Ο Υδραίος Υποναύαρχος Νικόλαος Βότσης και οι δυο εύστοχες τορπίλες που βύθισαν το "Φετίχ Μπουλέντ"

Ο Υδραίος Υποναύαρχος Νικόλαος Βότσης (1877-1931), στη διάρκεια του Α' Βαλκανικού Πολέμου πέτυχε κάτι που θεωρούνταν ακατόρθωτο. 

Τον τορπιλισμό του τουρκικού θωρηκτού "Φετίχ Μπουλέντ" στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης στις 18 Οκτωβρίου του 1912. Σήμερα, προς τιμήν του, το όνομά του φέρει η πυραυλάκατος του Πολεμικού Ναυτικού, TΠΚ ΒΟΤΣΗΣ (Ρ-72).

Ο πρώτος Βαλκανικός Πόλεμος βρήκε τον Νικόλαο Βότση υποπλοίαρχο, κυβερνήτη ενός ανώνυμου, πεπαλαιωμένου και σχεδόν μη αξιόμαχου τορπιλοβόλου που έφερε απλά τον αριθμό 11. (Τορπιλοβόλο 11).

Όπως γράφει ο Γεώργιος Κάρρερ, το ηλικίας 23 ετών σκάφος είχε κριθεί σε αναφορά του Τούρκου ναυτικού ακολούθου στην Αθήνα ως «στερούμενο παντελώς πολεμικής αξίας».

Όταν ο ελληνικός στόλος απέπλευσε στις 5 Οκτωβρίου 1912, ο Βότσης με το πλοίο του εστάλη στον Θερμαϊκό κόλπο απ’ όπου, με δική του πρωτοβουλία, ζήτησε να του επιτραπεί να εισπλεύσει σε ένα από τα τρία λιμάνια όπου βρίσκονταν τουρκικά θωρηκτά, με σκοπό να πλήξει την αξιοπιστία των Τουρκικών δυνάμεων.

Στο σχετικό τηλεγράφημα προς τον αρχηγό του Στόλου έγραφε πως «εν αποτυχία ουδαμώς θα ζημιώσω το ελληνικόν ναυτικόν, ένεκα της παλαιότητος του τορπιλλοβόλου, ενώ η επιτυχία θα είναι ανυπολογίστου ωφελείας». Επέλεξε τελικά να κατευθύνει τις τορπίλες του εναντίον του θωρηκτού «Φετίχ Μπουλέντ», εκτοπίσματος 3.000 τόνων στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

Ο ίδιος περιγράφει με τα ακόλουθα λόγια στην προς το Υπουργείο Ναυτικών αναφορά του το εγχείρημά του που πραγματοποίησε την νύχτα της 18ης Οκτωβρίου 1912: «Απέπλευσα εκ Λιτοχώρου την πρωίαν και κατέπλευσα εις Σκάλαν Ελευθεροχωρίου, όπου παρέμεινα μέχρι 9ης εσπέρας, οπότε απέπλευσα διά την επίθεσιν. Το Καραμπουρνού εφώτιζε συνεχώς την θάλασσαν διά των προβολέων του, αλλά διήλθον απαρατήρητος μεταξύ Καραβοφανάρου και Βαρδάρη. Κατόπιν έφθασα εις τον λιμένα της Θεσσαλονίκης και την 11 και 20΄ διέκρινα άνευ αμφιβολίας το Τουρκικόν θωρηκτόν ανάπρωρον (εστραμμένον) προς τον πνέοντα Μέσην (Β.Α.) εις την δυτικήν άκραν του κυματοθραύστου. Εις την αντίθετον δεξιάν άκραν (συνήθη τόπον αγκυροβολίας) υπήρχε Ρωσσικόν πολεμικόν, υποθέτω και άλλα. Εχώρησα ήρεμα, πάντοτε απαρατήρητος και κατηύθυνα την πρώραν εις το μέσον του Τουρκικού θωρηκτού. Εξεσφενδόνισα πρώτον την δεξιάν πρωραίαν τορπίλην την 11 και 35΄ από αποστάσεως 150 μέτρων. Έστρεψα είτα ολίγον αριστερά προχωρών και εξεσφενδόνισα την αριστεράν. Ανεπόδισα τότε ολοταχώς όπως απομακρυνθώ της εκρήξεως...».

Ο Αντιναύαρχος ε.α. Δημήτριος Λισμάνης αναφέρει σε αφιέρωμά του για τον Νικόλαο Βότση, το σχόλιο της τουρκικής εφημερίδας ‘Κιοϋλού’ της Σμύρνης:

«…Αν το ελληνικόν τορπιλλοβόλον εξήλθε του λιμένος, όπως εισήλθεν, ανενοχλήτως, τότε περιττόν να έχωμεν φρούρια. Όταν εν τορπιλλοβόλον κατορθώνη εκείνο, το οποίον δεν θ’ απετόλμα πολυάριθμος στόλος, τότε ο κόσμος εκτιμά και αποθαυμάζει τον ήρωα τούτον, τουναντίον δε σχηματίζει αναξιοπρεπείς ιδέας δι’ ημάς…».

Την επομένη της επιτυχίας του Νικολάου Βότση, στις 19 Οκτωβρίου εκδίδεται από το Υπουργείο Ναυτικών το ακόλουθο τηλεγράφημα προς όλες τις ναυτικές μονάδες:

"Τορπιλοβόλο 11" υπό Κυβερνήτην Υποπλοίαρχον Ν. Βότσην εισελθόν εσπέρας χθες εις λιμένα Θεσσαλονίκης ετορπίλισεν επιτυχώς τουρκικόν πολεμικόν "ΦΕΤΙΧ ΜΠΟΥΛΕΝ" αφήσαν βυθισμένο. Κατέπλευσεν Αικατερίνη αβλαβές.

Συγχαίρω από καρδίας Ελληνικόν Στόλον, πεποιθώς ότι η δράση του, μέχρι τέλους νικηφόρου αγώνος είναι ανταξία ενδόξων παραδόσεων Ελλήνων ναυμάχων"

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΑΥΤΙΚΩΝ