Μ. Τσακίρης: Θα βγω περίπατο με τους παλαιούς δασκάλους και τους Υδραίους φίλους - Κείμενο για τον Σταμάτη Μπουντούρη
Είναι καλή η μοίρα ορισμένων ανθρώπων να μην πεθαίνουν ποτέ, να μένουν ζωντανοί στη μνήμη μας, όπως ο Σταμάτης Μπουντούρης, ο υπέροχος οικογενειάρχης με τρία θαυμάσια παιδιά, ο συνεπής Υδραίος πατριώτης και φίλος, ευγενής, τρυφερός, απέραντος, που επί μια εικοσαετία έδωσε τη μάχη μαζί μας, για να μη χάσει η Ύδρα την σπάνια ομορφιά της από μια χούφτα αδίστακτων κερδοσκόπων που βγήκαν ξανά από τα λαγούμια τους με μόνο κίνητρο το κέρδος.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ, λένε σύσσωμοι όλοι οι κάτοικοι και οι απανταχού φίλοι του νησιού.
Μην τους αφήσετε, λένε, ο Αντώνης Λιγνός, ο Παύλος Παντελάκης, ο Ν.Χ. Γκίκας, ο Παναγιώτης Τέτσης, ο γιατρός δήμαρχος Ανδρέας Ραφαλιάς, ο Φίλης Σαΐτης, ο Στέφανος Λούλος, ο Άγγελος Κοτρώνης, ο Κωνσταντίνος Μπίτσιος, μέλος πριν από χρόνια του Δ.Σ. του Συλλόγου.
ΟΧΙ, ΕΙΠΕ ΚΑΙ Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ, ΟΧΙ, ΕΙΠΕ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, με πρύτανη τον Μιχάλη Σταθόπουλο (μέλος του Συλλόγου μας), Όχι, είπαν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Κώστας Σημίτης, η Μελίνα. Όχι, είπε το Συμβούλιο της Επικρατείας για την Ύδρα και τον Δοκό, Όχι είπαν ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Βαγγέλης Βενιζέλος ως Υπουργός Πολιτισμού, ο Θεμιστοκλής Κουρουσόπουλος, ως πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας και ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου μας, ο Δημήτρης Χορν, εξ αίματος συγγενής του Κουντουριώτη και οι απανταχού φίλοι του
μονάκριβου νησιού από σεβασμό στην ιστορία του και στον Υδραϊκό λαό.
Όχι, είπες κι εσύ, Σταμάτη, συμμετέχοντας ενεργά ως αιρετό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Οικολόγων, με την παρουσία σου σε όλους τους αγώνες στο ΚΑΣ, στα Υπουργεία, στα Δικαστήρια.
ΔΕΝ ΧΑΣΑΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΓΩΝΑ, ΣΤΑΜΑΤΗ. Θυμάμαι, ότι ήρθες μαζί με τον Τάκη Διαμαντή, τον αείμνηστο Χρήστο Δασκαλάκη, τον αντιπρόεδρο του Συλλόγου μας Δημήτρη Χαρίτο, για να γκρεμίσουμε ένα μεγάλο παράνομο κτίσμα στον Δοκό, μέσα στο δάσος, ύστερα μάλιστα από την κήρυξη του Δοκού ως Αδόμητη Ζώνη Α΄.
Δυστυχώς, κανένα Δημοτικό Συμβούλιο δεν βοήθησε να γκρεμιστεί αυτό το παράνομο κτίσμα, παρ’ ότι είχε κριθεί κατεδαφιστέο από όλες τις αρμόδιες αρχές. (Αυτοί που προσπάθησαν να το κτίσουν δεν έχουν καμμία σχέση με την Ύδρα).
