Το «χρυσό» παιδί της Ύδρας
Ο 14χρονος Ιάσων Διαμαντής, παγκόσμιος πρωταθλητής στο καράτε, μιλάει στη Σοφία Μωρές για τη μεγάλη του διάκριοη, τον αθλητισμό και την Πολιτεία.
Οι Καιροί που διανύουμε είναι πολύ δύσκολοι. Οι Καιροί όμως πάντα δύσκολοι ήταν, και πολλές φορές ακόμη περισσότερο από τις μέρες μας. Τη διαφορά την έκαναν, και την κάνουν, οι άνθρωποι και οι μάχες που δίνουν, προσωπικές ή ομαδικές. Και είναι πάνω απ’ όλα το κίνητρο, ο σκοπός που μετράει. Και όταν το κίνητρο είναι η Αγάπη στους ανθρώπους, στην πατρίδα στον εαυτό μας, το Πάθος, η Πίστη, το Ήθος, η Αξιοπρέπεια, η Δικαιοσύνη και η Μετριοφροσύνη, τότε κερδίζονται όλες οι μάχες και όλοι οι πόλεμοι. Ένα από αυτά τα φωτεινά παραδείγματα ανθρώπων-αγωνιστών ανάμεσα σε, ευτυχώς, πάρα πολλά ακόμη αποτελεί και ο δικός μας Ιάσων Διαμαντής. Ένα παιδί 14 χρονών που κατάφερε και σήκωσε τον τόπο μας και την πατρίδα μας στους ώμους του, με τον δικό του αγώνα. Ίσως δεν συνειδητοποίησαν πολλοί από μας τη σημαντικότητα και τη σοβαρότητα του επιτεύγματός του. Χρυσός παγκόσμιος πρωταθλητής... Κρύβει τεράστια προσπάθεια αυτή η λέξη, πίστη, Θέληση, πείσμα και μεγαλείο. Έκανε ο Ιάσων περήφανη την Ύδρα, την Ελλάδα, τους ανθρώπους του, τους φίλους του και όλους όσους κατάλαβαν τι ήταν αυτό που πέτυχε.
Τον παρακάλεσα να πει μερικά λόγια μέσα από την ψυχή του, και έχω τη χαρά να σας τα μεταφέρω αυτολεξεί.
Πού γεννήθηκες, Ιάσονα, τι τάξη πας στο σχολείο και πότε άρχισες να ασχολείσαι με το καράτε;
Έχω γεννηθεί στον Πειραιά και ζω στην Ύδρα. Θα ξεκινήσω τη Γ΄ Γυμνασίου στο Γυμνάσιο Ύδρας. Το καράτε το ξεκίνησα πριν 3 χρόνια.
Σε πόσους αγώνες έχεις λάβει μέρος και πόσες διακρίσεις έχεις πάρει;
Έχω λάβει μέρος σε 4 Πανελλήνια στη WADO, έχω 2 χρυσά στα ΚΑΤΑ, καθώς επίσης 3 χρυσά και 1 αργυρό στο KUMITE. Έχω λάβει μέρος επίσης σε ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα ΕΛΟΚ (Ελληνική Ομοσπονδία Καράτε) και έχω φέρει την 3η θέση στην Ελλάδα ανάμεσα σε 4 διαφορετικά συστήματα καράτε. Πέρσι τον Σεπτέμβριο συμμετείχα στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα WADO RYU ΚΑRATE, όπου εκεί κατέκτησα την τρίτη θέση. Φέτος στις 14 Αυγούστου συμμετείχα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα WADO RYU KARATE, όπου κατέκτησα την πρώτη θέση στην κατηγορία μου KUMITE, όπως επίσης και την 5η θέση παγκοσμίως στα ΚΑΤΑ.
Σε ποια σχολή εκπαιδεύεσαι;
Η σχολή μου ανήκει στον υπό ίδρυση Γ.Σ. «Η Γροθιά της Ύδρας», στην Ύδρα, και ο δάσκαλός μου είναι ο κ. Γιάννης Πράπας.
Η οικογένειά σου πώς στάθηκε δίπλα σου;
Τους γονείς μου σε κάθε κίνησή μου τους έχω δίπλα μου, να με υποστηρίζουν. Σε ό,τι χρειαστώ για το άθλημα και τους αγώνες μου, κάνουν τα πάντα για να μου το προσφέρουν, και τους ευχαριστώ ιδιαίτερα γι’ αυτό.
