Είναι λυπηρό να συζητάμε να φύγουν τα καρνάγια..
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Όσα παραδοσιακά καρνάγια έχουν απομείνει, στις Σπέτσες και αλλού, δεν είναι τυπικές ναυπηγικές βιομηχανίες.
Τα καρνάγια στο Παλιό Λιμάνι είναι ένα γλυκό, νοσταλγικό αποτύπωμα της παλιάς σπετσιώτικης ναυτοσύνης. Στους ίδιους χώρους ναυπηγήθηκαν πλοία που, κάποια από αυτά, αξιώθηκαν να φτάσουν μέχρι το Μοντεβίδεο.
Επτά από αυτά εξακολουθούν να υπάρχουν και να λειτουργούν και σήμερα, παρά τις μεγάλες αλλαγές που έφερε ο χρόνος στο νησί. Το 2010 οι «αρχές» θυμήθηκαν ότι οι παραδοσιακές αυτές οικοτεχνίες δεν πληρούσαν τους όρους και τις προϋποθέσεις λειτουργίας επιχειρήσεων στον αιγιαλό. Θα ήμουν ο τελευταίος που θα υποστήριζα την παράνομη λειτουργία επιχειρήσεων. Αλλά, από την άλλη, με ενοχλεί η επιλεκτική επιβολή της νομιμότητας, και μάλιστα όταν με σπουδή επιδιώκεται να επιβληθεί σε περιπτώσεις όπως αυτή.
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Όσα παραδοσιακά καρνάγια έχουν απομείνει, στις Σπέτσες και αλλού, δεν είναι τυπικές ναυπηγικές βιομηχανίες, ούτε μπορούν να αντιμετωπίζονται ως τέτοιες. Είναι γελοίο να μιλάμε για παραβίαση ή παρεμπόδιση πρόσβασης στον αιγιαλό της Μπάλτιζας [!], όταν πανύψηλες μάντρες αποκλείουν παραλίες λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω. Δεν μπορούμε να ζητάμε μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων από έναν εμπειροτέχνη καραβομαραγκό που δουλεύει μόνος ή με τον γιο του. Έλεος!
Είναι γελοίο να μιλάμε για παραβίαση ή παρεμπόδιση πρόσβασης στον αιγιαλό της Μπαλτίζας!Να είναι ασύδοτοι; Να λειτουργούν χωρίς κανόνες; Όχι βέβαια. Ας συντάξει το υπουργείο Ανάπτυξης με το υπουργείο Περιβάλλοντος έναν λιτό και λογικό κανονισμό λειτουργίας αυτών των μικρών υπαίθριων εργοταξίων. Να καθορίζει πώς ακριβώς θα δια-χειρίζονται τα όποια απόβλητά τους, καθώκαι τους όρους ευπρεπούς λειτουργίας τους, με στόχο την ελάχιστη περιβαλλοντική όχληση. Να πληρώνουν ένα εύλογο μίσθωμα στο Λιμενικό Ταμείο και να έχουν μια άδεια λειτουργίας, εφόσον τηρούν αυτούς τους κανόνες. Να ελέγχονται και, αν τους παραβιάζουν, να τιμωρούνται. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι το σωστό. Είναι πάντως λυπηρό να συζητάμε σήμερα για το αν θα πρέπει ή όχι να υπάρχουν τα τελευταία καρνάγια στις Σπέτσες, αντί να αναζητούμε τρόπους να διαδοθεί η τέχνη του καραβομαραγκού στους νεότερους, ή αντί, για παράδειγμα, να αναζητήσουμε τρόπους και πόρους ώστε να ναυπηγηθεί ένα παραδοσιακό σπετσιώτικο πλοίο του 19ου αιώνα στα καρνάγια του νησιού. Κρίμα!
