Ζητείται σχέδιο σωτηρίας για τη Μεσόγειο - Ρεπορτάζ του Κώστα Αργυρού
Συνεργασία μεταξύ 13 χωρών της περιοχής μέσω του προγράμματος Interreg Med με στόχο την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και των συνεπειών της. Αναγκαία η συνεργασία και με τις χώρες εκτός Ευρώπης.
Η περιοχή γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου θερμαίνεται κατά 20% ταχύτερα σε σχέση με τον υπόλοιπο πλανήτη εκτιμούν οι ειδικοί. Η θερμοκρασία έχει ήδη φτάσει 1,5 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προ- βιομηχανικά επίπεδα. Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι μια αύξηση δύο βαθμών είναι σχεδόν σίγυρο ότι θα αυξήσει τα κύματα καύσωνα, τις δασικές πυρκαγιές, την ξηρασία και την απώλεια βιοποικιλότητας, προκαλώντας μη αναστρέψιμες περιβαλλοντικές ζημίες στην περιοχή.
Συνέπειες θα υπάρξουν φυσικά και για τους κατοίκους της περιοχής. Μόλις τον περασμένο μήνα, μια έκθεση του ΟΗΕ αποκάλυψε ότι το 15% των θανάτων στη Μεσόγειο σχετίζονται με περιβαλλοντικούς παράγοντες, οι οποίοι θα μπορούσαν να προληφθούν.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχει συσταθεί το «Interreg Med», ένα πρόγραμμα 13 ευρωπαϊκών χωρών που βρέχονται από τη Μεσόγειο Θάλασσα, και το οποίο έχει θέσει ως βασικό του στόχο τον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής ως ακρογωνιαίο λίθο της στρατηγικής του για τα επόμενα χρόνια.
Δέκα από αυτές τις χώρες είναι κράτη μέλη της ΕΕ. Οι τρεις άλλες είναι η Αλβανία, το Μαυροβούνιο και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Στο επίκεντρο της στρατηγικής του προγράμματος βρίσκεται η επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας μέσα από την ενίσχυση δράσεων, που ευνοούν την αειφόρο ανάπτυξη, βελτιώνουν τη διαχείριση των φυσικών πόρων και προάγουν την «πρασινοποίηση» των ζωνών.
Τα προβλήματα που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν στο πλαίσιο μιας Πράσινης Συμφωνίας, για την οποία έτσι κι αλλιώς κάνει λόγο τα τελευταία χρόνια η ΕΕ, είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους: η υπεραλίευση, η εισβολή που παρατηρείται στις θάλασσες από μη ιθαγενή είδη ή οι τόννοι από σκουπίδια σε ακτές και στο βυθό είναι μεταξύ των βασικών πιέσεων της Μεσογείου, όπου περίπου το 40% των ειδών βρίσκονται σε παρακμή.
Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας αντιπροσωπεύει έναν ακόμα μείζονα κίνδυνο για τις ακτές της Μεσογείου, όπου ήδη οι έντονες και αιφνίδιες βροχές προκαλούν καταστροφικές πλημμύρες σε παράκτιες περιοχές.
Ωστόσο, για να αντιμετωπιστούν όλα αυτά είναι αναγκαία η συνεργασία με γειτονικές χώρες εκτός ΕΕ, γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου. «Η ΕΕ πρέπει να ηγηθεί του καλού παραδείγματος, αλλά πρέπει να διασφαλίσουμε ότι δεν θα αφήσουμε τους γείτονές μας πίσω», δήλωσε η Ιζαμπέλ Βιαγιόν, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στον τομέα της θαλάσσιας περιφερειακής συνεργασίας.
Ενα άλλο ζήτημα που προκαλεί έντονο προβληματισμό για τη Μεσόγειο είναι η δυσκολία να βρεθεί ισορροπία μεταξύ των οικονομικών εσόδων από τον τουρισμό και της προστασίας των φυσικών πόρων. Ουσιαστικά μιλάμε για ένα φαύλο κύκλο, αφού μια σημαντική αύξηση της θερμοκρασίας στις χώρες της περιοχής και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας μπορεί να επιφέρει σημαντικό πλήγμα στον τουρισμό μεσοπρόθεσμα.
Η περιοχή της Μεσογείου αναμένεται να δεχτεί 500 εκατομμύρια τουρίστες την επόμενη δεκαετία, με
την επιβάρυνση, που αυτό συνεπάγεται για τις παράκτιες και θαλάσσιες περιοχές της και για χώρες όπως η Ελλάδα.
