Και ζήλεψα τη βάρκα... στην Αγία Μαρίνα
Μια βάρκα ήταν..., δεμένη στα ρηχά, στην μεγαλύτερη και ομορφότερη παραλία της Αίγινας, στην βραβευμένη με Γαλάζια Σημαία παραλία της Αγίας Μαρίνας. Την ώρα που έδυε ο ήλιος και τα πρώτα φώτα καθρεφτίζονταν στα γαλάζια νερά, μαζί με τ' άλλα σκάφη στον μώλο, κάτω από το γραφικό ξωκλήσι, αντικρύζει από την άκρη του ανοιχτού κόλπου την αλλαγή της μέρας και των χρωμάτων.
Οι ξαπλώστρες και οι ομπρέλες μαζεύτηκαν, οι τελευταίοι κολυμβητές αποχωρούν και μαζί τους όλη η βοή της πολυσύχναστης παραλίας.
Τα τραπεζάκια των ουζερί πάνω στην άμμο, αποκτούν τώρα την γαλήνη της νύχτας και του τοπίου. Γεμάτα όλα, με εκείνους που επέλεξαν για βραδινή τους έξοδο να δουν το φεγγάρι να βγαίνει μέσα από την ακύμαντη θάλασσα, μακριά από τους ήχους της πόλης. Ίσως η ωραιότερη ανατολή Σελήνης στην Αίγινα.
Και για όσους δεν ...ζηλεύουν τη βάρκα και την σιγαλιά, υπάρχει ο κεντρικός δρόμος της Αγίας Μαρίνας με έντονους ρυθμούς καλοκαιρινών διακοπών, πολλούς χώρους ψυχαγωγίας, δυνατή μουσική σε κάθε βήμα και ατέλειωτη περαντζάδα.