Φίλε Σταμάτη, με δυσκολία σέρνω τη γραφίδα μου στο χαρτί. Θυμάμαι, όταν πηγαίναμε να πάρουμε μαζί από το σχολείο του, τον γιό σου, τον Βασίλη και μετά πηγαίναμε κάπου να φάμε συζητώντας επί ώρες για την Ύδρα, την ιστορία της και την συμμετοχή της οικογένειάς σου στον απελευθερωτικό αγώνα του έθνους από τους Οθωμανούς.
Μια από αυτές τις φορές, μου είπες με ιδιαίτερη συγκίνηση, ότι η οικογένειά σου αποφάσισε να προσφέρει το πιο σημαντικό σύμβολο του Αγώνα, τον ξύλινο σταυρό του Μιαούλη που σε κάθε μάχη τον φορούσε κατάσαρκα, σε κρατικό Μουσείο. Δεν μπορούσαμε να συζητήσουμε για την πολιτική κατάσταση, με την τρέχουσα ορολογία των πολιτικών διαλόγων στη Βουλή. Χανόμασταν και οι δύο μέσα στην θλιβερή απεικόνιση της πολιτικής ζωής του τόπου.
Ήσουν ένας πολύ τρυφερός άνθρωπος, Σταμάτη. Θυμάμαι ότι, όταν είχα κάνει μια σοβαρή εγχείρηση στο ένα μάτι, περίμενες έξω από το χειρουργείο, μαζί με τα παιδιά μου και την μοναδική Πόπη Μανιά-Τσακίρη, σύντροφο της ζωής μου. Μετά από λίγες μέρες ήρθες και με πήρες από το σπίτι μου, για να κάνουμε την συνηθισμένη μας βόλτα στην Κηφισιά, στον δρόμο με τα πλατάνια. Με κρατούσες τρυφερά στο ένα μπράτσο, καθώς βαδίζαμε.
Σου ζήτησα να πάμε στο στέκι του παλιού υπαίθριου ανθοπώλη, για να δω αν μπορώ να ξεχωρίσω τα χρώματα των λουλουδιών. Με ρωτούσες για τα χρώματα, ένα-ένα και σου απαντούσα σωστά και όπως συνήθως, άνοιξε στο πρόσωπό σου ένα μεγάλο χαμόγελο. Μετά πήγαμε να φάμε στο ίδιο παλιό ταβερνάκι. Ανοίξαμε κουβέντα για τον μοναχογιό σου τον Βασίλη, ένα από τα παιδιά που γεννιούνται με μια άλλη
αντίληψη και όχι με την τρέχουσα λογική, με μια μητέρα που αφιέρωσε την απέραντη δημιουργική της αγάπη σ’ αυτό το εξαίρετο πλάσμα και στα δύο σας κορίτσια.
Πριν χωρίσουμε, δεν ξέχασες να με ρωτήσεις για κείνους τους αρουραίους και τους ασπάλακες, που βγήκαν πάλι απ’ τα λαγούμια τους, για να κάνουν κακό στο νησί μας.
Ασ’ τους αυτούς! Θα τους τακτοποιήσει ο Υδραϊκός λαός και οι ανιδιοτελείς φίλοι του νησιού, όπως έχουν κάνει από κοινού και στο παρελθόν.
Ες αύριον τα σπουδαία, Σταμάτη. Θα συναντηθούμε το μεσημέρι, στο ίδιο γωνιακό μας τραπεζάκι, για να συνεχίσουμε την συζήτηση μέσα από τις πιο γοητευτικές αντιφάσεις.
Και μην ξεχάσεις! Με το πρώτο σφύριγμα του τριγωνοσούρτη του Δοκού, να είσαι εκεί.
Μανόλης Τσακίρης
Συγγραφέας
Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών, Ηθικής Τάξεως
Αιρετό Μέλος του ΔΣ του ICOMOS (Τεχνικού Συμβούλου της ΟΥΝΕΣΚΟ στην
Ελλάδα)
Στενός συνεργάτης του σκηνοθέτη Θόδωρου Αγγελόπουλου
