους της Πολιτείας– να μειώσει τα λειτουργικά κόστη, αλλά και να εξαλείψει τη διαφθορά από τις ΔΟΥ που δραστηριοποιούνται σε μικρές- κλειστές κοινωνίες. Πράγμα που ουδέποτε –από όσο γνωρίζω τουλάχιστον– έχει παρατηρηθεί στη ΔΟΥ Πόρου. Άρα, ουσιαστικά από την κατάργηση δεν προκύπτει ούτε οικονομία (για τους φορολογουμένους) ούτε μείωση της διαφθοράς (αφού δεν υπάρχει). Κατά τη γνώμη μου, αποτελεί προτεραιότητα η σύσταση μιας επιτροπής από τους επαγγελματοβιοτέχνες, που θα διεκδικήσει την παραμονή της ΔΟΥ στο νησί μας, την ώρα που, αν κάτι τέτοιο συμβεί, θα τους προκαλέσει έναν επιπλέον πονοκέφαλο. Εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι, σύμφωνα με τις καταχωρίσεις, η ευρύτερη οικονομική κρίση έχει προκαλέσει στην περιοχή μια πτώση της οικονομικής δραστηριότητας, της τάξεως του 60%, τον τελευταίο χρόνο. Ειδικότερα, κατά τη χειμερινή περίοδο, πλήττονται περισσότερο η οικοδομική δραστηριότητα, η αγροτική παραγωγή (λόγω κακοκαιρίας και χαμηλών τιμών στα προiόντα) και ο τουρισμός του Σαββατοκύριακου (υψηλές τιμές στα καύσιμα, παρ' όλη την εύκολη πρόσβαση διά ξηράς). Οπότε, δεν υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω παραχωρήσεις. Ήδη, η περιοχή μας έχει ανεχθεί αρκετή άνιση μεταχείριση, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα νησιά και τις παράκτιες περιοχές του Σαρωνικού. Bιογραφικό Ο Ανδρέας Λαζάρου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Γαλατά Τροιζηνίας. Εργάζεται ως φοροτεχνικός, διατηρώντας λογιστικά γραφεία στον Πειραια και στον Πόρο. Είναι ειδικός σε φορολογικά θέματα Ανωνύμων Εταιρειών, με υπογραφές ισολογισμών από το έτος 1979 ανελλιπώς, καθώς και μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
