Όταν η μνήμη επιστρέφει: Σαν σήμερα έφυγαν από τη ζωή η Ευτυχία Παπαγαννοπούλου και η Μαρία Δημητριάδη
Σαν σήμερα, 7 Ιανουαρίου η χώρα έχασε δύο γυναίκες, που με το έργο τους σημάδεψαν, η κάθε μια με διαφορετικό τρόπο, το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι.
Σαν σήμερα το 1972 έφυγε από τη ζωή η στιχουργός Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, ενώ την ίδια ημερομηνία το 2009 χάσαμε την ερμηνεύτρια Μαρία Δημητριάδη.
Η συγκυρία και ένα πρόσφατο δυσάρεστο γεγονός, ξύπνησαν τη συλλογική μνήμη για τις δύο μεγάλες κυρίες του ελληνικού πενταγράμμου.
Η μνήμη της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, ξυπνά μέσα από την βιογραφική ταινία "Ευτυχία" που παίζεται από τον Δεκέμβριο στις αίθουσες των κινηματογράφων, ενώ η απώλεια του Θάνου Μικρούτσικου, ήρθε να ξυπνήσει τις μνήμες μας από τη Μαρία Δημητριάδη, που υπήρξε η μούσα του συνθέτη και ερμήνευσε μερικά από τα ομορφότερα τραγούδια του.
Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου γεννήθηκε στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας, αναγκάστηκε όμως να έλθει στην Ελλάδα μετά την Μικρασιατική Καταστροφή.
Ζώντας μια έντονη και περιπετειώδη ζωή, στην Ελλάδα αρχικά σταδιοδρόμησε ως ηθοποιός, δασκάλα και ποιήτρια, ενώ αργότερα αναδείχθηκε σε σπουδαία λαϊκή στιχουργό. Ξεκίνησε να γράφει στίχους το 1948 εξαναγκαζόμενη από το προσωπικό της πάθος (Χαρτοπαιξία), τροφοδοτώντας με αυτό τον τρόπο, έναντι ευτελούς οικονομικής αμοιβής, όλους τους επώνυμους συνθέτες της εποχής της με αριστουργηματικά τραγούδια.
Πάρα πολλά τραγούδια της έγιναν επιτυχίες. Στίχους της συναντάμε σε πολλές λαϊκές επιτυχίες:
Ηλιοβασιλέματα, Περασμένες μου αγάπες σε μουσική Μανώλη Χιώτη,
Δυο πόρτες έχει η ζωή, Φεύγω με πίκρα στα ξένα που τραγούδησε ο Καζαντζίδης,
Πετραδάκι, πετραδάκι, Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά, Όνειρο απατηλό σε μουσική Απόστολου Καλδάρα,
Η διπρόσωπη (Σβήσε με κυρά μου), σε μουσική και εκτέλεση Αντώνη Ρεπάνη
Συρματοπλέγματα βαριά σε μουσική Μπάμπη Μπακάλη,
Είμαι αϊτός χωρίς φτερά σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι,
Του ντερβίση το πιοτό και Τι να σου κάνει μια καρδιά σε μουσική που έγραψε ο Αντώνης Κατινάρης και άλλα πολλά.
Με τον Βασίλη Τσιτσάνη έκανε συνολικά τρία τραγούδια "Το Ντιβάνι" (PARLOPHONE B-74344), που γραμμοφωνήθηκε το 1954 με την Αννα Χρυσάφη και τον ίδιο τον Βασίλη Τσιτσάνη, "Τα αντράκια" που γραμμοφωνήθηκε το 1957 με τον Στέλιο Καζαντζίδη και "Ο φλώρος", πάλι το 1957, με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και την Γιώτα Λύδια.
Μερικά τραγούδια της είναι : «Ηλιοβασιλέματα», «Περασμένες μου αγάπες», «Δυο πόρτες έχει η ζωή», «Φεύγω με πίκρα στα ξένα», «Γυάλινος κόσμος», «Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά», «Όνειρο απατηλό», «Στο τραπέζι που τα πίνω», «Στου Αποστόλη το κουτούκι», «Ρίξτε στο γυαλί φαρμάκι», «Μου σπάσανε το μπαγλαμά», «Ανεμώνα», «Αργά, είναι πια αργά», «Λίγο-λίγο, θα με συνηθίσεις», «Πήρα απ' τη νιότη χρώματα», «Αν είναι η αγάπη έγκλημα», «Η διπρόσωπη», «Ένας αϊτός γκρεμίστηκε», «Συρματοπλέγματα βαριά», «Είμαι αετός χωρίς φτερά», «Τι έχει και κλαίει το παιδί», «Η Μαλάμω», «Πετραδάκι, πετραδάκι», «Του ντερβίση το πιοτό», «Τι να σου κάνει μια καρδιά».
Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου ήταν μια από τις σπουδαιότερες στιχουργούς, η οποία χάρη στο ταλέντο της τροφοδότησε το ελληνικό λαϊκό τραγούδι με μεγάλο αριθμό εξαίρετων δημιουργιών, μερικές από τις οποίες θα παραμείνουν για πάντα άγνωστες, καθώς μόνο ένα μικρό μέρος αυτών που έγραψε είναι καταχωρημένο στο όνομά της. Η ίδια δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για την αναγνώριση του έργου της και για την είσπραξη δικαιωμάτων, με αποτέλεσμα, παρά την επιτυχία των τραγουδιών της, να πεθάνει φτωχή.
Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου είχε δύο κόρες, τη Μαίρη και την Καίτη. Μετά τον θάνατο της κόρης της Μαίρης το 1960, βρήκε απόλυτο καταφύγιο στη χαρτοπαιξία. Πέθανε σε ηλικία 79 ετών, στις 7 Ιανουαρίου 1972, έχοντας στο πλευρό της, την εγγονή της Ρέα, που τη φρόντισε ως τα γεράματά της.
Η Μαρία Δημητριάδη γεννήθηκε στον Ταύρο το 1951. Ξεκίνησε την καριέρα της στη δισκογραφία με το «Ένα Πρωινό (Άνναμπελ)», ένα ερωτικό τραγούδι του Σταύρου Ξαρχάκου που ακουγόταν στην ταινία «Κορίτσια στον ήλιο», με τον Γιάννη Βόγλη και την Αν Λόμπεργκ. Ήταν βασική ερμηνεύτρια των τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη και του Θάνου Μικρούτσικου. Ήταν από τις πρώτες τραγουδίστριες του Γιάννη Μαρκόπουλου. Στη δεκαετία του 1980 επέστρεψε στη δισκογραφία ερμηνεύοντας έργα διαφορετικού ύφους, όπως Μάνο Χατζιδάκι και Στέφανο Κορκολή.
Η Μαρία Δημητριάδη ήταν αδερφή της Αφροδίτης Μάνου και πρώτη σύζυγος του παρουσιαστή και μουσικού Ανδρέα Μικρούτσικου, με τον οποίο γνωρίστηκε κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Πολυτεχνείου όντας και οι δύο μέλη του παράνομου τότε ΕΚΚΕ. Μαζί απέκτησαν ένα γιο, τον Στέργιο, χάριν του οποίου είχε αποσυρθεί από τη δισκογραφία. Υπήρξε επίσης στη δεκαετία του 1970 δημοτικός σύμβουλος στο δήμο Ταύρου. Απεβίωσε στις 7 Ιανουαρίου 2009 στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου είχε εισαχθεί για σπάνια πνευμονική νόσο. Επιθυμία της ήταν να μην ταφεί και να αποτεφρωθεί.
