Ερευνώντας το Μυκηναϊκό Ναυάγιο στο Μόδι του Πόρου
Οι αρχαιολόγοι του Ινστιτούτου Ενάλιων Αρχαιολογικών Ερευνών βρίσκονται από τις 20 Σεπτεµβρίου στον Πόρο, για υποβρύχια έρευνα στο νησί Μόδι.
Το Μόδι, ή Λιοντάρι, είναι ένα βραχώδες νησί που βρίσκεται νοτιοανατολικά του Πόρου, σε καίρια θέση για τη ναυσιπλοα. Είναι ένα νησί που, στην όψη του, θυμίζει λιοντάρι και το οποίο τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στο επίκεντρο της επιστημονικής κοινότητας για τους υποβρύχιους αρχαιολογικούς θησαυρούς του.
Στο Μόδι, από τα τέλη Σεπτεμβρίου μέχρι το τέλος του Οκτώβρη, πραγματοποιούνται οι έρευνες του Ινστιτούτου Ενάλιων Αρχαιολογικών Ερευνών, προκειμένου να έλθει στο φως το φορτίο ναυαγίου μυκηναϊκής εποχής, που αποτελείται κυρίως από μεγάλα μεταφορικά αγγεία (πίθοι, πιθαμφορείς και υδρίες).
Ένα εύρημα που θεωρείται μείζονος σημασίας, καθώς χρονολογείται στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού (13ος-12ος αι. π.Χ.), περίοδο ιδιαίτερα κρίσιμη για τον μυκηναϊκό κόσμο, αλλά και ευρύτερα για την Ανατολική Μεσόγειο. Το ναυάγιο στο Μόδι του Πόρου είναι το δεύτερο ναυάγιο της στερης Εποχής του Χαλκού που εντοπίζεται στις ελληνικές θάλασσες, και συγκεκριμένα στον χώρο του Αργοσαρωνικού. Το πρώτο είναι το ναυάγιο του Ακρωτηρίου των ρίων (1200 π.Χ.), το φορτίο του οποίου εκτίθεται από το 1998 στο Μουσείο Σπετσών.
Από το 2000 διεξάγεται από το Ι.ΕΝ.Α.Ε., υπό τη διεύθυνση του αρχαιολόγου Χρήστου Αγουρίδη, υποβρύχια αναγνωριστική έρευνα σε επιλεγμένες θέσεις του Αργοσαρωνικού, έχοντας εντοπίσει δύο ναυάγια των Πρώιμων Βυζαντινών χρόνων (ος-7ος αι. μ.Χ.), κοντά στις νησίδες Κορακιά (Πορτοχέλι) και Βλυχός (Ύδρα). Από την πρόοδο της έρευνας αναμένεται να προκύψουν πολύτιμα στοιχεία για την ιστορία και την αρχαιολογία της περιοχής του Αργοσαρωνικού, και ευρύτερα του Αιγαίου, κατά τη διάρκεια μιας σημαντικότατης περιόδου της αιγαιακής προϊστορίας.
Αγιος Νικόλαος το σκάφος υποστήριξης
Το σκάφος υποστήριξης των θαλάσσιων ερευνών είναι ένα παραδοσιακό τρεχαντήρι. Ένα αλιευτικό 19μετρο γρι-γρι, το οποίο διασώθηκε από τον αφανισμό, επισκευάστηκε και μετατράπηκε σε ένα ιδανικό σκάφος εργασίας. Ο «Άγιος Νικόλαος» φυλάσσεται στα Αμπελάκια Σαλαμίνας, από όπου αποπλέει για τις έρευνες στον Πόρο, συνοδευόμενο από δύο φουσκωτά σκάφη εργασίας, μεταφέροντας όλο τον τεχνολογικό εξοπλισμό για τις έρευνες.
Η οµάδα του Ι.ΕΝ.Α.Ε.
Η ερευνητική ομάδα –στην οποία έχουν συμμετάσχει διαχρονικά περισσότερα από 50 άτομα, υπό τη διεύθυνση του γενικού γραμματέα του νστιτούτου, Χρήστου Αγουρίδη– φιλοξενείται από τον Δήμο Τροιζηνίας-Μεθάνων στην κατασκήνωση του Γαλατά, ενώ το νστιτούτο βρίσκεται σε συνεννόηση με τον Δήμο Πόρου και το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο του νησιού για την απαιτούμενη συνεργασία. Οι πρώτες ημέρες αναλώνονται στην προετοιμασία της αποστολής. Δυστυχώς για τους ερευνητές, η εμπειρία από τις έρευνες έχει δείξει ότι περίπου 10 ημέρες χάνονται, λόγω των κακών καιρικών συνθηκών. Στην ερευνητική ομάδα συμμετέχει και συνεργείο κινηματογραφιστών, το οποίο καθ όλη τη διάρκεια των ερευνών βιντεοσκοπεί τις εργασίες από την επιφάνεια, υποβρυχίως και εναερίως, με σκοπό τη δημιουργία επιστημονικού ντοκιμαντέρ μετά το πέρας της ανασκαφής, γεγονός που καταδεικνύει τη σπουδαιότητα των ερευνών. Από την αρχή των ερευνών, οι αρχαιολόγοι του Ινστιτούτου Ενάλιων Αρχαιολογικών Ερευνών κατέγραψαν τον πυθμένα, δημιουργώντας γραφικά σχέδια κατόψεων και τρισδιάστατους χάρτες με τη βοήθεια της τεχνολογίας.
Η συµµετοή του Πανεπιστηµίου Πατρών Παράλληλα με τις έρευνες των αρχαιολόγων του Ι.ΕΝ.Α.Ε., διεξάγεται –σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πατρών (Τμήμα Γεωλογίας και Φυσικής Ωκεανογραφίας)– γεω-αρχαιολογική έρευνα στη θαλάσσια περιοχή γύρω από το Μόδι, με στόχους την ανάπλαση της παλαιογεωγραφικής εξέλιξης της περιοχής, τον προσδιορισμό της στρωματογραφικής υποδομής του πυθμένα και τον καθορισμό του ρυθμού ιζηματογένεσης και διαδικασίας ταφής του ναυαγίου.
