Γιατί ευρωπαϊκά think tanks ζητούν την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας

"Η διεύρυνση είναι ένας θεμελιώδης λόγος για τη μεταρρύθμιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά δεν είναι ο μόνος. Ήρθε η ώρα να προσαρμοστεί η Συνθήκη της Λισαβόνας (2007) σε μια νέα δημοκρατική, γεωπολιτική, κλιματική και τεχνολογική πραγματικότητα» υποστηρίζουν με κοινό άρθρο τους στην εφημερίδα Le Monde οι Γκιγιόμ Κλόζα (πρόεδρος της δεξαμενής σκέψης EuropaNova), Μαρία Ροντρίγκεζ (πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Προοδευτικών Σπουδών- Fondation europeenne des etudes progressistes) και Ντανιέλα Σβάρτσερ (μέλος του διοικητικού συμβουλίου στο Ίδρυμα Bertelsmann).

«Η κατάσταση έχει εκ βάθρων αλλάξει. Ριζικοί μετασχηματισμοί βρίσκονται σε εξέλιξη, τόσο που ο κόσμος που ‘γέννησε’ τη Συνθήκη της Λισαβόνας δεν έχει πλέον καμία σχέση με αυτόν στον οποίο ζούμε. Είναι σημαντικό να προσαρμοστεί γρήγορα η Ευρωπαϊκή Ένωση σε αυτή τη νέα πραγματικότητα, για να μπορέσει να παραμείνει αποτελεσματική» τονίζουν σχετικά. 

«Το διακύβευμα είναι συγκεκριμένο και ζωτικό: αφορά τη δημιουργία των συνθηκών που θα επιτρέψουν στους Ευρωπαίους να διατηρήσουν την ταυτότητά τους, την ικανότητά τους για δράση και να κάνουν πραγματικότητα την κυριαρχία τους», συνεχίζουν. 

Η πρώτη επιταγή σύμφωνα με τους συντάκτες είναι «η ενσωμάτωση της συμμετοχικής διάστασης στους τοπικούς, εθνικούς και ευρωπαϊκούς θεσμούς, διαφορετικά οι δημοκρατικές παραφωνίες θα συνεχίσουν να εντείνονται».

Συνεχίζοντας επισημαίνουν: «οι πολίτες της θέλουν μια Ευρώπη που θα είναι σε θέση να ενεργεί σε θέματα ασφάλειας και άμυνας, βιώσιμης ανάπτυξης, ψηφιακού μετασχηματισμού, καταπολέμησης πανδημιών και, γενικότερα, υγείας και αλληλεγγύης. Η δράση κατά της Covid-19 ή η υποστήριξη στην Ουκρανία κατέστη δυνατή μόνο λόγω της σοβαρότητα της εκάστοτε περίστασης».

Επειτα, «η Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω έλλειψης μιας πραγματικής τεχνολογικής αγοράς και επαρκών επενδύσεων σε κρίσιμες υποδομές όπως το cloud υστέρει σε σχέση με την Ινδία, την Κίνα και τις ΗΠΑ». Με άλλα λόγια η τρίτη ανάγκη προκύπτει από το γεγονός ότι «η δημοκρατική κυριαρχία και η στρατηγική αυτονομία εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα διάθεσης των δικών τους κυρίαρχων υποδομών που καθορίζουν την ικανότητα προστασίας των δεδομένων των πολιτών και των επιχειρήσεων».

Τέλος, οι ειδικοί στα ευρωπαϊκά θέματα αναφέρουν: «τον Ιούνιο του 2024, και ενώ οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων προετοιμάζουν τη στρατηγική ατζέντα που καθορίζει τις συλλογικές προτεραιότητες των Ευρωπαίων για τις επόμενες δεκαετίες, έχει έρθει η στιγμή να ξεκινήσει μια συζήτηση δεν θα περιοριστεί στις απόψεις και τις εκτιμήσεις των εμπειρογνωμόνων».

Πηγή: Le Monde/

kathimerini.gr