Ο ποριώτης πρ. βουλευτής Κ. Δουζίνας για την κατάσταση στον Πόρο
(φωτογραφία Μάριος Λώλος)
«Το περιστατικό του Πόρου δείχνει για μια ακόμη φορά την ύπαρξη μεγάλης κυβερνητικής ευθύνης που, όπως συνήθως, μεταφέρεται ως ‘ατομική’ ευθύνη στους πολίτες. Αποτελεί ελάχιστη υποχρέωση της κυβέρνησης να δώσει έκτακτη οικονομική βοήθεια στις επιχειρήσεις του νησιού που υφίστανται τεράστια ζημιά στον επικοινωνιακό βωμό της εξουσίας»
Τα παραπάνω, μεταξύ άλλων, σημειώνει ο ποριώτης πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Δουζίνας.
Ταυτόχρονα υπογραμμίζει ότι το νησί του Πόρου έγινε πρώτο θέμα για να δείξει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης και προς παραδειγματισμό άλλων. Οι επισκέπτες έφυγαν μαζικά και η εύθραυστη οικονομία του νησιού θυσιάστηκε στις επικοινωνιακές ανάγκες. Το αρχικό κρούσμα ήταν γνωστό εδώ και δέκα τουλάχιστον μέρες αλλά η διαδικασία ιχνηλάτησης και εξέτασης πιθανών κρουσμάτων καθυστέρησε σημαντικά.
Η δήλωση του Κώστα Δουζίνα, πρώην βουλευτή Α’ Πειραιά και νήσων του ΣΥΡΙΖΑ, για την κατάσταση στον Πόρο:
Προκάλεσε μεγάλη έκπληξη η ανακοίνωση της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Πειραιά κατά του Δημάρχου του Πόρου Γιάννη Δημητριάδη.
Ο καλώς εννοούμενος συνδικαλισμός επιβάλλει την υποστήριξη των εργαζομένων. Αλλά σ’αυτή την περίπτωση, η Ένωση δεν απαντά στις τεκμηριωμένες καταγγελίες του Δημάρχου αλλά αποδίδεται σε αόριστες επιθέσεις. Υποστηρίζει χωρίς το παραμικρό στοιχείο ότι οι καταγγελίες του προκαλούν ‘θυμηδία’ και του απαιτεί να ζητήσει συγγνώμη.
Ήμουν στον Πόρο την κρίσιμη περίοδο όπου και παραμένω. Μπορώ να πω ότι ο Δήμος πήρε αναγκαία μέτρα από την αρχή της πανδημίας εντός των περιορισμένων αρμοδιοτήτων του. Πεζοδρόμησε τον κεντρικό παραλιακό δρόμο του νησιού για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, επέβαλε αποστάσεις ανάμεσα στα τραπέζια και άσκησε ελέγχους σφραγίζοντας δύο επιχειρήσεις. Με την τοπική έξαρση, αποφάσισε και ανακοίνωσε την επιβολή μέτρων για αντιμετώπιση της. Μετά την ανακοίνωση των μέτρων του Δήμου παρενέβη η κυβέρνηση επιβάλλοντας τοπικό lockdown.
Από την άλλη πλευρά, όπως κατήγγειλε ο Δήμαρχος, η Αστυνομία ακολούθησε στάση ‘μη παρέμβασης’, έκανε λίγους ελέγχους και κατέγραψε ελάχιστες παραβάσεις. Ομάδες όρθιων πελατών μαζεύονταν έξω από τα μπαρ, οι μάσκες ήταν σπάνιες στις βάρκες του Γαλατά, το περίφημο corona πάρτι με δεκάδες συμμετέχοντες δεν ενοχλήθηκε από την αστυνομία. Όλα αυτά δεν αποτελούν λόγο ’θυμηδίας’ αλλά μεγάλης θλίψης για τα θύματα.
Αλλά το πρόβλημα είναι γενικότερο. Η κυβερνητική παρέμβαση με την μεγάλη δημοσιογραφική της κάλυψη παρουσίασε τον Πόρο σαν ένα νησί τεράστιου υγειονομικού κινδύνου, σχεδόν σαν ένα μια νέα Σπιναλόγγα. Ο Πόρος έγινε πρώτο θέμα για να δείξει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης και προς παραδειγματισμό άλλων.
Οι επισκέπτες έφυγαν μαζικά και η εύθραυστη οικονομία του νησιού θυσιάστηκε στις επικοινωνιακές ανάγκες.
Το αρχικό κρούσμα ήταν γνωστό εδώ και δέκα τουλάχιστον μέρες αλλά η διαδικασία ιχνηλάτησης και εξέτασης πιθανών κρουσμάτων καθυστέρησε σημαντικά. Το περιστατικό του Πόρου δείχνει για μια ακόμη φορά την ύπαρξη μεγάλης κυβερνητικής ευθύνης που, όπως συνήθως, μεταφέρεται ως ‘ατομική’ ευθύνη στους πολίτες.
Αποτελεί ελάχιστη υποχρέωση της κυβέρνησης να δώσει έκτακτη οικονομική βοήθεια στις επιχειρήσεις του νησιού που υφίστανται τεράστια ζημιά στον επικοινωνιακό βωμό της εξουσίας.
