Νέος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής ο Μητροπολίτης Προύσης Ελπιδοφόρος
Μετά την πολύ αναμενόμενη παραίτηση του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Δημητρίου, το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως εξέλεξε το Σάββατο 11 Μαΐου νέον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής τον μέχρι πρότινος Μητροπολίτη Προύσης Ελπιδοφόρο. Ο κ. Ελπιδοφόρος είναι ένα από τα διακεκριμένα μέλη της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου και καθηγούμενος της Ι. Μονής Αγίας Τριάδας της Χάλκης, με πλούσιες σπουδές και συγγραφικό έργο, ενώ τυγχάνει και στενός συνεργάτης του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο πρώην Αμερικής Δημήτριος είχε έρθει αρκετές φορές σε αντίθεση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο το οποίο του είχε ζητήσει επανειλημμένα την παραίτησή του. Ένας από τους λόγους ήταν ότι καθυστερούσε αδικαιολόγητα τα εγκαίνια του νέου ναού που έχει ανεγερθεί στο σημείο «Μηδέν» στους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη.
Στις ευχές που αντάλλαξαν Οικουμενικός και Αμερικής τονίστηκε η ανάληψη πολλών πρωτοβουλιών στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής αλλά και ο όγκος της δουλειάς που θα πρέπει να φέρει σε πέρας ο νέος Αρχιεπίσκοπος.
Αξίζει να διαβάσουμε το βιογραφικό του νέου Αρχιεπισκόπου από την Kathimerini.gr
Μόλις στα 52 του χρόνια ο Μητροπολίτης Προύσης Ελπιδοφόρος είναι από τους πιο δραστήριους Μητροπολίτες του Φαναρίου και στενός συνεργάτης του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Έχει ένα εντυπωσιακό βιογραφικό, ενώ όσοι τον γνωρίζουν επισημαίνουν ότι πρόκειται για ένα σπάνιο ιεράρχη που διακρίνεται για την καλοσύνη του και την αγάπη του προς το συνάνθρωπο.
Ο κ. Ελπιδόφορος γεννήθηκε στο Μακρυχώρι Κωνσταντινουπόλεως στις 28 Νοεμβρίου 1967, αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης το 1991.
Το 1993 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Βόννης. Το έτος 1994 χειροτονήθηκε Διάκονος στον Πάνσεπετο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι. Εν συνεχεία, διορίσθηκε Κωδικογράφος της Ιεράς Συνόδου. Το επόμενο έτος 1995 διορίστηκε Υπογραμματέας Ιεράς Συνόδου.
Μεταξύ των ετών 1996-1997 φοίτησε στη Θεολογική Σχολή του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού στο Μπαλαμάντ του Λιβάνου, όπου βελτίωσε τη γνώση της αραβικής γλώσσας. Το έτος 2001 υπέβαλε διδακτορική διατριβή στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υπό τον τίτλο: «Η έναντι της Συνόδου της Χαλκηδόνος στάσις του Σεβήρου Αντιοχείας» και αναγορεύθηκε διδάκτωρ της Θεολογίας με βαθμό άριστα.
Το έτος 2004 προσκλήθηκε ως επισκέπτης καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης, όπου δίδαξε επί ένα εξάμηνο. Τον Μάρτιο του έτους 2005, κατόπιν προτάσεως του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου προήχθη σε Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου.
Το 2009 η Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης τον εξέλεξε ομόφωνα ως Αναπληρωτή Καθηγητή της Συμβολικής και των Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων, ενώ υπέβαλλε, μεταξύ άλλων, δύο υφηγεσίες υπό τους τίτλους: «Ο θεσμός της Συνάξεως Ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου (1951-2004)» και «Οι ενενήντα πέντε Θέσεις του Λουθήρου. Ιστορικοθεολογική θεώρηση - Κείμενο - Μετάφραση - Σχόλια». Από το 2011 υπηρετεί στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ως αναπληρωτής καθηγητής, όπου διδάσκει Συμβολική, Διορθόδοξες και Διαχριστιανικές Σχέσεις.
Τον Μάρτιο του έτους 2011 εξελέγη εν ενεργεία Μητροπολίτης Προύσης, ενώ τον Αύγουστο του ίδιου έτους διορίσθηκε Ηγούμενος της εν Χάλκη Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίας Τριάδος.
Το 2018 στις εγκαταστάσεις της οποίας στεγάζεται η ιστορική Θεολογική Σχολή της Χάλκης, εκλέχτηκε ομόφωνα τακτικός καθηγητής από τους καθηγητές του Τμήματος Ποιμαντικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Για την ακαδημαϊκή εξέλιξη στην ανώτατη ακαδημαϊκή βαθμίδα του τακτικού καθηγητή, ο Μητροπολίτης κ. Ελπιδοφόρος μεταξύ άλλων, υπέβαλε προς κρίση και το γνωστό του πόνημα με τίτλο «Πρώτος άνευ ίσων (Primus sine paribus)», όπου υποστηρίζει ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν είναι ίσος στην πράξη με τους άλλους προκαθημένους, αφού έχει έκτακτες διοικητικές ευθύνες που προέρχονται από την ιδιότητά του ως προέδρου των Πανορθόδοξων Σωμάτων.
Ο Ελπιδοφόρος συνέγραψε και ένα άλλο επίκαιρο βιβλίο με θέμα την Εκκλησία της Ουκρανίας σε τρεις γλώσσες: την Ελληνική, την Αγγλική και την Ουκρανική.
