Πρόληψη - θεραπεία κατακλίσεων

Κατάκλιση ονομάζουμε τη νέκρωση του δέρματος, λόγω χρόνιας ακινησίας από το βάρος του σώματος, που διακόπτει τη μικροκυκλοφορία του αίματος στη δερματική περιοχή που πιέζεται. Συνήθως κατακλίσεις-νεκρώσεις δέρματος έχουμε στην περιοχή του κόκκυγα και στις πτέρνες, όταν ο ασθενής παραμένει χωρίς φροντίδα για πολλές ημέρες ξαπλωμένος σε σκληρό στρώμα. Κατακλίσεις γίνονται πολύ συχνά σε ηλικιωμένους ασθενείς που δεν μπορούν να σηκωθούν και παραμένουν συνέχεια στο κρεβάτι. Επιβαρυντικοί παράγοντες στους γέροντες είναι ο διαβήτης και η αθηρωματική νόσος. Κατακλίσεις, δυστυχώς, δημιουργούνται και σε νέους ασθενείς μετά από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις στις Μ.Ε.Θ. (Μονάδες Εντατικής Θεραπείας) των νοσοκομείων. Κατακλίσεις βλέπουμε στα νοσοκομεία, λόγω κακής νοσηλευτικής φροντίδας, μετά από σοβαρές εγχειρήσεις ή κατάγματα. Η καλύτερη θεραπεία κατακλίσεων είναι η πρόληψη. Αν στον ασθενή-ηλικιωμένο αλλάζουμε θέσεις αρκετές φορές την ημέρα, τον σαπουνίζουμε και κάτω από το καθαρό σεντόνι έχουμε τοποθετήσει αερόστρωμα, η δημιουργία κατάκλισης είναι μηδαμινή. Όταν γίνει δερματική νέκρωση-κατάκλιση, η αντιμετώπιση πρέπει να είναι καθημερινή και ιδιαίτερα στοργική. Η θεραπεία του ασθενούς με κατάκλιση χρειάζεται τη συνεργασία ενός χειρουργού, μιας ειδικής νοσηλεύτριας και τη φροντίδα των δικών του. Ο χειρουργός, που πρωταρχικά θα κάνει τον χειρουργικό καθαρισμό-αφαίρεση του νεκρωμένου δέρματος, πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός, γιατί, αν ματώσει τους ιστούς, υπάρχει κίνδυνος μικροβιαιμίας-σηψαιμίας, που μπορεί να οδηγήσει τον ασθενή ακόμη και στον θάνατο. Η νοσηλεύτρια πρέπει να γνωρίζει τις σύγχρονες μεθόδους αντιμετώπισης των κατακλίσεων με ειδικά θεραπευτικά επιθέματα και σύγχρονα φαρμακευτικά υλικά περιποίησης της κατάκλισης. Οι κατακλίσεις, δυστυχώς, αποτελούν νοσηλευτικό πρόβλημα σε ασθενείς που η ηλικία ή η πάθησή τους τους καθηλώνει για μεγάλο χρονικό διάστημα στο κρεβάτι.