Από πολλές καταγγελίες κατοίκων της Αίγινας και σχετικό δημοσίευμα της ΕΦΣΥΝ (2-11-2024), στο οποίο δεν έχει αντιδράσει κανείς από τους συναρμόδιους Υπουργούς, διαπιστώνεται το μεγάλο σκάνδαλο παρανομιών και αυθαιρεσιών ιδιώτη, σε συνεργασία με Μονή της Αίγινας που οδήγησε στην κακοποίηση του περιβάλλοντος, του Αιγιαλού και της παραλίας στη θέση «Κλήμα» της Αίγινας για αποκόμιση μέγιστου οικονομικού οφέλους Μονής και ιδιώτη.
Κατά τα τελευταία χρόνια, ιδιώτης προβαίνει σε παράνομες ισοπεδώσεις, εκβραχισμούς στα σημεία ροής ρεμάτων, ώστε να επεκταθεί η παραλία, διάνοιξη παράνομων δρόμων, επιχωματώσεις, εκβοτσαλώσεις, ισοπεδώσεις, κόψιμο δένδρων, για να μετατοπισθεί οαιγιαλός προς τη θάλασσα να αυξηθούν τα όρια του οικοπέδου που εκμεταλλεύεται και να αυξήσει τις ενοικιαζόμενες ομπρέλες που σήμερα φθάνουν τις 200!
Και δεν πρόκειται για μια απλή καταπάτηση αιγιαλού από ιδιώτη, με υπεράριθμες ομπρέλες, παράνομο πάρκινγκ και παράνομη διέλευση οχημάτων μέσα από την παραλία. Εδώ έχουμε ένα πραγματικό σκάνδαλο όπου εμπλέκεται η Ιερά Μονή ΧρυσολεοντίσσηςΑίγινας, αλλά και η ΕΤΑΔ Α.Ε. ως διάδοχος της ΚΕΔ (Κτηματική Εταιρεία Δημοσίου), η Πολεοδομία του Δήμου Αίγινας και η επιθεώρηση Περιβάλλοντος του αντίστοιχου Υπουργείου.
Διότι, όπως φαίνεται από τη μελέτη των αρχείων, η Μονή εμφανίζεται, βασιζόμενη σε χρυσόβουλα της εποχής της Τουρκοκρατίας, ως ιδιοκτήτης εκτάσεων στην περιοχή «Κλήμα-Κλειδί» της Αίγινας, οι οποίες, όμως, έχουν παραχωρηθεί από το 1952 με Βασιλικό Διάταγμα που βρίσκεται πάντα σε ισχύ, στο Δημόσιο, προς απόδοση καλλιεργήσιμης γης σε ακτήμονες. Αποτέλεσμα είναι ότι η Μονή καθίσταται συνεργός του ιδιώτη στις αξιόποινες πράξεις του με κάθε συναλλαγή της με αυτόν, όταν «αξιοποιεί» κατά το δοκούν την παραλία προβαίνοντας στις παράνομες και καταχρηστικές ενέργειες που προαναφέραμε για την καταπάτηση του αιγιαλού και της παραλίας την καθιστά συνεργό.
Συγκεκριμένα, ο όρμος «Κλήμα – Κλειδί» στην Αίγινα βρίσκεται στην απόληξη χαράδρας που στο βάθος τηςδιασχίζεται από ρέμα το οποίο καταλήγει στη θάλασσα μέσα από την παραλία Κλήμα. Οι μοναχές της Μονής Χρυσολεοντίσσης Αίγινας ισχυρίζονται ότι στη Μονή ανήκει η παραλία μαζί με ένα μεγάλο τμήμα κτημάτων της περιοχής Κλήμα - Σφεντούρι - Ανιτσέο δήθεν από Τουρκοκρατίας με χρυσόβουλα της εποχής. Όμως, με το Β.Δ του 1952 που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 289Α΄ και κύρωσε τη σύμβαση μεταξύ Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδας και Ελληνικού Δημοσίου, και συγκεκριμένα των Υπουργείων Γεωργίας και Οικονομικών, ορίζεται ότι αυτά τα κτήματα στη θέση «Κλήμα», έκτασης 134 στρεμμάτων «παραχωρούνται αμετάκλητα στο Ελληνικό Δημόσιο προς αποκατάσταση ακτημόνων καλλιεργητών και ακτημόνων μικρών κτηνοτρόφων», (σελ. 2008), αποσπώνται από τη Μονή και παραχωρούνται στο Δημόσιο, μαζί με άλλες εκτάσεις σε άλλες περιοχές της Αίγινας (Κάτω Βώδι, Αχλάδα, Μακριά ΣουβάλαΣφεντουρίου, κ.ά. Ενώ το «Κλήμα» δεν αναφέρεται στον πίνακα του ΦΕΚ με τα 13 αγροτεμάχια που παραμένουν στην ιδιοκτησία της Μονής (σελ. 2123).
