Σαν σήμερα "έφυγε" ο Κωστής Παλαμάς - Το ποίημα του για τον Πόρο
Σαν σήμερα, στις 27 Φεβρουαρίου 1943, έφυγε από τη ζωή ο Κωστής Παλαμάς, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, με σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη και ανανέωση της νεοελληνικής ποίησης. Η κηδεία του την επομένη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών εξελίχθηκε σε αντικατοχικό συλλαλητήριο.
Οι γονείς του κατάγονταν από το Μεσολόγγι. Η οικογένεια του πατέρα του ήταν οικογένεια λογίων, με αξιόλογη πνευματική δραστηριότητα, και ασχολούμενων με τη θρησκεία. Ο προπάππος του Παναγιώτης Παλαμάς (1722-1803) είχε ιδρύσει στο Μεσολόγγι την περίφημη “Παλαμαία Σχολή” και ο παππούς του Ιωάννης είχε διδάξει στην Πατριαρχική Ακαδημία της Κωνσταντινούπολης. Ο θείος του Ανδρέας Παλαμάς υπήρξε πρωτοψάλτης και υμνογράφος, τον οποίο ο Κωστής Παλαμάς αναφέρει στα “Διηγήματά” του (Β’ έκδοση, 1929, σελ. 200). Ο Μιχαήλ Ευσταθίου Παλαμάς (αδελφός του Ανδρέα) και ο Πανάρετος Παλαμάς ήταν ασκητές. Ο Δημήτριος Ι. Παλαμάς, επίσης θείος του Κωστή, ήταν ψάλτης και υμνογράφος στο Μεσολόγγι.
Ο Κωστής Παλαμάς αγαπούσε τον Πόρο. Ως επισκέπτης, διέμενε σε σπίτι στην Πούντα και συγκεκριμένα εκεί που στεγαζόταν το παλιό μπαρ “Εκάτη”, και όπου σήμερα βρίσκεται αναθηματική πλάκα στη μνήμη του.
Ως γνωστόν, ο Πόρος περιλαμβάνεται σε ένα από τα ποιήματα του Κωστή Παλαμά:
Πάει το ταξίδι, φτάσαμε
Πάει το ταξίδι, φτάσαμε.
Τ' ωραίο νησάκι νά το!
Διπλά ακρογιάλια.
Τ' ανοιχτό, φως όλο, το χιονάτο,
με τα γραμμένα ερείπια και με τα μαυροπούλια?
και τ' άλλο.
Ω δάση από μυρτιές, ω κήποι από ζουμπούλια,
και κάτω από της νεραντζιάς της φουντωτής τα κλώνια,
ω ίσκιοι ! οι έρωτες μιλούνε, αντιμιλούν τ' αηδόνια.
Το έν' ακρογιάλι Ε δ ώ !
μας λέει, τ'άλλο ακρογιάλι Ν ά μ ε !
Βαρκούλα, πού θ' αράξουμε; Βαρκάρη, πού θα πάμε;
