Η… χαοτική αρµονία της φύσης

Έργα ζωγραφικής και φωτογραφίες της Ιωάννας Μαντζώρου, εµπνευσµένα από τη δηµιουργική φθορά του χρόνου στα δέντρα του υπεραιωνόβιου Ελαιώνα. Tης Σίλας Αλεξίου Tο µυστηριακό τοπίο του Αρχαίου Ελαιώνα της Αίγινας, µε τις υπεραιωνόβιες ελιές, έδωσε την έµπνευση, η Iωάννα Μαντζώρου έβαλε το ταλέντο και την αγάπη της στη ζωγραφική και στη φωτογραφία, και το αποτέλεσµα προσφέρθηκε στο κοινό στην αίθουσα του Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας. έκα έργα µεγάλων διαστάσεων µε µολύβι και κάρβουνο, που απεικονίζουν τον χρόνο όπως έχει αποτυπωθεί στους κορµούς των ελαιόδεντρων του Ελαιώνα, καθώς και φωτογραφίες από το ίδιο µαγευτικό τοπίο, που ενέπνευσε προ oλίγων ετών τον οίκο Hermes, παρουσίασε η χρονη εικαστικός και φωτογράφος Ιωάννα Μαντζώρου από την η έως τις 8 Ιουλίου, στο πλαίσιο της ατοµικής της έκθεσης µε τίτλο «Η Υλικότητα του χρόνου». «Η βαθιά παρατήρηση της φύσης µαρτυρά την ''αντίστασή'' της στον χρόνο και αποκαλύπτεται σαν ένα χαοτικό σύστηµα µε τους δικούς του κανόνες και τη δική του αρµονία, που, όσος χρόνος και αν περάσει, δεν παύει ακόµα και µέσα στις ''παραφωνίες'' του να µοιάζει άρτιο» υπογραµµίζει η ίδια η ζωγράφος, η οποία φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης. Τα έργα της –αποτέλεσµα πολύωρης µελέτης και δουλειάς– απέσπασαν ιδιαιτέρως εγκωµιαστικά σχόλια, τόσο για την πρωτοτυπία της ιδέας όσο και για την επιβλητικότητά τους στον χώρο και στον χρόνο, χάρη στην εντυπωσιακή απλότητα που τα χαρακτηρίζει. Χωρίς καµιά προσπάθεια εντυπωσιασµού, η ωάννα Μαντζώρου αποκαλύπτει τις ευαισθησίες της τονίζοντας «Τα έργα αποτελούν µελέτη της παρόδου του χρόνου, µέσω της εγγραφής και της επίδρασής του πάνω στην ύλη, µε τη φθορά να προτείνεται ως δηµιουργικός παράγοντας». Δεσπόζουσα θέση στην έκθεση είχαν οι φωτογραφίες που τράβηξε η Ιωάννα Μαντζώρου στον Αρχαίο Ελαιώνα της Αίγινας, οι οποίες αποτέλεσαν –όπως προαναφέρθηκε– έναυσµα για τη δηµιουργία των έργων. «ιαδροµές του χρόνου χαραγµένες στο δέρµα ηλικιωµένων ανθρώπων, τοίχοι πλασµένοι από τη φθορά και τη µούχλα, και βράχοι λαξευµένοι από τα χρόνια µπαίνουν στο ''µικροσκόπιο'' της φωτογραφίας και στη συνέχεια απεικονίζονται µε µολύβι και κάρβουνο, στο µεταίχµιο του ρεαλισµού και της αφαίρεσης» εξηγεί η δηµιουργός. «Κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης συνάντησα έναν βοσκό, τον κύριο ιονύση, ο οποίος µου µίλησε για τις ελιές και τη µεγάλη ανάγκη που έχουν για φροντίδα. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, ''η ελιά θέλει τρελό αφεντικό''. Θέλει να την κλαδεύεις και να τη φροντίζεις για να σου δίνει. Οι ελιές αυτές, σύµφωνα µε τον κύριο Διονύση, έχουν χρόνια να κλαδευτούν, µε αποτέλεσµα να ξεραίνονται. να τόσο µεγάλης σηµασίας ''µνηµείο'' όπως ο Ελαιώνας έχει ανάγκη την προσοχή µας, αλλά και την ανάδειξή του Πρέπει να γίνει µια περιοχή προστατευόµενη, όπου οι επισκέπτες θα χαίρονται και θα εκτιµούν το µεγαλείο της φύσης όπως του πρέπει. (Αν µπορούµε κάπως να διασταυρώσουµε εάν είναι προστατευόµενη περιοχή από την UNESCO και εάν ισχύουν αυτά που µου µετέφερε ο κύριος ιονύσης)». Ο Αρχαίος Ελαιώνας βρίσκεται στους πρόποδες του Όρους, του πιο ψηλού βουνού της Αίγινας. Σύµφωνα µε το Ινστιτούτο Επιστήµης Υλικών και το Εργαστήρι Αρχαιοµετρίας του Εθνικού Κέντρου Ερευνας Φυσικών Επιστηµών «Δηµόκριτος», οι ελιές είναι υπεραιωνόβιες. Μόνο η επιφάνεια του κορµού τους έχει ηλικία πάνω από χρόνια, και εξ αυτού του λόγου αποτελούν αξιοθέατο σπάνιας οµορφιάς. Όµως, όπως λέει η ίδια η δηµιουργός, ο βοσκός, ο κύριος ιονύσης, θέλησε να εκπέµψει ένα , διότι οι ελιές θέλουν φροντίδα και ο υπεραιωνόβιος Ελαιώνας κινδυνεύει να ξεραθεί από την εγκατάλειψη…