«Η Δημοκρατία μας έχει ιστορικό βάθος, εδραιώθηκε και έγινε βίωμα αξεπέραστο και ορίζοντας για όλους μας από τη Μεταπολίτευση και μετά. Ωστόσο, δεν εφησυχάζουμε, γιατί η Δημοκρατία είναι μια συνεχής διεκδίκηση» αναφέρει η πρόεδρος της Δημοκρατίας. Λίγα εικοσιτετράωρα πριν την 49η επέτειο για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας και την καθιερωμένη δεξίωση στον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου, σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Τα ΝΕΑ», η κ Σακελλαροπούλου, αναφέρεται στις προκλήσεις της σύγχρονης Δημοκρατίας και υπογραμμίζει ότι «παρά τις αλλεπάλληλες κρίσεις, η Δημοκρατία στην Ελλάδα έμεινε αλώβητη».
Προσθέτει επίσης ότι «η κοινωνία επέδειξε αντοχή» και εκφράζει τη βεβαιότητα ότι αυτό θα επιδείξει και στο μέλλον» για να σημειώσει ότι «η εμπιστοσύνη του λαού δεν είναι ποτέ δεδομένη. Κερδίζεται».
Μιλώντας για το μεταναστευτικό, η κα Σακελλαροπούλου έκανε λόγο «για μία ανοιχτή πληγή», που φέρει μέσα της «τις αντιφάσεις και τις μεγάλες αδικίες του κόσμου μας». Σημειώνει επίσης ότι «η προστασία των συνόρων είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την εθνική μας ασφάλεια και η κυριαρχία μας είναι πέρα από κάθε διαπραγμάτευση», προσθέτοντας, ωστόσο, ότι «η διαχείριση αυτή πρέπει να γίνεται με σεβασμό στις ανθρωπιστικές αξίες» και υπογραμμίζοντας ότι «τραγικά γεγονότα, όπως το ναυάγιο στην Πύλο, είναι ντροπή για τον πολιτισμό μας».
Αναφερόμενη στην κλιματική αλλαγή, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας σημειώνει ότι «το Περιβάλλον είναι ευθύνη όλων μας», ενώ κληθείσα να σχολιάσει την εξαγγελία του πρωθυπουργού για τη δυνατότητα γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, αφού τόνισε ότι «η παράδοση είναι συνεκτικός ιστός για μία κοινωνία», συμπλήρωσε ότι «οι κοινωνίες εξελίσσονται» και ότι «την εξέλιξη αυτή της κοινωνίας, την πρόοδό της και τη συμπερίληψη υπηρετεί ο σεβασμός στα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+κοινότητας και στις υπαρξιακές επιλογές της».
Σε ό,τι αφορά το τι θα κάνει μετά τη θητεία της, την τρέχουσα ή και μια ακόμη, απάντησε ότι δεν είναι δέσμια της "καρέκλας" και ότι αυτό της εξασφαλίζει «μια αίσθηση ελευθερίας». Η κα Σακελλαροπούλου αναφέρεται επίσης, στην αγάπη της για τα βιβλία και τη λογοτεχνία, καθώς και στην ανάγκη για απλότητα, φέρνοντας ως παράδειγμα την εικόνα του Προέδρου της Παραγουάης, Χοσέ Μουχίκα, που κυκλοφορούσε με έναν παλιό σκαραβαίο.
Μιλώντας για το ζήτημα των καθημερινών διακρίσεων σε βάρος των γυναικών, τάσσεται κατά της έμφυλης βίας και κατά της μη αναγνώρισης των γυναικών στον εργασιακό χώρο, σύμφωνα με την αξία τους. Τέλος, σχετικά με την πιθανότητα να υπάρξουν και στην Ελλάδα γυναίκες ιερείς, σημειώνει ότι «πρόκειται για ζήτημα εσωτερικό της Εκκλησίας, που δεν αφορά την Πολιτεία» προσθέτει ωστόσο ότι «είναι σημαντικό και η Εκκλησία να παρακολουθεί τις κοινωνικές εξελίξεις. Κατά το δυνατόν».