Μάλιστα, με το ν. 1700/1987 η διαχείριση της περιουσίας που παρέμεινε στις μονές των μονών περιήλθε στον Οργανισμό Διοικήσεως Εκκλησιαστικής Περιουσίας (ΟΔΕΠ) ισχύοντος πάντοτε του Β.Δ/τος του 1952 γα τις παραχωρηθείσες στο Δημόσιο εκτάσεις.
Επειδή η ελεύθερη πρόσβαση στην παραλία και τον αιγιαλό, που είναι δημόσιος χώρος και αγαθό κατοχυρώνεται από τη νομοθεσία,
Παρόλα αυτά, από το 2014 η Μονή εμφανίζεται ως ιδιοκτήτρια αυτών των εκτάσεων και παραχωρεί με συμβόλαιο, έναντι ενοικίου, σε ιδιώτη επιχειρηματία, τμήμα της παραλιακής έκτασης στο Κλήμα. Ο ιδιώτης μισθωτής βαθμιαία κακοποιεί το περιβάλλον, αυξάνει την επιφάνεια της παραχωρημένης έκτασης προς τη θάλασσα αλλοιώνοντας αυθαίρετα την οριογραμμή του αιγιαλού με αποτέλεσμα σήμερα οι αρχικά προβλεπόμενες 25 ομπρέλες να έχουν φθάσει 200. Παράλληλα, με το μπάζωμα του ρέματος, διαμορφώνει αυθαίρετα δρόμο που καταλήγει σε χώρο στάθμευσης 70 οχημάτων.
Στις πρώτες καταγγελίες προς τη τότε ΚΕΔ, κατοίκων της Αίγινας που έχασαν την ελεύθερη πρόσβαση στο δημόσιο αιγιαλό και τη δημόσια παραλία η υπηρεσία απάντησε ότι η έκταση είναι ιδιωτική, αφού υπάρχει σύμβαση με τη μονή και παρέπεμψε τους καταγγέλλοντες στο Δήμο Αίγινας. Αυτός πάλι, με τη σειρά του, δήλωσε αναρμόδιος, παραπέμποντας εκ νέου τους καταγγέλλοντες στην ΚΕΔ!.
Παράλληλα όμως, μετά από καταγγελίες κατοίκων καιστο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, πραγματοποιείται αυτοψία από επιθεωρητές του Υπουργείου και διαπιστώνονται σοβαρές παραβάσεις τις οποίες αποδέχεται η Πολεοδομία και επιβάλλει πρόστιμαστον επιχειρηματία, χωρίς όμως να υπάρξει ανατροπή της κατάστασης και απόδοση του χώρου σε δημόσια χρήση.
Στη νέα όχληση των κατοίκων στην ΚΕΔ η απάντηση ήταν ότι τα κτήματα της Μονής «φθάνουν μέχρι τη θάλασσα» και ότι έχει εμπράγματα δικαιώματα επί της παραλίας. Επικαλέστηκε, δε, τίτλο ιδιοκτησίας της Μονής που υπέβαλε ο ιδιώτης επιχειρηματίας στην πολεοδομία για την υπογραφή σύμβασης ενοικίασης παραλίας/αιγιαλού με τον Δήμο. Μόνο που ο συγκεκριμένος τίτλος ήταν απλώς μια συμφωνίαπαραχώρησης εμφυτευτικών δικαιωμάτων αμπέλου, το 1955, μεταξύ δύο αγροτοκαλλιεργητών στην τοποθεσία Κλήμα. Εν τω μεταξύ, φαίνεται ότι από τους ακτήμονες στους οποίους είχαν παραχωρηθεί οι δημόσιες εκτάσεις της Μονής, έχει απομείνει μόνον ένας που από το 2006 διεκδικεί δικαστικά τον κλήρο του έναντι της Μονής!