Πώς ήταν η ατμόσφαιρα στον στίβο του Τέξας;
Στο στάδιο όπου αγωνιστήκαμε η ατμόσφαιρα εκ πρώτης ήταν πένθιμη, καθώς πριν από 1,5 μήνα είχε φύγει από τη ζωή ο μεγάλος δάσκαλος του WADO RYO KARATE DO SENSEI TATSHUO SUZUKI. Πέραν τούτου, όμως, όλοι οι αθλητές, προπονητές όλων των χωρών, περάσαμε πάρα πολύ καλά, καθώς γλεντούσαμε όλοι μαζί σαν οικογένεια κάθε νίκη ή ήττα οποιουδήποτε αθλητή. Γνώρισα πάρα πολύ κόσμο του εξωτερικού, μεγάλους αθλητές και δασκάλους, και είμαι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος με αυτό.
Μίλησέ μας για την τελική αναμέτρηση...
Στην κατηγορία μου ήμασταν 6 διαγωνιζόμενοι, εκτός του πρώτου της Εθνικής Γερμανίας, ο οποίος δήλωσε ασθένεια και δεν ήταν παρών. Ο 2ος αγώνας μου ήταν με αθλητή της Εθνικής Αγγλίας και τον κέρδισα 1-0, ενώ έχω κάποια παράπονα από τη διαιτησία, που δεν μου μετρήσανε κάποιους πόντους. Στον τελικό έπαιξα με αθλητή της Εθνικής Αγγλίας, που είχε προκριθεί και αυτός για την 1η θέση, τον οποίο νίκησα 2-0, και αυτή τη νίκη μού χάρισε το χρυσό μετάλλιο.
Πώς ένιωσαν η οικογένεια και οι φίλοι σου;
Δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε το τι είχα καταφέρει. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη. Τα τηλέφωνα από Ελλάδα, μέχρι και τη στιγμή που βρισκόμουν στο βάθρο και ακουγόταν ο Εθνικός μας Ύμνος, δεν είχαν σταματήσει από φίλους και γνωστούς.
Υπήρξε κάποια συμπαράσταση από την Πολιτεία;
Δεν μπορώ να γνωρίζω ποια ήταν η θέση της Πολιτείας μας σε αυτό το κομμάτι. Αυτό που είδαμε σαν αποστολή ήταν ότι το παγκόσμιο φαινόμενο της οικονομικής κρίσης δεν επέτρεψε σε πολλές χώρες να συμμετάσχουν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Έτσι, κι εμείς δεν είχαμε καμιά οικονομική βοήθεια-ενίσχυση από το κράτος. Δεν μπορώ να νιώθω κάτι γι’ αυτό. διότι δεν είμαστε το μόνο κράτος με αυτό το πρόβλημα. Το παράπονό μου είναι όμως ότι στην επιστροφή μας στην Ελλάδα στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», ναι μεν μας υποδέχτηκαν γύρω στα 30 άτομα, που ήταν άγνωστοι σε μένα, αλλά γνωστό ιδιωτικό κανάλι που ήταν εκεί θεώρησε σωστότερο να ακολουθήσει και να πάρει συνέντευξη από έναν γνωστό τραγουδιστή και να αγνοήσει τελείως εμάς τους τέσσερις αθλητές και δασκάλους με τα 4 χρυσά μετάλλιά μας, που χάρη σε αυτά φέραμε την Ελλάδα μας στην πρώτη θέση στον κόσμο.
Μπορεί να κατέκτησα την πρώτη θέση στο WADO RYO KARATE, αλλά για μένα το καράτε τώρα ξεκινάειΚαι η επιστροφή στην Ύδρα; Δεν βρίσκω λόγια. Ο δήμος υποδέχτηκε εμένα, το δάσκαλό μου και την οικογένειά μου με τιμές ηρώων, ενώ βράβευσαν τον δάσκαλό μου κι εμένα με το μετάλλιο του ναυάρχου Μιαούλη. Μας τίμησαν ιδιαίτερα με αυτό. Τα λόγια του δημάρχου μας κ. Άγγελου Κοτρώνη μάς συγκίνησαν. Ο κόσμος ήταν πολύ ζεστός μαζί μας, καθώς κρατούσαν πυροτεχνήματα στα χέρια και ζητοκραύγαζαν το όνομά μου. Τι έχεις να πεις για τα παιδιά που ασχολούνται με τον αθλητισμό; Όσα παιδιά ασχολούνται γενικότερα με τον αθλητισμό καλό θα είναι να θέτουν στόχους, να παραδειγματίζονται από σωστούς αθλητές, να προσπαθούν να κάνουν σωστή διατροφή, σωστή άσκηση και να προσπαθούν να ξεπερνούν καθημερινά τον εαυτό τους. Τώρα για τα παιδιά που δεν ασχολούνται με κάποιο άθλημα, σε πρώτη