Η έκθεση Πισσαρίδη, οι υδατοκαλλιέργειες και ο ρόλος των αρμόδιων υπουργείων - Άρθρο του Γιάννη Δημητριάδη
*Γράφει ο Γιάννης Δημητριάδης
«Η επανεκκίνηση του κλάδου της υδατοκαλλιέργειας είναι γεγονός! Χάρη στη συστηματική κι επίμονη δουλειά, βάζουμε και πάλι μπροστά έναν κλάδο της οικονομίας που έμενε ουσιαστικά στον πάγο επί πολλά χρόνια. Η ελληνική υδατοκαλλιέργεια παρουσιάζει μεγάλες προοπτικές. Ο έντονος εξαγωγικός προσανατολισμός και η συνάρτηση με μείζονα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, προσδίδουν στον κλάδο στρατηγική σημασία για την ανάκαμψη της οικονομίας, δίνοντας ώθηση στην περιφερειακή ανάπτυξη… Το Προεδρικό Διάταγμα για την ίδρυση της Π.Ο.Α.Υ. Κεφαλονιάς θα λειτουργήσει ως οδηγός για την γρήγορη ολοκλήρωση και έγκριση όλων των υπολοίπων Π.Ο.Α.Υ. με στόχο την εξασφάλιση του αναγκαίου ζωτικού χώρου του κλάδου των ελληνικών ιχθυοκαλλιεργειών, ενός δυναμικού, εντυπωσιακά εξωστρεφούς κλάδου, με έντονο κοινωνικό και αναπτυξιακό αποτύπωμα, ενός κλάδου που προσελκύει επενδύσεις και συγκεντρώνει με αντικειμενική ανάλυση δεδομένων τα χαρακτηριστικά της οικονομίας που θέλουμε, σε σχέση και με τα συμπεράσματα της επιτροπής Πισσαρίδη».
Τα παραπάνω δεν αποτελούν ανακοίνωση της εταιρίας ιχθυοκαλλιέργειας που σε μία μέρα θα δει την παραγωγική της δυναμικότητα στην Κεφαλονιά να πολλαπλασιάζεται, ούτε ανακοίνωση της ένωσης ιχθυοκαλλιεργητών. Πρόκειται για δηλώσεις των Υφυπουργών, Περιβάλλοντος & Ενέργειας Δ. Οικονόμου και Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων Φ. Αραμπατζή, που δημοσιεύτηκαν σε κοινό Δελτίο Τύπου των δύο Υπουργείων στις 2.12.2020.
Ας μην σταθούμε στο ότι θα περίμενε κανείς από τους Υφυπουργούς να τοποθετούνται δημόσια από την οπτική γωνία του Κράτους και όχι από εκείνη ενός επιχειρηματικού κλάδου, ούτε στο ότι οι αναφορές τους για τις επιδόσεις του κλάδου αυτού είναι ό,τι πιο ανακριβές μπορεί να αναπαράγεται σε σχέση με την πραγματικότητα (πρόκειται για έναν από τους πλέον χρεοκοπημένους κλάδους της ελληνικής οικονομίας και δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να το διαπιστώσει).
Ας σταθούμε στην επίκληση της Έκθεσης Πισσαρίδη, δηλαδή της Έκθεσης κορυφαίων επιστημόνων διεθνούς κύρους στους οποίους η κυβέρνηση ανέθεσε να συντάξουν το Σχέδιο Ανάπτυξης για την Ελληνική Οικονομία. Τι λέει λοιπόν η Έκθεση, η οποία δημοσιεύθηκε στις 14.11.2020, για την «σπουδαιότητα» του κλάδου της υδατοκαλλιέργειας και για τις «προοπτικές» συμβολής του στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας: Ούτε μία λέξη! Και πώς να πει άλλωστε… Λέει όμως αρκετά για τον χωροταξικό σχεδιασμό, ο οποίος εν προκειμένω είναι η οπτική γωνία από την οποία θα όφειλαν να προσεγγίζουν το θέμα οι αρμόδιοι Υπουργοί.
Στη σελ. 13 (και πιο αναλυτικά στις σελ. 95 και 96) η Έκθεση αναφέρει: «Η επίτευξη των βασικών και επιμέρους στόχων μπορεί να γίνει σταδιακά στα επόμενα χρόνια με συνδυασμένες δράσεις σε όλο το εύρος της οικονομικής πολιτικής… Ένα πρώτο σύνολο δράσεων αφορά αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία της οικονομίας, ώστε να διευκολυνθεί η παραγωγική δραστηριότητα: …6) Ταχεία ολοκλήρωση του κτηματολογίου, των δασικών χαρτών, και των καθορισμών χρήσεων γης μέσω της κατάρτισης Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων. Ενισχυμένη συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης στις διαδικασίες… Βελτίωση της διαφάνειας για χωροταξικά και περιβαλλοντικά δεδομένα… 7) Μεταφορά αρμοδιοτήτων σε τοπικό επίπεδο, σε τομείς όπως η εκπαίδευση και η χωροταξία, με την κεντρική διοίκηση να ασκεί περισσότερο επιτελικό ρόλο».
Ατυχέστατη, λοιπόν, η προσπάθεια των δύο Υπουργείων να επικαλεστούν την 244 σελίδων Έκθεση Πισσαρίδη, ποντάροντας προφανώς ότι το ακροατήριο τους δεν πρόκειται να την διαβάσει, για να τεκμηριώσουν την ακατανόητη εύνοια που επιδεικνύουν διαχρονικά τα Υπουργεία τους σε έναν παραγωγικό κλάδο που έχει φεσώσει το τραπεζικό σύστημα με περίπου 1 δισεκατομμύριο ευρώ. Η Έκθεση Πισσαρίδη είναι στο συγκεκριμένο θέμα κόλαφος για τα δύο Υπουργεία, τα οποία έχουν υποχρέωση να την αξιοποιήσουν ενεργώντας με βάση τις κατευθύνσεις της και όχι διαστρεβλώνοντάς την ως εργαλείο προπαγάνδας.
* Ο Γιάννης Δημητριάδης είναι δήμαρχος Πόρου
**στην φωτογραφία πώς παράτησε εταιρία ιχθυοκαλλιέργειας έναν όρμο μοναδικής ομορφιάς στη νότια Ιθάκη μετά το κλείσιμο των τοπικών μονάδων της
