Πέθανε ο Λίο, το κακοποιημένο σκυλί από τον Πόρο που υιοθετήθηκε από τον Καφετζόπουλο - Το αντίο του γνωστού ηθοποιού
Ο γνωστός και αγαπημένος ηθοποιός Αντώνης Καφετζόπουλος είναι γνωστό ότι αγαπάει τα ζώα και έχει επιλέξει για παρέα του αδεσποτάκια ή κακοποιημένα.
Ένα από αυτά τα ζώα, με τα οποία πέρασε 11 χρόνια μαζί, ήταν και ο Λίο. Ο Λίο είχε ένα δύσκολο παρελθόν καθώς η κακοποίηση που υπέστη είχε απασχολήσει και τα κανάλια.
Ο σκυλάκος μεγάλωσε στον Πόρο και δόθηκε για υιοθεσία σε κάποιον που δεν τον νοιαζόταν και τον άφηνε να τριγυρνά έξω. Τότε ο Λίο δέχθηκε μια άγρια κακοποίηση και βρέθηκε σε ένα χαντάκι με το δέρμα του καμένο από οξύ! Εξαιτίας των σοβαρών εγκαυμάτων που του προκλήθηκαν μεταφέρθηκε στο κτηνιατρείο του κ. Κουντούρη στη Γλυφάδα, όπου γνώρισε για πρώτη φορά την ανθρώπινη φροντίδα. Ο κτηνίατρος αφιέρωσε πολύ χρόνο στη θεραπεία του ζώου και για να αποφευχθούν οι μολύνσεις έκανε καθημερινά επαλείψεις στις πληγές του με ειδικές αλοιφές. Υποχρεώθηκε, μάλιστα, να αφαιρέσει τους νεκρωμένους ιστούς από το δέρμα του ζώου, καθώς και να ακρωτηριάσει τα αφτιά του που είχαν υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά.
Ο ίδιος ο ηθοποιός έχει πει πριν χρόνια στο site για τους τετράποδους φίλους μας trihes: “Mια μέρα πήγα τη Βόλτα στον γιατρό κι εκεί αντίκρισα ένα ροζ σκυλί σχεδόν χωρίς καθόλου δέρμα. Όταν επέστρεψα σπίτι, το συζητήσαμε και αποφασίσαμε πως, αν δεν ενδιαφερόταν κάποιος άλλος, θα τον παίρναμε εμείς. Σε 15 μέρες ο γιατρός είπε ότι δεν υπήρξε ενδιαφερόμενος, οπότε πήρα τον Λίο και πήγαμε ένα μεγάλο περίπατο µε τη Βόλτα για να γνωριστούν. Ο καημένος ήταν τόσο χάλια, που έλεγα πως δεν θα μπορέσω να τον αγαπήσω”! O Αντώνης Καφετζόπουλος αποχαιρέτησε χθες τον Λίο γράφοντας τα ακόλουθα συγκινητικά λόγια και δημοσιεύοντας μια φωτογραφία του με κορώνα στο κεφάλι:
«Ανώτατος άρχων σ’ έναν κόσμο που φυσικά δεν υπάρχει παρά μόνο στα υπόγεια του μυαλού μου. Ένα από τα πιο ευγενικά άτομα που γνώρισα στη ζωή μου. Τρομερά κακοποιημένος, από τύχη βρέθηκε να ζει κοντά μας αλλά μόνος του τα κατάφερε να βγει ζωντανός από πολύ δύσκολα και επίπονα λούκια. Έζησε καλά από ενάμιση μέχρι δώδεκα χρόνων. Λίγα λόγια – έχω συγχιστεί. Πολλή και καλή ανάμνηση».
