Φθινοπωρινές προτάσεις στον Αργοσαρωνικό

Το καλοκαίρι τελείωσε… Ζήτω το καλοκαίρι! Ναι, καλά διαβάσατε, γιατί, αν και διανύουμε τον πρώτο φθινοπωρινό μήνα, ο καιρός καλά κρατεί, ο «αυτοκράτορας» ήλιος συνεχίζει να καίει και οι μικροί παράδεισοι του Αργοσαρωνικού σάς καλούν. Μαζέψαμε λοιπόν τις καλύτερες προτάσεις για ένα… καλοκαιρινό φθινόπωρο (περπάτημα σε ηφαίστειο, ιαματικά λουτρά, περιπάτους, κρυφές παραλίες, εξερευνήσεις με σκάφη και αρχαιολογικούς χώρους) και τις μοιραζόμαστε μαζί σας! Μέθανα Περπατώ στο ηφαίστειο! Αλήθεια, πόσοι ξέρουν ότι δίπλα στην Αθήνα ανασαίνει το ηφαίστειο των Μεθάνων; Πολύ περισσότερο, πόσοι γνωρίζουν ότι μετά από μια εύκολη και σύντομη πεζοπορία μπορούν να «κατακτήσουν» τον σπουδαιότερο ηφαιστειακό κρατήρα της Χερσονήσου; Εφοδιαστείτε με νερό, φορέστε ορειβατικά παπούτσια και ετοιμαστείτε για μια πεζοπορία όλο εκπλήξεις. Διασχίζοντας το χωριό της Καμμένης Χώρας, μετά από ένα χιλιόμετρο σας υποδέχεται μια ταμπέλα που γράφει «Ηφαίστειο». Η διαδρομή ελίσσεται μέσα από πεύκα και πουρνάρια, και την παράσταση «κλέβουν» οι σχηματισμοί της λάβας και το καφεκόκκινο χρώμα τους. Μετά από 25 λεπτά θα φτάσετε κάτω από την κορυφή του ηφαιστείου και θα απολαύσετε μια πανοραμική θέα στον Σαρωνικό. Η σχισμή του εδάφους μπροστά σας (πάνω γράφει «Volcano») δεν είναι τίποτε άλλο από μια τεράστια ρωγμή με κάθετα τοιχώματα ύψους άνω των 15 μέτρων ή, αλλιώς, ένα επιβλητικό γεωλογικό ρήγμα. Λίγα μέτρα πιο δίπλα υπάρχει ο κύριος κρατήρας του ηφαιστείου, ο οποίος βρίσκεται στην κορυφή Κώνος (425 μέτρα), έχει διάμετρο 100 μέτρα και βάθος 40-50 μέτρα. Ιαματικά και... ταπεινά Η οργανωμένη χρήση των Πηγών στα Μέθανα αρχίζει από τα τέλη του 19ου αιώνα. Τα τελευταία χρόνια ο ιαματικός τουρισμός γνωρίζει τις δικές του δόξες και οι νεότεροι ανακαλύπτουν τα ατού του. Το ιδανικό τερέν για τα παραπάνω είναι βέβαια η χερσόνησος των Μεθάνων, όπου οι ιαματικές πηγές αποτελούν «γέννημα» της ηφαιστειακής δράσης και έχουν ευεργετικές θεραπευτικές ιδιότητες για πολλές παθήσεις, όπως η αρθροπάθεια, η δισκοπάθεια, η σπονδυλοαρθρίτιδα και η ρευματοπάθεια. Η ύπαρξή τους μαρτυρείται από τους αρχαίους χρόνους, σύμφωνα με κείμενα του Παυσανία, του Στράβωνα και του Οβιδίου. Η χρήση των θειούχων αλιπηγών των Αγίων Αναργύρων ξεκίνησε το 1870. Το 1930 ανεγέρθηκε το υδροθεραπευτήριο των θειούχων πηγών του Δημοσίου με 40 μαρμάρινους λουτήρες και, τέλος, το 1936 ανεγέρθηκε το υδροθεραπευτήριο «Αι Πηγαί» του Διαμαντόπουλου με 22 μαρμάρινους λουτήρες.

