Ούζο, χταποδάκι και καλός καφές

Όταν η μέρα ξεκινούσε στις 2 τα ξημερώματα, και ο παλμός της παραλίας της Αίγινας χτυπούσε στα καφενεία, μια νέα μυρωδιά άρχιζε να γαργαλάει τα ρουθούνια των περαστικών.  Της Σίλας Αλεξίου Ό?ταν γύρω στο 1?950?, όταν ο Γιώργος Καλοκέντης είχε τη φαεινή ιδέα να ψήσει χταποδάκι στα κάρβουνα, προσφέροντας τον καλύτερο ουζομεζέ. Η ταβέρνα του, κάτω από το Δημαρχείο της Αίγινας, είχε μόλις μετατραπεί σε καφενείο-ουζερί που έμελλε να γράψει ιστορία. Το «Καραφάκι» βρισκόταν στον χώρο όπου στεγάζεται σήμερα το καφενείο της Τασίας, στον πατέρα της οποίας, τον Κυριάκο Γαλάρη, το έδωσε το ?9?2 η Κυρά του καφενείου, η Σταυρούλα Καλοκέντη, γυναίκα του Γιώργου. «Άμα δώσω ποτέ το μαγαζί, εσύ θα το πάρεις» του έλεγε η κυρα-Σταυρούλα. Τήρησε την υπόσχεσή της, αλλά και η επιλογή της δικαιώθηκε. Ο Κυριάκος αποδείχθηκε άξιος της εμπιστοσύνης της, όπως και η κόρη του η Τασία, που κρατάει εδώ και πολλά χρόνια επάξια την παράδοση. [caption id="attachment_31992" align="alignnone" width="628"] Καλή παρέα στην ταβέρνα "Μουριά" της οικογένειας Καλοκέντη[/caption] [caption id="attachment_31994" align="alignnone" width="628"] Ο Γιώργος Καλοκέντης με την οικογένεια του και τις αρχές του τόπου[/caption] [caption id="attachment_31993" align="alignnone" width="431"] Ο Γιώργος Καλοκέντης και η Σταυρούλα Καλοκέντη[/caption] Της Τασίας όμως είχε προηγηθεί μια άλλη κόρη, η Νότα, κόρη του Γιώργου και της Σταυρούλας Καλοκέντη, η οποία ήταν δεν ήταν? ετών όταν έριξε στον πατέρα της την ιδέα να αρχίσει το μαγαζί να σερβίρει καφέ. Ο πατέρας της συμφώνησε, προτρέποντάς τη να πάει σε κάποιο άλλο καφενείο της παραλίας, για να μάθει να ψήνει τούρκικο καφέ. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ την καλοσύνη του Αποστόλη του Πανταζή, που είχε το καφενείο "Η Αγάπη". Μου έμαθε τα μυστικά του καφέ, χωρίς ποτέ να σκεφτεί ότι θα γινόμασταν ανταγωνιστές» μας διηγείται η Νότα Καλοκέντη, η οποία μεγάλωσε μέσα στο καφενείο, που με μεγάλη της λύπη αποχωρίστηκε όταν παντρεύτηκε, και αργότερα έφτιαξε την πανσιόν «Καλοκέντη» στο μεγάλο σπίτι της οικογένειας. [caption id="attachment_31989" align="alignnone" width="628"] Οι ιδιοκτήτες καφενείων της παλιάς Αίγινας με τον διοικητή του τμήματος[/caption] [caption id="attachment_31991" align="alignnone" width="628"] Ο Γιώργος Καλοκέντης και η Σταυρούλα Καλοκέντη με τον Γιάννη Στρατηγό στο καφενείο[/caption] Η ταβέρνα μετατράπηκε σε καφενείο-ουζερί και η μικρή Νότα ήταν ίσως η πρώτη γυναίκα σερβιτόρος στην Ελλάδα. «Δώδεκα χρονών ήμουνα όταν άρχισα να σερβίρω. Στο μαγαζί πήγαινα από 8 χρονών, με την ποδιά, φεύγοντας από το σχολείο. Οι γυναίκες της οικογένειας μαγείρευαν στο σπίτι και πήγαιναν τα φαγητά στο μαγαζί» θυμάται. Μόλις όμως η ταβέρνα έγινε καφενείο, η κυρα Σταυρούλα, η μητέρα της, πήρε τα ηνία. [caption id="attachment_31990" align="alignnone" width="628"] Η Νότα Καλοκέντη, μικρό κορίτσι στο καθήκον[/caption] Άνοιγε το μαγαζί στις 2.30? τη νύχτα, για να εξυπηρετήσει τους χωροφύλακες, τους λιμενικούς, τους ψαράδες και τους ανθρώπους που κατέβαιναν με τα πόδια από τα χωριά του νησιού για να πουλήσουν ό,τι μάζευαν από τη γη ή να βρουν κανένα μεροκάματο. «Εγώ κατέβαινα στις 4?.03? με 5 το πρωί, που κατέφθαναν οι χωρικοί, οι καλά στεκούμενοι οικονομικά, και στις ? έπιναν τον καφέ τους οι έμποροι πριν ανοίξουν τα μαγαζιά τους. Κατά τις ?? έδιναν ραντεβού οι κουλτουριάρηδες, που ακόμη και σήμερα είναι πελάτες του καφενείου» λέει η Νότα Καλοκέντη. Αυτό που χαρακτήριζε το «Καραφάκι» ήταν η γενναιοδωρία της κυρα-Σταυρούλας, όπως περιγράφει με συγκίνηση η κόρη της? «Οι πρώτοι 3? πελάτες όχι μόνο δεν πλήρωναν, αλλά τους έβαζε η μάνα μου στο πιατελάκι του καφέ και ένα δίφραγκο για να πάρουν τσιγάρα...».