φάση χάνουν πολλά. Δεν καλλιεργούν το πνεύμα τους (το βασικότερο όλων) και δεν βελτιώνουν τη σωματική τους υγεία. Η συμβουλή που μπορώ να δώσω είναι ότι όλοι μας πρέπει να αθλούμαστε, και πρέπει να διαλέγουμε το άθλημα που μας αντιπροσωπεύει. Εγώ διάλεξα το καράτε γιατί, εκτός –όπως λέει και ο δάσκαλός μας–του ότι είναι ένα άθλημα το οποίο γυμνάζει εξ ολοκλήρου το μυϊκό μας σύστημα, μας διδάσκει αυτοάμυνα, και μέσα από τις αυστηρές αρχές του (πειθαρχεία, σεβασμός, αυτοέλεγχος) αισθάνομαι ότι μπορώ να ολοκληρώσω τον εαυτό μου σαν αθλητή, σαν καρατέκα και σαν άνθρωπο. Και τώρα τι ακολουθεί; Οι στόχοι που έχω δεν σταματούν εδώ. Μπορεί να κατέκτησα την πρώτη θέση στο WADO RYO KARATE, αλλά για μένα το καράτε τώρα ξεκινάει, καθώς έχω να δώσω πολλούς αγώνες με παιδιά της Εθνικής Ελλάδας, που ο καθένας τους ασχολείται το λιγότερο 9 χρόνια με το άθλημα. Στο WADO RYO είμαι πρώτος στον κόσμο. Τώρα όμως πρέπει να κατακτήσω πρώτες θέσεις στο SHOTOKAN στο GOZU RYU, SHITO RYU, στην Ελλάδα, έτσι ώστε να καταφέρω να γίνω και εγώ μέλος της Εθνικής Ομάδας Καράτε, της ΕΛΟΚ. Ο επόμενός μου αγώνας είναι 3 Σεπτεμβρίου, στο κλειστό Ολυμπιακό Στάδιο Πάλης, και αν εκεί καταφέρω και κερδίσω, θα καταφέρω να ανήκω και εγώ στην Εθνική μας. Αυτό που θα ήθελα να πω σαν Ιάσων Διαμαντής, πέρα των ερωτήσεων που μου θέσατε, και σας ευχαριστώ πολύ γι’ αυτές, είναι ότι το καράτε στην Ύδρα σχετικά με την υπόλοιπη Ελλάδα και τον κόσμο είναι αδικημένο και παρεξηγημένο. Αδικημένο, γιατί κάποια ομάδα ανθρώπων και, δυστυχώς, αθλητές θεώρησαν σωστό όλα αυτά τα χρόνια που είναι το καράτε στην Ύδρα να συκοφαντήσουν με τους χειρότερους τρόπους τον δάσκαλό μου κ. Γιάννη Πράπα, εμένα, τους υπόλοιπους συναθλητές μου και το καράτε της Ύδρας γενικότερα, πράγμα που είχε σαν αποτέλεσμα να συναντήσουμε διάφορες δυσκολίες στη σταδιοδρομία μας μέσα στο άθλημά μας. Όμως εμείς, από την αρχή έως και τώρα, δεν δώσαμε σημασία, και θα συνεχίσουμε να μη δίνουμε σημασία σε οποιονδήποτε λέει διάφορα εναντίον του αθλήματάς μας. Εύχομαι μετά τη δική μου επιτυχία, τις επιδείξεις που έχετε παρακολουθήσει και τη σωστή εκπαίδευση που έχετε διαπιστώσει και οι ίδιοι ότι γίνεται στη σχολή μας, επιτέλους να έρθει κόσμος και νέα παιδιά, για να μπορέσουν και άλλοι από τώρα και στο εξής να γευτούν όλα τα καλά και ακόμα περισσότερα που έχουμε δει οι συναθλητές μου και εγώ. Τέλος, να ευχαριστήσω τον δάσκαλό μου, που από την πρώτη μέρα που ξεκίνησα είναι δίπλα μου και με προπονεί με τους καλύτερους δυνατούς τρόπους, και έτσι έχω καταφέρει ό,τι έχω καταφέρει σε αυτό το διάστημα τον τριών ετών που ασχολούμαι με το άθλημα του καράτε. Και τα καλύτερα έρχονται. Όπως λέει και ο Ιάσων, αυτή ήταν μόνο η αρχή, η αρχή μιας ανοδικής πολλά υποσχόμενης πορείας ενός ανθρώπου που ξέρει τι θέλει και πώς να το αποκτήσει. Και όλοι εμείς δίπλα του να χειροκροτάμε κάθε προσπάθεια και να ευχόμαστε το παράδειγμά του να αποτελεί σημείο αναφοράς επιλογής και προσπάθειας και πολλών άλλων παιδιών. Γιατί είπαμε, όσο πιο δύσκολοι είναι οι Καιροί, τόσο πιο πολύ επιβάλλεται οι προσωπικοί και ομαδικοί αγώνες μας να περιβάλλονται από Αγάπη, Πίστη και ξεκάθαρους στόχους. Από το μπλογκ «Ύδρα, πατρίδα της ψυχής μου»
