Παρά το γεγονός ότι δεν του δόθηκε η επικοινωνιακή σημασία που του πρέπει, το δεδομένο είναι πως ο νέος κώδικας αλλάζει το πλαίσιο λειτουργίας της Ναυτιλίας στη χώρα που είναι πρώτη παγκόσμια δύναμη στη συγκεκριμένη βιομηχανία. Όπως μάλιστα επισημαίνει ο Γ. Πλακιωτάκης, ο νέος αυτός Κώδικας Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου είναι αντάξιος της δυναμικής της ναυτιλίας των Ελλήνων και δημιουργεί αν όχι το πιο πρωτοποριακό πλαίσιο λειτουργίας μιας σύνθετης και ιδιαίτερης βιομηχανίας όπως ναυτιλία, σίγουρα ένα από τα πλέον σύγχρονα παγκοσμίως, το οποίο ενσωματώνει κάθε πτυχή της σύγχρονης ναυτιλιακής δραστηριότητας.
Σχολιάζοντας τον νέο Νόμο, ο Γ. Πλακιωτάκης μεταξύ άλλων αναφέρει:
«Ο νέος Κώδικας δεν αποτελεί μια απλή νομοθετική πρωτοβουλία, δεν συνιστά έναν απλό τυπικό νόμο του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής. Οποιοσδήποτε προσεγγίζει το νομοσχέδιο με διάθεση απλής αντιπολιτευτικής τακτικής, επιτρέψτε μου να πω, στερεί τον εαυτό του από την ιστορικότητα της στιγμής και τη μεγαλειώδη προσφορά που ο αναμορφωμένος Κώδικας θα προσφέρει στη ναυτιλιακή μας κοινότητα και όχι μόνο. Ο νέος Κώδικας ήδη προσελκύει το διεθνές ενδιαφέρον και πρόκειται άμεσα μετά την ψήφισή του να αρχίσει και η έκδοση της αγγλικής του απόδοσης».
Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
Πιο συγκεκριμένα, η αναμόρφωση του Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου αποτελεί συνισταμένη συγκυρία πολλών παραγόντων:
Α) Η υπερωρίμανση των συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί στο εθνικό και διεθνές ναυπλιακό περιβάλλον, νομικό και επιχειρηματικό.
Β) Η προ πολλού διαπιστωθείσα ανεπάρκεια του ισχύοντος Κώδικα να ανταποκριθεί στο θεσμικό ρόλο για τον οποίο θεσπίστηκε 65 ολόκληρα χρόνια πριν.
Γ) Η συναντίληψη της περί την ναυτιλία κοινότητας, στην οποία βεβαίως περιλαμβάνεται η ακαδημαϊκή, καθώς και εξέχοντες δικαστές με εξαίρετη εμπειρία στα ναυτιλιακά δικαστικά δρώμενα, ότι απαιτείται πλέον μια ρηξικέλευθη αναθεώρηση του ιδιαίτερου αυτού μέρους του νομικού μας συστήματος.
Δ) Την ισχυρή και αταλάντευτη βούληση της σημερινής κυβέρνησης να παραδώσει στο ναυτιλιακό κόσμο της χώρας μας ένα σύγχρονο νομοθέτημα, ικανό να καλύψει θεσμικά τον εξόχως και διαρκώς μεταβαλλόμενο χώρο της σημερινής παγκόσμιας ναυτιλιακής βιομηχανίας αλλά και, ταυτόχρονα, να συνεισφέρει ουσιαστικά στην περαιτέρω ανταγωνιστικότητα της ελληνικής ναυτιλίας.
Συνοψίζοντας σε μία φράση τη σημασία του νέου Κώδικα ο Γιάννης Πλακιωτάκης υπογραμμίζει: «Είναι το ρυθμιστικό πλαίσιο της Ναυτιλίας, και όλων των ιδιωτικών εννόμων σχέσεων που αφορούν την λειτουργία του πλοίου επιτέλους στον 21ο αιώνα! Αντάξιο της διεθνούς δυναμικής της ναυτιλίας μας και ισότιμο, αν όχι περισσότερο πρωτοποριακά, με τις κυριότερες αλλοδαπές έννομες τάξεις».
