Ο Εφραίμ στην κατάληψη της Νομικής το ‘73

Του Γ. Μπήτρου - Τον έχουν αποκαλέσει προοδευτικό. Κάποιοι τον θεωρούν αριστερό γιατί δεν εκφράζει συχνά απόψεις τετριμμένες, αναμενόμενες ή «συμβατικές» που θα περίμενες να ακούσεις από έναν ορθόδοξο επίσκοπο. Κάποιες άλλες φορές τον είχαν ταυτίσει με τις ιδεολογίες κάποιων αριστερών ή κεντρώων κομμάτων. Όμως κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο Μητροπολίτης Ύδρας Σπετσών και Αιγίνης κ.κ. Εφραίμ έχει άποψη και θέση για τα θέματα της κοινωνίας και της Εκκλησίας και μάλιστα πολλές φορές αυτές οι απόψεις και οι ιδέες του ξαφνιάζουν και εκφράζονται με πάθος και ένταση. Αγωνιά για τους νέους και τους αναγκεμένους της Μητροπολιτικής περιφέρειας του, μελετά τα σύγχρονα προβλήματα, σκύβει πάνω από την ανάγκη των πονεμένων, συνομιλεί με τα παιδιά, αφουγκράζεται τον καημό και την αγωνία των νησιωτών. Αν και Μητροπολίτης έχει ανοίξει πολλές φορές την πόρτα του για να δεχτεί κάποιον αναγκεμένο ή τραυματισμένο ψυχικά. Και δεν είναι τυχαία όλα αυτά. Έχουν την προϊστορία τους. Εδράζονται σε μια έμφυτη αγωνιστικότητα και στάση ζωής που απέκτησε από τότε που ήταν μικρό παιδί στην Αίγινα και έκανε την πρώτη του επανάσταση φεύγοντας από το σπίτι του για να πάει να σπουδάσει Θεολογία. Όμως στα χρόνια των σπουδών του δεν βολεύεται με την υποτροφία που πήρε αλλά συμμετέχει με άλλους συμφοιτητές του στα γεγονότα της Νομικής στις 21 και 22 Φεβρουαρίου του 1973, ανεβαίνοντας στην ταράτσα της σχολής και φωνάζοντας συνθήματα, όπως «συμπαράσταση λαέ…» Ο ίδιος διηγείται τα γεγονότα αυτά σε μια παλιά συνέντευξη του στην εφημερίδα «Έθνος» της 17/11/2003 στη δημοσιογράφο κ.Μπενέκου. Και ήταν ή πρώτη φορά που δημοσίως κατέθετε αυτό το βίωμά του. Αναφέρει μεταξύ άλλων ότι προχώρησαν οι φοιτητές στην κατάληψη της Σχολής για να αντιδράσουν στις ανακρίσεις που γίνονταν στο Πανεπιστήμιο. Αυτά τα γεγονότα και η συμμετοχή του στις φοιτητικές κινήσεις της εποχής τον όπλισαν με αγωνιστικότητα στα χρόνια της ιεροσύνης που θα ακολουθούσαν. Διορίζεται καθηγητής στο Τεχνικό Λύκειο Αίγινας όπου μαζί με τους μαθητές του και άλλους καθηγητές πρωτοστατούσε σε δυναμισμό και παλμό όταν ξημέρωνε η μέρα της 17ης Νοεμβρίου. Μιλούσαμε στα παιδιά για εκείνα τα γεγονότα για τους αγώνες των φοιτητών, φτιάχναμε πανό με το σύνθημα «ψωμί παιδεία ελευθερία» και κάναμε πορείες.Με θεωρούσαν αριστερό. Ο σωστός θεολόγος και κληρικός πρέπει να είναι ένας επαναστάτης εναντίον όλου του κακού και του κατεστημένου. Η Εκκλησία επιβάλλεται να είναι επαναστατική. Αν ο νέος δεν συμμετέχει σε αγώνες έχει γεράσει. Και καταλήγει: «Έχω μετανιώσει μόνο που άφησα το σχολείο, που δεν είμαι εκπαιδευτικός και δεν διδάσκω πιά» Θυμηθήκαμε αυτή τη συνέντευξη από το «Έθνος» σήμερα 17 Νοεμβρίου του 2018, σαράντα πέντε χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, για να δούμε πως ήταν και πως εκφράζονταν οι νέοι εκείνης της εποχής. Και ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο Μητροπολίτης μας, ο οποίος του ευχόμαστε να είναι πάντα επαναστάτης και να παραμένει πάντα στις επάλξεις της κοινωνίας και της Εκκλησίας.