Από τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πόρου την Παρασκευή 27 Ιουνίου 2025, με θέμα την αλλαγή της στρατηγικής του Δήμου για την Περιοχή Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ), προέκυψε μια σημαντική αποκάλυψη: Το Κεντρικό Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΚΕΣΥΠΟΘΑ)συνεδρίασε πρόσφατα, σηματοδοτώντας το τελευταίο βήμα πριν από την υπογραφή του Προεδρικού Διατάγματος για τη θεσμοθέτηση της ΠΟΑΥ Πόρου.
Η εξέλιξη αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την επίσημη ανακοίνωση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας τον Απρίλιο του 2023, η οποία παρουσίαζε το θέμα των ΠΟΑΥ στην Αττική, συμπεριλαμβανομένης της ΠΟΑΥ Πόρου, ως «παγωμένο» και εκτός προτεραιοτήτων, δίνοντας ελπίδες στην τοπική κοινωνία για καθυστέρηση ή ακόμα και ματαίωση του σχεδίου.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Υπουργείου στις 28 Απριλίου 2023, οι ΠΟΑΥ αποτελούν υποχρέωση της Ελλάδας βάσει ευρωπαϊκής οδηγίας, με σκοπό τη ρύθμιση του θαλάσσιου χωροταξικού πλαισίου για τις υδατοκαλλιέργειες. Για την Αττική, η ανακοίνωση διευκρίνιζε ότι οι ΠΟΑΥ θα περιορίζονται σε υφιστάμενες μονάδες χωρίς επέκταση σε έκταση ή δυναμικότητα, ενώ ο βασικός στόχος του Υπουργείου ήταν η ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών σε άλλες περιφέρειες της χώρας, με σκοπό την άμβλυνση των περιφερειακών ανισοτήτων και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Η ανακοίνωση αυτή αποτελούσε το τελευταίο αισιόδοξο μήνυμα για τον Πόρο, καθώς υποδείκνυε ότι η περιοχή την στιγμή εκείνη δεν αποτελούσε προτεραιότητα για τη θεσμοθέτηση ΠΟΑΥ.
Συγκεκριμένα, η ανακοίνωση του Υπουργείου ανέφερε τα εξής για τις ΠΟΑΥ της Αττικής:
Η ΠΟΑΥ Διαπορίων Νήσων (ΠΑΥ Α.10) είχε εγκριθεί από τα ΚΕΣΥΠΟΘΑ και ΚΕΣΥΧΩΘΑ και βρισκόταν στη φάση επεξεργασίας του σχεδίου διατάγματος από τη Διεύθυνση Νομοθετικού Έργου του ΥΠΕΝ, πριν αποσταλεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Η ΠΟΑΥ Πόρου (ΠΑΥ Α.8) είχε ολοκληρώσει τη δημόσια διαβούλευση της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) και είχε εκδοθεί εισηγητική έκθεση περιβαλλοντικής έγκρισης από τη Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης (ΔΙΠΑ), με την επόμενη φάση να περιλαμβάνει την εισήγηση στα ΚΕΣΥΧΩΘΑ και ΚΕΣΥΠΟΘΑ.
Η ΠΟΑΥ Μεγάρων (ΠΑΥ Β.7) είχε ήδη θεσμοθετηθεί (Δ΄ 965/2021).
Η ανακοίνωση υπογράμμιζε ότι οι ΠΟΑΥ στην Αττική δεν αποτελούσαν προτεραιότητα σε σχέση με περιοχές όπως το Ιόνιο Πέλαγος, ο Αμβρακικός, ο Κορινθιακός, ο Αργολικός, ο Σαρωνικός, οι Βόρειος και Νότιος Ευβοϊκός και ο Θερμαϊκός Κόλπος, καθώς και το βόρειο και νότιο Αιγαίο, όπου είχαν κατατεθεί 25 αιτήματα για τη δημιουργία ΠΟΑΥ. Από αυτά, επτά είχαν θεσμοθετηθεί, τέσσερα εντός ΠΑΥ Α΄ (Πιερία, Οξειά, Κεφαλονιά-Θεσπρωτία, Εχινάδες Νήσοι) και δύο εντός ΠΑΥ Β΄ (Χαλκιδική, Μέγαρα), ενώ εννέα αιτήματα βρίσκονταν υπό προσαρμογή. Επιπρόσθετα, είχε δοθεί παράταση για την ολοκλήρωση των διαδικασιών θεσμοθέτησης των ΠΟΑΥ εντός ΠΑΥ Α΄ μέχρι τις 4 Νοεμβρίου 2024.
Η πρόσφατη συνεδρίαση του ΚΕΣΥΠΟΘΑ, ωστόσο, ανατρέπει το «παγωμένο» καθεστώς που περιγραφόταν το 2023. Η ταχύτητα με την οποία προχωρούν πλέον οι διαδικασίες για τη θεσμοθέτηση της ΠΟΑΥ Πόρου προκαλεί ανησυχία στην τοπική κοινωνία, καθώς η εισήγηση του ΚΕΣΥΠΟΘΑ αποτελεί το τελευταίο βήμα πριν από την έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος.
Σημειώνεται ότι το ΚΕΣΥΠΟΘΑ - και όχι Επιτροπή ΚΕΣΥΠΟΘΑ όπως το αποκαλούσε ο Δήμαρχος Πόρου στο πρόσφατο ΔΣ - αποτελεί γνωμοδοτικό όργανο που στελεχώνεται κατά πλειοψηφία από πρόσωπα που τοποθετούνται από την ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος, συνεπώς η πλειοψηφία για την έγκριση των θεμάτων που εισάγει η ηγεσία του Υπουργείου για συζήτησης να θεωρείται εξασφαλισμένη.
Η μετάβαση από το «πάγωμα» στην επιτάχυνση των διαδικασιών θέτει ερωτήματα για τις προθέσεις της Πολιτείας και την αποτελεσματικότητα της στρατηγικής του Δήμου Πόρου. Ενώ το Υπουργείο Περιβάλλοντος το 2023 είχε δώσει ελπίδες ότι η Αττική δεν θα αποτελούσε προτεραιότητα, οι πρόσφατες εξελίξεις υποδηλώνουν ότι η ΠΟΑΥ Πόρου βρίσκεται πλέον σε προχωρημένο στάδιο, με την υπογραφή του Προεδρικού Διατάγματος να πλησιάζει. Η εξέλιξη αυτή εντείνει την ανησυχία για τις περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις στον Πόρο, καθιστώντας επιτακτική την ανάγκη για συντονισμένη δράση από την τοπική κοινωνία και τους εκπροσώπους της.