ΟΙ 11 ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΣΤΟΧΕΥΣΕΙΣ
Ο νέος Κώδικας περιέχει:
- Ένα «Δίκαιο σαφές», δηλαδή ένα Δίκαιο το οποίο προάγει την προβλεψιμότητα και την ασφάλεια δικαίου, αυτό που οφείλε η Πολιτεία στον δικαστή, στον νομικό της πράξης, στον ναυτιλιακό επιχειρηματία και στον ναυτικό
- Είναι εξωστρεφής, με το βλέμμα στραμμένο στο διεθνές περιβάλλον και τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας μας
- Σέβεται και προάγει την ελληνική σημαία, αντί να θέτει προσκόμματα
- Σέβεται το σύνολο του ανθρώπινου δυναμικού της ναυτιλίας
- Σταθμίζει ικανοποιητικά την αναγκαιότητα αλλαγών και τη σταθερότητα
- Ρυθμίζει ό,τι είναι απαραίτητο, χωρίς να αναχαιτίζει την εξέλιξη
- Εκσυγχρονίζει τη λειτουργία των βασικότερων εννόμων σχέσεων, ρυθμίζοντας για πρώτη φορά υφιστάμενες δράσεις (π.χ. διαχείριση πλοίων, παραγγελία μεταφοράς, γυμνή ναύλωση), αλλά και νέες συμβατικές μορφές, νέους θεσμούς (π.χ. συνδυασμένη μεταφορά), νέα έγγραφα μεταφοράς, ενώ παράλληλα αναμορφώνει προγενέστερες ατελείς ρυθμίσεις
- Ενσωματώνει τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες τεχνολογικές και οργανωτικές μεταβολές, όπως αποτυπώνονται στη ναυτιλιακή πρακτική
- Δημιουργεί το θεσμικό περιβάλλον για την ψηφιοποίηση κομβικών δημόσιων και ιδιωτικών λειτουργιών
- Ενισχύει την διαφάνεια για τον συναλλασσόμενο
- Ενισχύει τέλος, την ανταγωνιστικότητα και την ελκυστικότητα του εν λόγω ελληνικού νομοθετικού πλαισίου, καθώς και του ελληνικού νηολογίου.
Ο ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΡΙΖΙΚΗΣ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗΣ
Η «γήρανση» του Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου παρέμενε ένα πρόβλημα που διαρκώς επιδεινωνόταν.
Ο νόμος αυτός που μέχρι τώρα ισχύει, στην ουσία ισχύει μόνο στα χαρτιά τουλάχιστον κατά το μεγαλύτερό του μέρος. Και τούτο, καθώς πάνω από τις μισές του διατάξεις είχαν καταργηθεί σιωπηρώς ή είχαν περιπέσει σε αχρησία είτε ακόμα έχουν συρρικνωθεί, ανάλογα με το πώς ερμηνεύει κανείς τη διατήρηση και χρήση τους.
«Οι διεθνείς ναυτιλιακές συμβάσεις που κυρώσαμε, στην κυριολεξία ήταν αυτές που πριόνισαν τη συνοχή του, προκαλώντας ρήγμα μεταξύ των διεθνών κανόνων και του εθνικού μας Κώδικα.
Οι τεχνολογικές και οργανωτικές εξελίξεις που χαρακτηρίζουν τον τομέα της Ναυτιλίας κατά τις τελευταίες δεκαετίες, επηρεάζοντας δραστικά την κατασκευή, τη λειτουργία, καθώς και την εκμετάλλευση του πλοίου, του έδωσαν τη χαριστική βολή και κατέστησαν βεβαίως επιτακτική την ανάγκη αναμόρφωσης του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου» εξηγεί αναφορικά με τα παραπάνω, από την πλευρά του, ο Γιάννης Πλακιωτάκης.
