Κίνα-Ταιβάν: Ο πόλεμος του ανανά - Ρεπορτάζ του Κώστα Αργυρού
Με αφορμή την «παρασιτολογία» το Πεκίνο απαγόρευσε τις εισαγωγές ανανά πλήττοντας σημαντικά την οικονομία της Ταϊβάν που εξαρτάται από αυτές και η ηγεσία της κάνει λόγο για μια σαφώς πολιτική απόφαση που θέλει να την πιέσει οικονομικά.
Οπως σημείωνε σε σχετικό του άρθρο και το BBC για τους περισσότερους δυτικούς καταναλωτές η μόνη «σύγκρουση», που μπορεί να προκαλέσει ο συγκεκριμένος είναι αν ταιριάζει στην πίτσα η όχι. Ο ανανάς περι ου ο λόγος, ο οποίος όμως τείνει να αποκτήσει εκρηκτικό περιεχόμενο σε μια νέα εμπορική διαμάχη Κίνας και Ταϊβάν με σαφείς πολιτικές προεκτάσεις.
Πριν από μερικές εβδομάδες το Πεκίνο απαγόρευσε τις εισαγωγές του συγκεκριμένου φρούτου από την Ταϊβάν, με την αιτιολογία ότι είναι φορέας παρασίτων, που θα μπορούσαν να μολύνουν και τις δικές της καλλιέργειες.
Για τη νησιωτική χώρα που η Κίνα εξακολουθεί να θεωρεί τμήμα της η απόφαση αυτή είναι σημαντικό πλήγμα κυρίως για τους αγρότες που απασχολούνται στις συγκεκριμένες καλλιέργειες. Σύμφωνα με το Συμβούλιο Γεωργίας της Ταϊβάν, το νησί παράγει 420.000 τόνους ανανά ετησίως, και την περασμένη χρονιά εξήγαγε λίγο περισσότερο από το 10% αυτού, με σχεδόν όλο αυτό το ποσοστό να πηγαίνει στην Κίνα.
Ηταν λογικό συνεπώς η ηγεσία της Ταϊβάν να αντιδράσει οργισμένα, μιλώντας για μια απόφαση που δεν έχει να κάνει με ασθένειες ή παράσιτα, αλλά με σαφή πολιτικά κίνητρα, που στοχεύουν να ενισχύσουν ακόμα περισσότερο την οικονομική πίεση από το Πεκίνο. Ζήτησε λοιπόν από τους κατοίκους να καταναλώνουν αυτοί περισσότερο ανανά και ανακοίνωσε ότι θα αναζητήσει άλλες αγορές για να απαντήσει στους εκβιασμούς της Κίνας.
«Οι ανανάδες της Ταϊβάν είναι ισχυρότεροι από τα μαχητικά αεροσκάφη. Οι γεωπολιτικές πιέσεις δεν μπορούν να συμπιέσουν τη νοστιμιά τους », δήλωσε ο αντιπρόεδρος της Ταϊβάν Λάι Τσινγκ Τε, σε ένα tweet του. Ανάλογα «τιτιβίσματα» ανέβασε και η πρόεδρος της «Δημοκρατίας της Κίνας» όπως είναι η επίσημη ονομασία της χώρας Τσάι Ινγκ-Βεν.
Οσο για τον υπουργό Εξωτερικών της άλλοτε πορτογαλικής αποικίας γνωστής ως Φορμόζα Τζόζεφ Γου αυτός χρησιμοποίησε τον λογαριασμό στο Twitter του υπουργείου για δημιουργήσει το hashtag #FreedomPineapple (Λευτεριά στον Ανανά) για να καλέσει φίλους από όλο τον κόσμο να στηρίξουν το συγκεκριμένο αγροτικό προϊόν. Στήριξη βρήκε πάντως από τη μεριά των ΗΠΑ και του Καναδά, που παραδοσιακά στηρίζουν τη χώρα, ενοχλώντας την Κίνα. Αντιπροσωπείες διαφόρων οργανώσεων των δύο
χωρών στην Ταϊπέι δημοσίευσαν φωτογραφίες μελών τους... αγκαλιά με ανανάδες.
Στήριξη φαίνεται να βρίσκει η Ταΐβάν και στο ιαπωνικό κοινό, αφού πολλοί Ιάπωνες χρήστες εξέφρασαν επίσης την προθυμία τους να αρχίσουν να αγοράζουν το συγκεκριμένο φρούτο άμεσα. Ετσι κι αλλιώς η πολιτική ηγεσία του νησιού δηλώνει ότι μεσοπρόθεσμα θα πρέπει να αναπροσανατολίσει το εμπόριο της, έτσι ώστε αυτό να μην εξαρτάται σε τόσο μεγάλο βαθμό από την Κίνα.
Βεβαίως μέχρι να γίνουν όλα αυτά και να κλειστούν οι συμφωνίες με νέες αγορές υπάρχει ο φόβος ότι οι αγρότες παραγωγοί θα μείνουν με το προϊόν τους απούλητο ή σε πολύ χαμηλή τιμή λόγω υπερπροσφοράς και θα δουν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται. Στη δυσαρέσκεια αυτών στοχεύει προφανώς η εκβιαστική τακτική του Πεκίνου, για να προκαλέσει μια πολιτική κρίση.
Η Κίνα από τη μεριά της επιμένει ότι οι ανανάδες μπλοκαρίστηκαν επειδή οι τελωνειακές αρχές της είχαν εντοπίσει επανειλημμένα παράσιτα σε φρούτα που προέρχονταν από την Ταϊβάν και επικαλείται τους κανόνες «βιοασφάλειας». Ωστόσο, τους τελευταίους 12 μήνες η Κίνα έχει κατηγορηθεί ότι χρησιμοποιεί διφορούμενες και αδιαφανείς εμπορικές πολιτικές για να τιμωρήσει ή να εκβιάσει τους αντιπάλους της. Ιδιαίτερα οι Αυστραλοί παραγωγοί ανησυχούν ότι τα προϊόντα τους υπόκεινται σε ανεπίσημες απαγορεύσεις ή θα πέφτουν θύματα αυθαίρετων και παράλογων νέων προδιαγραφών, ως αντίποινα για πολιτικές
αποφάσεις της αυστραλιανής κυβέρνησης. Κάτι τέτοιο έγινε πρόσφατα με αυστραλιανά κρασιά.
Η βιοασφάλεια είναι μια ασυνήθιστα περίπλοκη υπόθεση, επειδή τα εισαγόμενα είδη μπορούν να προκαλέσουν πραγματική οικονομική ζημιά, αλλά υπάρχει μια μακρά ιστορία της χρήσης της ως όπλου σε εμπορικές διαφορές, όπως εξηγούσε στο BBC η Ντέμπορα Εμς από το Κέντρο Εμπορίου της Ασίας. «Όμως, οι κανόνες για τα ζητήματα υγιεινής και φυτοϋγειονομικής (SPS) μπορούν να είναι ένας αρκετά εύκολος τρόπος για να μπλοκάρει κανείς το εξωτερικό εμπόριο». Η βάση δεδομένων της Διάσκεψης των Ηνωμένων
Εθνών για το εμπόριο και την ανάπτυξη (Unctad) δείχνει ότι η Κίνα έχει 1.642 περιορισμούς SPS, περισσότερους από οποιαδήποτε χώρα εκτός από την Ινδία, τις ΗΠΑ, τον Παναμά και το Περού. Κανόνες που δεν είναι πάντα διαφανείς και ποιοτικοί.