INFO «Methana Volcanic Spa» τηλ. 22980 92243, 22980 92079 Ξενοδοχείον «Αι Πηγαί» Ιαματικά Λουτρά Άγιοι Ανάργυροι τηλ. 22980 92378, 92258 www.saronikosguide.com Δήμος Μεθάνων τηλ. 22980 92324

Ύδρα Νησί χωρίς αυτοκίνητο Βρίσκεστε στην Ύδρα. Ξεχάστε τα αυτοκίνητα, τα κορναρίσματα και το traffic, και βάλτε το στα… πόδια! Με αφετηρία το άγαλμα του Μιαούλη (στον ανατολικό προμαχώνα του λιμανιού), θα κατεβείτε τα σκαλιά και θα περάσετε πλάι από μια σειρά ενετικών κτιρίων – στο ένα στεγάζεται η αίθουσα τέχνης «Μελίνα Μερκούρη» και στο άλλο το Λιμεναρχείο. Δίπλα ακριβώς δεσπόζει το Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο, με τα δεκάδες εκθέματα και κειμήλια, ενώ στο σπίτι της οικογένειας Τσαμαδού Σαχίνη σήμερα θα δείτε την παλαιότερη Σχολή Εμποροπλοιάρχων της χώρας. Κέντρο και σημείο συνάντησης πολλών είναι το Ρολόι του Μοναστηριού της Παναγίας, ενώ, καθώς περνάτε μπροστά από το Μοναστήρι, κάνετε μια στάση στην Πλατεία Παύλου Κουντουριώτη. Συνεχίζετε παραλιακά προς το Πέταλο, προς το αρχοντικό του Παύλου Κουντουριώτη, και σε λίγο φτάνετε στο Περίπτερο και στη Σπηλιά. Από εδώ μπορείτε να συνεχίσετε μέχρι τα Καμίνια (με 15 λεπτά περπάτημα) ή να επιστρέψετε στο Μοναστήρι, στο εσωτερικό του οποίου βρίσκονται το Εκκλησιαστικό Μουσείο και το Δημαρχείο, και από εκεί να περπατήσετε στην Πλατεία Βότση και στο παλαιότατο και ιστορικό φαρμακείο του Ραφαλιά. Επίσης, από την οδό Λυγνού θα σκαρφαλώσετε στο Αρχοντικό του Λάζαρου Κουντουριώτη, ενώ συνεχίζοντας από την οδό Τσαμαδού δεν θα αργήσετε να φτάσετε στην Κιάφα, με τα πολλά υδραίικα αρχοντικά, φτιαγμένα από γκρίζα πέτρα, κεραμίδι και ξύλο. Από την Τσαμαδού επιστρέφετε στην Πλατεία Βότση και από την οδό Οικονόμου ξαναβγαίνετε στον παραλιακό δρόμο της Ύδρας με τα παρατεταγμένα καφέ. Μόλις δανειστήκατε κάτι από την «ψυχή» και την ατμόσφαιρα του νησιού. Πόρος Αγχολυτικός ο περίπλους του νησιού Αν ανήκετε στους τυχερούς που έχουν το δικό τους σκάφος, ο περίπλους του Πόρου αποτελεί το καλύτερο αγχολυτικό εν μέσω φθινοπώρου. Βάλτε στην ατζέντα σας τις παρακάτω μικρές και μεγάλες εκπλήξεις, και κάντε μια βουτιά και για εμάς! [caption id="attachment_2267" align="aligncenter" width="628" caption="ΠΟΡΟΣ"][/caption] Για αρχή τα… Γουρούνια, ο ορμίσκος με τα πεύκα μέχρι τη θάλασσα και την ψιλή άμμο, μόλις 1 ναυτικό μίλι από το Ασκέλι. Η θέα στο Μόδι και στην Ύδρα είναι ένα από τα δυνατά χαρτιά. Συνεχίστε για το Κλέφτικο. Η όμορφη μικρή παραλία με βότσαλο, που φωλιάζει στον μικρό όρμο με τα βράχια, είναι ένα από τα μυστικά που ακόμη δεν έχουν διαρρεύσει. Διακόσια μέτρα από το Κλέφτικο απέχει η αμμώδης μεγάλη παραλία της Σκοποβολής, με πεύκα έως τη θάλασσα. Σειρά έχει η Γλύστρα, ένα όμορφο σημείο για αγκυροβολία και βουτιές με θέα τη βραχονησίδα Μόδι (ή και Λιοντάρι, γιατί το σχήμα του νησιού θυμίζει λιοντάρι καθισμένο!). Στη δυτική μεριά του νησιού θα ανακαλύψετε τη μεγάλη παραλία με τα δέντρα που ακούει στο όνομα «Καλάμι». Τέλος, στη δυτική μεριά του νησιού θα απολαύσετε το Γερολίμανο, ανάμεσα στον φάρο και στην