Γράφει ο Μπάμπης Ανδριανόπουλος -
Εργάστηκε σύμφωνα με την παρακάτω περιγραφή. Συνδυάζοντας την παράδοση με τον μοντερνισμό της εποχής του, αναδεικνύοντας μιαν αυθεντική ελληνικότητα.
"... Όργωσε την Ελλάδα µε τη φωτογραφική µηχανή και τα µπλόκ σχεδίου του προκειµένου να µελετήσει την αρχιτεκτονική γλώσσα του τόπου του, εφοδιασµένος µε τις αρχιτεκτονικές γνώσεις που απέκτησε στο εξωτερικό. Έτσι ανακάλυψε την αρχαϊκή λιτότητα, την καθαρότητα και την καλλιτεχνική σωφροσύνη της ανώνυµης αρχιτεκτονικής –τόσο της παραδοσιακής όσο και της σύγχρονης–, αλλά και τα κύρια χαρακτηριστικά του ελληνικού τοπίου, όπως για παράδειγµα την ηλιόλουστη αρµονία και πνευµατικότητά του. Συνειδητοποίησε επίσης την πεµπτουσία της µακραίωνης αρχιτεκτονικής παράδοσης της χώρας του και συγκεκριµένα: την ικανότητά της να αφοµοιώνει επιρροές από τη Δύση και την Ανατολή· τη µετριοπάθεια και την ανοχή της ποικιλίας· και την αρµονική συνύπαρξη των κτισµάτων µε τη Φύση. ..."
Τα ριζοσπαστικά για την εποχή τους ΞΕΝΙΑ
"... Οι αρετές των ξενοδοχείων και µοτέλ Ξενία εκθειάστηκαν σε πολλές ελληνικές και ξένες δηµοσιεύσεις και εκθέσεις (Κωνσταντινίδης, 1987: 329-352). Οι αρχιτέκτονες του ΕΟΤ συµµετείχαν στην επιλογή των τοποθεσιών και οικοπέδων η οποία είχε µεγάλη σηµασία, καθώς όλοι τους συµµερίζονταν την άποψη του Κωνσταντινίδη ότι η νέα κατασκευή «δεν πρέπει να προβάλει παράξενη και αταίριαστη, αλλά να δείχνει σαν να υπήρχε από πάντοτε στη θέση που κατασκευάστηκε» (Κωνσταντινίδης, 1987: σ. 185). Αυτό είχε σαν αποτέλεσµα πολλά ξενοδοχεία Ξενία να κτιστούν σε τοποθεσίες µοναδικού φυσικού κάλλους. ..."
Όπως ακριβώς και το παρακάτω εικονιζόμενο Ξενία του Πόρου!
Έπαψε να σχεδιάζει περί τα τέλη της δεκαετίας του '80 καθώς έβλεπε τη σταδιακή απαξίωση των Ξενία του εξαιτίας της αβελτηρίας των εκάστοτε ανευθυνοϋπευθύνων.
Ως το τέλος που ήλθε σαν σήμερα το 1993
