Ο Σαχτούρης, ο Εμπειρίκος και ο Πόρος…

Τα καλοκαίρια ανήκουν στους ποιητές. Οι τελευταίες ημέρες του Ιουλίου και οι πρώτες ημέρες του Αυγούστου, συνδέουν ημερολογιακά δύο μεγάλες προσωπικότητες των Ελληνικών Γραμμάτων. Τον Μίλτο Σαχτούρη και τον Ανδρέα Εμπειρίκο. Οι δύο σπουδαίοι αυτοί ποιητές έχουν -κατά έναν περίεργο τρόπο- κοινό σημείο αναφοράς τον Πόρο! Στις 29 Ιουλίου 1919, γεννήθηκε στην Αθήνα ένας από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς Έλληνες ποιητές, ο – υδραίικής καταγωγής – Μίλτος Σαχτούρης. Σαν σήμερα, στις 3 Αυγούστου 1975, έφυγε από τη ζωή, ο Έλληνας ποιητής, πεζογράφος, φωτογράφος και ψυχαναλυτής Ανδρέας Εμπειρίκος. Οι δυο τους, «συναντήθηκαν»... ποιητικά στον Πόρο… Τότε ο πρώτος, έγραψε για τον δεύτερο το ακόλουθο ποίημα:

"Ο Ανδρέας Εμπειρίκος στον Πόρο" Και να που φάνηκε ο Ανδρέας Εμπειρίκος στον Πόρο. Τα δάχτυλά του κίτρινα απ' τα τσιγάρα τσιγάρα να καίνε σαν κεριά γύρω γύρω στα τραπέζια. Τσιγάρα πάνω στις καρέκλες τσιγάρα παντού κι άγρια κόκκινα ποδήλατα να περπατάνε. Ωραίος σαν αετός ο Εμπειρίκος τα μάτια του να καίνε. - Πώς απ' τον Πόρο Ανδρέα εσύ πάντα πήγαινες στην Άνδρο. - Κι εσύ Μίλτο έπρεπε να ήσουνα στην Ύδρα γιατί στον Πόρο; Τότε έσκασε εκείνο το ωραίο γέλιο του πετάχτηκαν τρομαγμένα σπουργίτια ένα σύννεφο σπουργίτια πέτα απ' το θάνατό του.

Και φυσικά η ιστορία είναι αληθινή. Ο Σαχτούρης βρέθηκε στον Πόρο. Μπήκε σε ένα κατάστημα να ψωνίσει κάτι και η πωλήτρια, μια σεβαστή κυρία, του είπε: «Γεια σας, κύριε Εμπειρίκο. Πώς από τον Πόρο;». Και ο Σαχτούρης αφηγείται: «Τα ’χασα και βγαίνοντας σ’ ένα πεζούλι ζαλισμένος κάθισα. Έγινε ή το φαντάστηκα; Κι όμως με είπε κυρ Αντρέα και Εμπειρίκο. Εκείνος από την Άνδρο κι εγώ από την Ύδρα, τι δουλειά έχουμε στον Πόρο; σκέφτηκα. Και ο Εμπειρίκος να ’ναι δέκα χρόνια πεθαμένος… Και την ώρα εκείνη πέρασε από μπροστά μου ένα σμάρι από σπουργίτια και ‘πολύχρωμα ποδήλατα να περπατάνε’. Έτσι πήγα κι έγραψα το ποίημα που φέρει τ’ όνομά του»*. Όμως εκτός από την συνάντηση με τον Ανδρέα Εμπειρίκο, ο Μίλτος Σαχτούρης εμπνεύστηκε και από το Μοναστήρι του Πόρου, το ακόλουθο ποίημα:

Η εισβολή της μαύρης πεταλούδας του Πόρου Κάθε χρόνο κατά το μήνα Αύγουστο εισβάλλει στο προαύλιο του Μοναστηριού του Πόρου η μαύρη πεταλούδα του Μοναστηριού πετάει από πέτρα σε πέτρα τα παιδιά προσπαθούν να την πιάσουν αλλά δεν το κατορθώνουν είναι η Άγια-Πεταλούδα του Μοναστηριού του Πόρου πετάει από πέτρα σε πέτρα μόνο για λίγες μέρες και ύστερα χάνεται για να ξαναεμφανιστεί πάλι τον άλλο Αύγουστο η Άγια μαύρη-Πεταλούδα του Μοναστηριού του Πόρου… Μίλτος Σαχτούρης από τη συλλογή:”ΑΝΑΠΟΔΑ ΓΥΡΙΣΑΝ ΤΑ ΡΟΛΟΓΙΑ” (1998)