παραλία του Ρωσικού Ναύσταθμου. Στην παραλία βέβαια φτάνει και χωματόδρομος, αλλά η αίσθηση από θαλάσσης δεν συγκρίνεται! Τροιζηνία Βουτιές σε εξωτικά νερά Κυρίες και κύριοι, σας προτείνουμε τρεις πανέμορφες παραλίες της Τροιζηνίας. Το καλοκαίρι παρατείνεται, τα νερά τους σας περιμένουν, και η απόλαυση δική σας! Ξεκινήστε από την Κυανή Ακτή, λίγο μετά τον Γαλατά, μία από τις πιο όμορφες παραλίες της περιοχής (με ψιλό βότσαλο και άμμο), με καταγάλανα νερά, στο στενό πέρασμα ανάμεσα στην Τροιζηνία και στον Πόρο. Στη συνέχεια, όπως κινείστε λίγο περισσότερο νοτιοανατολικά του Γαλατά, θα συναντήσετε την παραλία Πλάκα. Μια στενή λωρίδα άμμου με τα γαλάζια νερά αποτελεί πόλο έλξης για όσους ψάχνουν για μια ωραία παραλία κοντά στον Γαλατά. Εδώ η θάλασσα είναι σχεδόν πάντα ήρεμη, και αυτό είναι από μόνο του ατού για το φθινόπωρο. Τέλος, σας περιμένει η Καλλονή, μια όμορφη παραλία, από τις πιο γνωστές της ευρύτερης περιοχής, που είναι κατάλληλη για σέρφινγκ, όπως εξάλλου και σχεδόν όλες στον Κόλπο της Επιδαύρου. Σπέτσες Βόλτα στην Ντάπια Περπάτημα προφανές, αλλά πολύτιμο. Όλοι περνούν από την Ντάπια (προμαχώνας), περπατούν στον κεντρικό πεζόδρομο και επισκέπτονται το σπίτι της Μπουμπουλίνας (σημερινό μουσείο), αλλά και το Μουσείο των Σπετσών (τηλ. 22980 72994) στο αρχοντικό του Χατζηγιάννη Μέξη, στο οποίο τα εκθέματα καλύπτουν περισσότερα από 4.000 χρόνια πολιτιστικής ιστορίας των Σπετσών - θα ξεχωρίσετε στην πρώτη αίθουσα τα ανεπανάληπτα ακρόπρωρα σπετσιώτικων καραβιών. Με αφετηρία την Ντάπια, μπορείτε να περπατήσετε μέχρι το βορειοανατολικό άκρο του οικισμού και την περιοχή Φανάρι, περνώντας από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, την Καποδιστριακή Πνευματική Στέγη Σπετσών –η οποία σήμερα, ανακαινισμένη, στεγάζει το Ιστορικό Αρχείο και διαθέτει μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων και εκθεσιακό χώρο, στον οποίο φιλοξενείται μόνιμη έκθεση φωτογραφικού ιστορικού αρχείου των Σπετσών–, τα παραδοσιακά καρνάγια στην Μπάλτιζα και το Φανάρι με τον ιστορικό Φάρο (εδώ θα επισκεφθείτε το εκκλησάκι της Παναγίας της Αρμάτας). Αίγινα Ο Μυστράς του Αργοσαρωνικού Το ταξίδι στον χρόνο δεν κοστίζει τίποτε. Αν σας ιντριγκάρει η εποχή των κουρσάρων, αν στις αγαπημένες σας συνήθειες συγκαταλέγεται η εξερεύνηση ερημωμένων πολιτειών, τότε πετύχατε διάνα. Η Παλαιοχώρα της Αίγινας με τις 33 βυζαντινές εκκλησίες (αναζητήστε τις τοιχογραφίες τους) γνώρισε τη δική της ακμή και έσφυζε από ζωή τον 9ο και τον 10ο αιώνα. Τότε που οι ντόπιοι την επέλεξαν, εξαιτίας του φόβου για τις επιδρομές των Σαρακηνών πειρατών, τη βάφτισαν «Αίγινα», την οχύρωσαν και συγκρότησαν τον δικό τους μικρόκοσμο με εκκλησίες (ψάξτε την Αγία Κυριακή, αλλά και τον ναό του Αγίου Διονυσίου) και το κάστρο σε υψόμετρο 355 μέτρων. Σήμερα, η Παλαιοχώρα (ή και Παλιαχώρα) μπορεί να είναι ερημωμένη και βουβή (εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους της στις αρχές του 19ου αιώνα), δεν δείχνει όμως με τίποτε να έχει χάσει την παλιά της αίγλη. Του Δημήτρη Ν. Μανιάτη