Η Μεγάλη Τρίτη και η σωστή προετοιμασία για το Πάσχα

Μπορεί  το ρολόι να μετρά αντίστροφα προς την Κυριακή του Πάσχα, ωστόσο ακόμα και τώρα «στο παρά πέντε» η Εκκλησία μας υπενθυμίζει ότι έχουμε καιρό. Καιρό σωστής προετοιμασίας  για να παρακαθίσουμε  στο μεγάλο Δείπνο της Βασιλείας του Θεού. Έτσι πολύ σοφά οι Πατέρες  της Εκκλησίας όρισαν τη Μεγάλη Τρίτη να διαβάζεται στις Εκκλησίες  η «Παραβολή των Δέκα Παρθένων». Μια αφήγηση που τονίζει το όφελος  της έγκαιρης προετοιμασίας αλλά και την απώλεια της χαράς από την κοινωνία στη μεγάλη εορτή, λόγω της κακής και επιπόλαιης προετοιμασίας μας.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η Εκκλησία έχει ορίσει οι πρωινές ακολουθίες της να τελούνται  το βράδυ της προηγουμένης ημέρας ώστε να έχουν τη δυνατότητα να τις παρακολουθούν  όλοι οι πιστοί. Λόγω όμως άγνοιας αυτής της ουσιαστικής λεπτομέρειας πολλές φορές επικρατεί σύγχυση γύρω από τα γεγονότα που εορτάζουμε κάθε ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας. Έτσι λοιπόν χθες Μ. Δευτέρα το απόγευμα τελέστηκε ο Όρθρος  της Μεγάλης Τρίτης στον οποίο ακούσαμε την παραβολή των Δέκα Παρθένων.
Η παραβολή των Δέκα Παρθένων δεσπόζει λοιπόν στον συναξαριστή της Μεγάλης Τρίτης. Δέκα κοπέλες περιμένουν υπομονετικά τον Νυμφίο με τα λυχνάρια τους αναμμένα. Όμως Εκείνος αργεί και εκείνες αποκαμωμένες κοιμούνται. Όταν μέσα στη  "νύχτα" ακούγεται  η είδηση ότι ο Νυμφίος έρχεται οι πέντε από αυτές προετοιμασμένες καλά και έχοντας παραπάνω λάδι μαζί τους, τροφοδοτούν τα λυχνάρια τους, ενώ οι άλλες πέντε τρέχουν αριστερά και δεξιά για να προμηθευτούν λάδι. Τελικά οι τελευταίες μένουν έξω από το γάμο.
 
 Γεμάτη έντονους συμβολισμούς η παραβολή προτρέπει τους χριστιανούς ακόμα και αυτή την τελευταία στιγμή πριν το Πάσχα, να ετοιμαστούν κατάλληλα ώστε να μην μείνουν έξω από τον "νυμφώνα". Το λυχνάρι με το οποίο πρέπει να βγούμε για να προϋπαντήσουμε τον Νυμφίο, δεν μπορεί να ανάψει παρά μόνο αν είναι γεμάτο λάδι. Το λάδι συμβολίζει τη φιλανθρωπία. Χωρίς λάδι δεν ανάβει αυτή η φλόγα , αυτή η θέρμη, αυτό το φως που απαιτεί ο Νυμφίος από εκείνους που θα αναγνωρίσει ως δικούς Του. Και το λάδι αυτό πρέπει εμείς οι ίδιοι να το αγοράσουμε, με το δικό μας κόπο και όχι να είναι δανεικό όπως απαιτούσαν οι τελευταίες πέντε κοπέλες από τις προνοητικές. Τελικά η αγάπη δεν δανείζεται. Καθένας με τα δικά του έξοδα  και με το προσωπικό του ρίσκο αγαπά ή δεν αγαπά.

  (Η τελευταία παράγραφος προέρχεται από το βιβλίο: "Πασχαλινή κατάνυξη" του Lev Gillet)