To νέο πράσινο της Μαρίας Τσάγκαρη σε μια εγκατάσταση στους βράχους της Ύδρας
O oργανισμός HYam και η ιδρύτριά του Pauline Simons, παρουσιάζουν στην Ύδρα το νέο έργο της Μαρίας Τσάγκαρη, (βραβείο Νέων Καλλιτεχνών της Μεσογείου 2014), μια ανάθεση έργου στο δημόσιο χώρο. Τα εγκαίνια της εγκατάστασης θα γίνουν το Σάββατο 2 Ιουλίου και ώρα 7-9 το βράδυ επί των βράχων της Ύδρας στη διαδρομή προς το Μανδράκι.
"Αυτό το project είναι ένας μύθος.", θα πει στη "φωνή της Ύδρας" και την Ελένη Χριστοδούλου, η Μαρία Τσάγκαρη. "Ξεκινά με μια εταιρεία τη New Green. Με μια εταιρεία "μπλόφα" που φτιάχνει μπλε κήπους. Πρόκειται για ένα ποιητικό και πολιτικό έργο. Είναι μια μυθοπλασία. Η "εταιρεία" υποστηρίζει ότι έχει βρει τη φόρμουλα να πετύχει να μεταμορφώσει τη φύση από πράσινη σε μπλε. Το κοινό αντιλαμβάνεται ως υπαρκτή αυτή την εταιρεία. Στόχος του project είναι να οικειοποιηθεί ο θεατής την αλλαγή. Να ακυρώσει τις βεβαιότητές του. Να προχωρήσει σε ουσιαστικές αλλαγές." Η ιδέα γεννήθηκε για την εικαστικό όταν ερχόμενη στην Ύδρα και προσπαθώντας να αναλύσει το τοπίο, της κίνησαν την περιέργεια οι πολλές προτομές ιστορικών προσώπων. Τότε άρχισε να σκέφτεται να φτιάξει ένα μνημείο για το τίποτα. Για έναν άλλου τύπου ήρωα. Επηρεάστηκε από το έργο του Φιλοσόφου και ποιητή Novalis και τον ήρωά του Χάινριχ, ένα αγόρι που παρατάει τα πάντα και ξεκινάει να βρει ένα μπλε λουλούδι. Ένα μυθιστόρημα που καθιέρωσε το μπλε χρώμα με συμβολισμούς για την ιδεατή ζωή και το όνειρο. Επειδή δεν τελείωσε ποτέ αυτό το μυθιστόρημα και δεν ξέρουμε αν το αγόρι βρήκε το μπλε λουλούδι, η Μαρία Τσάγκαρη ανέλαβε να συνεχίσει αυτόν τον μύθο. Με την εγκατάσταση αυτή η Εικαστικός επιδιώκει να γίνει ένας διάλογος για το πόσο είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε. "Το project ακυρώνει όσα θεωρούμε δεδομένα, όπως το γεγονός ότι η φύση είναι πράσινη." επισημαίνει. 350 γλυπτά (λουλούδια) απλώνονται στο άγονο τοπίο της Ύδρας, στους βράχους της, καλύπτοντας πολλά μέτρα, προερχόμενα από τη χλωρίδα του νησιού. Έχουν υποστεί μια πολύπλοκη διαδικασία επεξεργασίας, έχουν πλαστικοποιηθεί μέσω ηλεκτρόλυσης και έχει γίνει επιχάλκωση για να μείνουν σταθερά. Ουσιαστικά έχει δημιουργηθεί ένας άναρχα δομημένος κήπος. Όπως λέει η Μαρία Τσάγκαρη: "Θέλω να δώσω με το έργο αυτό μια παγωμένη υπόσχεση στον χρόνο". Και τονίζει πόσο σημαντική είναι η προσπάθεια της Pauline Simons η οποία βοηθά τους νέους καλλιτέχνες προσφέροντάς τους τη δυνατότητα να εκθέσουν σε δημόσιο χώρο. Φωνή της Ύδρας
