Ο µαστρο-Νίκος, ο Παπλωµατάς

Ο Παπλωµατάς γεννήθηκε στην Ξάνθη. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες από την Καππαδοκία. Στα δεκαπέντε του αναζήτησε µια καλύτερη ζωή στον Πόρο. Ήρθε στο νησί για να µάθει την τέχνη από τον παππού του. Μια τέχνη-κληρονοµιά από τις προσφυγικές του ρίζες. Στο χωριό της µητέρας του, το Μιστί της Καππαδοκίας, οι Έλληνες ασχολούνταν µε τη γεωργία και ήταν ειδικευµένοι παπλωµατάδες. Δίπλα στον παππού του πέρασε δύσκολα χρόνια. Έµαθε την τέχνη. Έγινε καλός µάστορας και καλός οικογενειάρχης.

Δεν βρήκε τίποτα έτοιµο. Έζησε µε αξιοπρέπεια και δούλεψε σκληρά. «Ο Παπλωµατάς ήταν γίγαντας στα νιάτα του» µου είχε πει κάποια στιγµή ένας παλιός Ποριώτης της αγοράς. «Έπαιρνε στην πλάτη του τεράστια τόπια από βαµβάκι και τα κουβαλούσε από την παραλία στον Aη Γιώργη. Τον κοιτούσαµε µε ανοιχτό το στόµα». Είχε αλλεργία στη ρουφιανιά και στην υποκρισία. Ήταν τίµιος και φιλότιµος σε βαθµό... εγκληµατικό. Πληγώθηκε αρκετές φορές, αλλά δεν πλήγωσε ποτέ κανέναν. Κοιµόταν σαν πουλάκι τις νύχτες...

Ευγενικός και καλόκαρδος. Υποµονετικός και δυνατός. Ήταν βαθιά δηµοκρατικός και από τη φύση του προοδευτικός άνθρωπος.Στα παιδιά του µετέδωσε ένα ισχυρό σύστηµα αξιών που βασιζόταν στην υπέρβαση του εγωισµού. Μέσα από τη ζωή του και τις πράξεις του, τα έµαθε ότι, όταν κάποιος υπερβαίνει τον εγωισµό του, αρχίζει να εστιάζει την προσοχή του στην περιοχή γύρω από αυτόν. Αγαπά το περιβάλλον, σέβεται τους ανθρώπους γύρω του, δείχνει πάντα κατανόηση και αλληλεγγύη, αποδίδει στην κοινωνία κοµµάτι του εαυτού του, υπολογίζει την άποψη των παιδιών του και δεν τα καταπιέζει, δεν ζει σε βάρος άλλων.

Αν και λιγοµίλητος, είχε µια ξεχωριστή αίσθηση του χιούµορ. Σε όλη του τη ζωή, έκανε τους ανθρώπους να κλαίνε, µόνο από τα γέλια... Την Τετάρτη 12 Ιουλίου, ο Νίκος Κανατσίδης, γνωστός ως ο Παπλωµατάς του Πόρου, «έφυγε» όρθιος, όπως ακριβώς έζησε. Ήταν 82 χρονών.Μπ.Κ.