Γεώργιος Βασ. Καλός: In Memoriam

Γράφει ο Σπύρος Μάνεσης – 

Ενας χρόνος πέρασε Γιώργο ! Ενας χρόνος χωρίς την παρουσία σου Μεγάλε αγαπημένε Φίλε ! Αριστοκράτη του πνεύματος και της ζωής ! Τίμησες την πατρίδα σου τον Πόρο φτάνοντας σε ύπατο αξίωμα της πολιτείας !

Πολιτικός μέ Ηθος,με Αξιοπρέπεια με προσφορά στην Πατρίδα ! Καί φρόντισες να αποστασιοποιηθείς απο την πολιτική έγκαιρα,διακριτικά,χωρίς να συμμετάσχεις στον επερχόμενο βούρκο που επεκράτησε ….

Ευφυής,εύστροφος ,σπινθηροβόλος έβλεπες πολύ μακρυά τίς εξελίξεις και τα τεκταινόμενα.Αλλά και προσεκτικός,με το μικροσκόπιο του Επιστήμονα επικεντρωνόσουν στίς λεπτομέρειες που κανένας απλός άνθρωπος δεν προσέχει.

Δίδασκες όχι μόνο σάν Καθηγητής αλλά κυρίως με το Ηθος σου,με το παράδειγμά σου με την συμπεριφορά σου !

Τιμούσες τους φίλους σου,τους συμπατριώτες σου τούς Ποριώτες .

Φρόντιζες για τα παραμικρά προβλήματά τους και γιά τα μεγάλα.Με λεπτότητα χωρίς να προσβάλεις,με διακριτικότητα.Μου εκμυστηρευόσουν την αγωνία σου να προσφέρεις και την στενοχώρια σου όταν δεν υπήρχε αποτέλεσμα.

Μικρούς και μεγάλους να βοηθάς ,αυτό ήταν το μέλημά σου.

Η χαρά σου να προσφέρεις και με τις γευσιγνώσεις σου να τιμάς και να ευχαριστείς τους συνδαιτημόνες σου.

Ανέδειξες την πατρίδα σου τον Πόρο και προσπάθησες να τονίσεις την πραγματική προσφορά του ,στον Αγώνα για την Ελευθερία.Να τον αναδείξεις από την αφάνεια και την ιστορική λησμονιά στην εξίσου ισότιμη και αξια θέση με τα γειτονικά νησιά του Αγώνα.

Τα βιβλία σου ,σε ρυθμό ένα σχεδόν κάθε χρόνο,καλοτάξειδα καράβια-τα παιδιά σου -έλεγες ,τα αγαπούσες και τα χαιρόσουν σαν τα πραγματικά παιδιά σου.

Βαθειά θρήσκος,παιδί της Εκκλησίας,βίωνες τη Χριστιανική Μυστηριακή ζωή,παράδειγμα για όλους.

Είχες τη χάρη και την ικανότητα να ανακαλύπτεις το θαύμα! Τά θαύματα της καθημερινής ζωής που συνήθως παρατρέχουμε και παραβλέπουμε.Με ανατριχίλα μίλαγες για τη συνομιλία σου με την Παναγία της Ζωοδόχου Πηγής και το Φως που αναβόσβυνε σαν απάντηση στίς προσευχές σου…..

Το εκκλησάκι σου,της Παναγίας τής Μυρτιδιώτισσας στό κτήμα σου στό Γαλατά με την Πλατυτέρα στην κόγχη του ιερού να αγκαλίάζει όλον τον Πόρο…Βιωματικές θ.Λειτουργίες με τον πανάξιο ιερουργό π.Γεράσιμο,μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη μας.

Και όταν ήλθε ο καιρός της αρρώστιας σου με πόση αξιοπρέπεια δεν την αντιμετώπισες !

Στην πάλη σου μαζί της,λύγισες.Πονούσες Μαρτυρικά .Κι όμως κανείς δεν ήθελες να το μάθει…..

Εσφιγγες τα δόντια και πάλευες.Καί σάν διέξοδο έγγραφες,έγγραφες….

Και στίς 24 του Αυγούστου του 18,ήλθε το Τέλος.Απρόοπτο για τους περισσοτερους που δεν ήξεραν.Κεραυνός εν αιθρία.

Αναζήτησες με αγωνία τον Νάσο,τον Γιάννη,εμένα.Κανείς μας δεν σκέφτηκε να καλέσει ένα ταχύπλοο,ένα ελικόπτερο ,και επι πτερύγων ανέμων να σε μεταφέρουμε…

Σε αφήσαμε να ακολουθήσεις την πεπατημένη.Ασθενοφόρο,Κέντρο Υγείας,νοσοκομείο Αργους.Κατέληξες στην διαδρομή…..Τύψεις και Ρέκβιεμ Για έναν Μεγάλο…

Ανεπανάληπτε Φίλε ! Ναί ξέρω εισαι τώρα στούς κόλπους του Αβραάμ,στην αγκαλιά του Θεού !

Η Κική η γυναίκα σου,η Ευαγγελίνα,ο Βασίλης ,τα παιδιά σου ,ειναι υπερήφανοι για Σένα! Εισαι η περιουσία που τους άφησες !

Η Μνήμη σου θα μένει ανεξίτηλη σε μας που σε γνωρίσαμε.Και η τοπική κοινωνία θα βρεί τρόπους να θυμίζει τη βιωτή και το παράδειγμά σου στίς νεώτερες γενεές.

Σπύρος Μάνεσης