Ξαφνικό φλερτ του ΤΑΙΠΕΔ με την "Αγία Ψυττάλεια"!

? Έντονες αντιδράσεις από την ΕΥΔΑΠ για την περίεργη σπουδή επενδυτών να συμπεριληφθεί στη σύμβαση παραχώρησης του ΟΛΠ η παράκτια ζώνη του μικρού νησιού, προκειμένου να εγκαταστήσουν εργοστάσια αμμοβολής ή επεξεργασίας λυματολάσπης. Του Διονύση Βυθούλκα Ψυττάλεια είναι ένα μικρό νησί του Σαρωνικού κόλπου ανάμεσα στο λιμάνι του Πειραιά και στη Σαλαμίνα. Το... συναντούν στον «δρόμο» τους τα πληρώματα των πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού από και προς τον Ναύσταθμο, καθώς και οι επιβάτες των πλοίων από και προς τη Σαλαμίνα. Ένα νησί χωρίς κατοίκους, αλλά με μεγάλες εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού για τα λύματα του νομού Αττικής, οι οποίες θεωρούνται οι μεγαλύτερες της Ευρώπης. H ιστορία της Ψυττάλειας παλιά... Μετά το τέλος της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας, ο περσικός στόλος φεύγοντας προς το Φάληρο εγκατέλειψε τη φρουρά της Ψυττάλειας και ο Αριστείδης αποβιβάστηκε στο νησί εξοντώνοντας όλους τους Πέρσες. Για αυτό τον λόγο ένα από τα τρόπαια, μετά τη νίκη, στήθηκε πάνω στην Ψυττάλεια. Η Ψυττάλεια ωστόσο τις ημέρες αυτές δεν βρίσκεται στο επίκεντρο λόγω της αρχαιολογικής της αξίας –ενόψει ενδεχομένως και του εορτασμού των 2.500 χρόνων από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας το 2021–, αλλά διότι η παράκτια ζώνη της περιλαμβάνεται στη Σύμβαση Παραχώρησης του ΟΛΠ, προκαλώντας τις αντιδράσεις της ΕΥΔΑΠ. Πριν από μερικές ημέρες τα στελέχη της επιχείρησης πήραν στα χέρια τους τον χάρτη που συνοδεύει το προς διαβούλευση νέο αναδιαμορφωμένο σχέδιο του ΤΑΙΠΕΔ για την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ και διαπίστωσαν ότι δείχνει τη νησίδα Ψυττάλεια να έχει εξαιρεθεί. Σύμφωνα με τα στελέχη της ΕΥΔΑΠ, αυτό έγινε μετά από συζητήσεις, καθώς υπάρχουν νόμιμα δικαιώματά της στον χώρο. Εκτός αυτού, όπως συμπληρώνουν, υπάρχουν και οι φάροι οι οποίοι έχουν σχέση με την εθνική ασφάλεια, καθώς είναι στην είσοδο του Ναυστάθμου. Ωστόσο, με έκπληξη αντιλήφθηκαν ειδικό χρωματισμό στην παράκτια ζώνη (αιγιαλό και θάλασσα) της Ψυττάλειας. Όταν ρώτησαν γιατί έγινε αυτό, οι υπεύθυνοι του ΤΑΙΠΕΔ απάντησαν ότι δεν αφορά το έδαφος της νησίδας αλλά μόνο την παράκτια ζώνη. Στο νέο ερώτημα «για ποιο λόγο;» η απάντηση ήταν: «Διότι εκεί θέλουν οι επενδυτές να εγκαταστήσουν εργοστάσια αμμοβολής ή επεξεργασίας λυματολάσπης ή οτιδήποτε άλλο»? Η απάντηση των στελεχών της ΕΥΔΑΠ ήταν ότι η παράκτια περιοχή της Ψυττάλειας έχει χαρακτηριστεί ως αρχαιολογικός χώρος. Παράλληλα, εκφράζουν την άποψη ότι θα μπορούσε η ίδια η ΕΥΔΑΠ, η οποία είναι κερδοφόρος επιχείρηση, να κάνει τις επενδύσεις και ενδεχομένως να νοικιάζει τον χώρο σε κάποιον ιδιώτη. Για το θέμα της λυματολάσπης σημειώνουν ότι σήμερα την παίρνουν Γερμανοί, την επεξεργάζονται και την κάνουν καύσιμη ύλη, ενώ τονίζουν με νόημα ότι και η Κύπρος έχει εργοστάσιο επεξεργασίας λυματολάσπης, αλλά δεν έχει η Ελλάδα. Και διατυπώνουν το ερώτημα: «Αφού έχουμε τη νησίδα, γιατί να μην μπορούμε να το κάνουμε αυτό και χωρίς να μπαζώσουμε τη θάλασσα;». Σχετικά με τις όποιες ενστάσεις για τυχόν προβλήματα στη διέλευση των πλοίων από τον δίαυλο, λόγω επεκτάσεων προς τη θάλασσα, η απάντηση στελεχών του ΤΑIΠΕΔ είναι ότι μπορούν να δημιουργηθούν στην πίσω πλευρά του νησιού. Αυτή τη στιγμή η μονάδα δέχεται τα λύματα αρκετών περιοχών της Αττικής. Ωστόσο, σε εκκρεμότητα είναι το ζήτημα με τα λύματα που προέρχονται από την Ανατολική Αττική, καθώς υπάρχουν αντιδράσεις στο αίτημα να καταλήγουν και αυτά στο νησί της Ψυττάλειας. Εν τω μεταξύ, στα χαρτιά έχουν μείνει εξαγγελίες που κατά καιρούς έχουν γίνει από κυβερνητικά στελέχη για χρησιμοποίηση του «καθαρού» νερού το οποίο προέρχεται από την Ψυττάλεια, μετά τον δευτεροβάθμιο καθαρισμό-επεξεργασία των λυμάτων. Περίπου 700.000 κυβικά μέτρα καθαρού νερού καταλήγουν στη θάλασσα, αν και θα μπορούσαν –μέσω αγωγών– να μεταφέρονται σε παρακείμενες περιοχές, όπως η Σαλαμίνα, το Πέραμα, ακόμα και ο Πειραιάς, προκειμένου να χρησιμοποιούνται για καθαρισμούς. Αυτή τη στιγμή ένας τέτοιος αγωγός υπάρχει μόνο μεταξύ Ψυττάλειας και Σαλαμίνας, ο οποίος όμως δεν χρησιμοποιείται. Αντίθετα, οι υπεύθυνοι της εγκατάστασης χρησιμοποιούν ποσότητα του συγκεκριμένου νερού για εσωτερική χρήση. Σήμερα στο Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων της Ψυττάλειας –που ξεκίνησε να λειτουργεί το 1???994- καθημερινά φτάνουν περίπου 7?0.000 κυβικά μέτρα λύματα την ημέρα, ο βαθμός επεξεργασίας των οποίων, σύμφωνα με τους υπευθύνους, φτάνει το ?5?, ενώ τηρούνται απαρέγκλιτα οι περιβαλλοντολογικοί όροι. Έτσι, κρίνουν ότι δεν υφίσταται αναγκαιότητα να εφαρμοστεί ο 3?ος βαθμός επεξεργασίας. Σημειώνουν ακόμη ότι οι κάτοικοι των γύρω περιοχών, έχοντας ζήσει την παλαιότερη κατάσταση –πριν από την κατασκευή της εγκατάστασης– και συγκρίνοντας το πριν και το μετά, αποκαλούν τη νησίδα «Αγία Ψυττάλεια».