Όσο για τον δρόμο που οδηγεί στο πάρκινγκ, στην πρώτη χάραξη του αιγιαλού από την αρμόδια επιτροπή της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά, (ΦΕΚ 316/Δ’/2005) δεν υπάρχει πρόσβαση δρόμου στην παραλία, αφού διακόπτεται πριν από τη συμβολή με το ρέμα, το οποίο απορρέει ελεύθερα στη θάλασσα. Αλλά και ολόκληρη η δήθεν ιδιοκτησία της Μονής είναι τυφλό οικόπεδο χωρίς πρόσβαση.
Το 2018 όμως, μετά από αίτημα του επιχειρηματία-ενοικιαστή στην Κτηματική Υπηρεσία Πειραιά, με μόνη αιτιολόγηση ότι δεν έχει συντελεστεί η απαλλοτρίωση που έπρεπε να γίνει σύμφωνα με την απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής ο οποίος το 2005 επικύρωσε την οριογραμμή του αιγιαλού στη θέση «Κλήμα», γίνεται νέα χάραξη προκειμένου –όπως αναφέρει το ΦΕΚ- «να διορθωθούν σφάλματα του αρχικού καθορισμού της οριογραμμής του αιγιαλού και κατά συνέπεια δεν υπάρχει παλαιός αιγιαλός». Ποια είναι αυτά τα σφάλματα που οδήγησαν στη νέα χάραξη δεν αναφέρεται στο εν λόγω ΦΕΚ, αλλά ούτε και στην Έκθεση της Επιτροπής Χάραξης. Και, ω του θαύματος! Ο αιγιαλός μετατοπίζεται προς τη θάλασσα η οποία υποχωρεί δραματικά σε δύο σημεία, αυξάνεται η έκταση του τμήματος που υποτίθεται ότι ανήκει στη Μονή και έχει ενοικιαστεί στον επιχειρηματία, ενώ στο δυτικό άκρο της παραλίαςεμφανίζεται πλέον τσιμεντόδρομος που καταλήγει στοχώρο στάθμευσης των 70 θέσεων. Ενώ στην ακτή επέρχονται εκβραχώσεις, εκβοτσαλώσεις, επιχωματώσεις, ισοπεδώσεις και κόψιμο δένδρων.
Παράλληλα, η εκτός σχεδίου έκταση «ιδιοκτησία» της Μονής εμφανίζεται να αποκτά δίοδο μέσα από την κοίτη του ρέματος. Το 2021, δε, ανανεώνεται η οικοδομική άδεια των εκεί κτισμάτων χωρίς να υπάρχει στην πραγματικότητα πρόσοψη σε δημόσια οδό και χωρίς νέο τοπογραφικό.
Αποτέλεσμα είναι σήμερα να υπάρχει μια εκτός κάθε ελέγχου κατάσταση, με τον αριθμό των ομπρελών να εκτινάσσεται, να καταλαμβάνουν κάθε εκατοστό της παραλίας και να αποκλείεται η πρόσβαση και η παραμονή στην παραλία όσων δεν ενοικιάζουν ξαπλώστρες και ομπρέλες από τον ιδιώτη επιχειρηματία.
Επειδή η αποδοχή, άκριτα, από φορείς του δημοσίου, των παρανομιών και αυθαιρεσιών ιδιωτών ή Νομικών Προσώπων, ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου και μάλιστα η δικαίωσή τους συνιστά παρανομία η οποία οφείλει να ελεγθεί,
Επειδή η παρέμβαση, σε περιπτώσεις καταπάτησης παραλίας και αιγιαλών κανονικά οφείλει να γίνεται αυτεπαγγέλτως από τις αρμόδιες υπηρεσίες, πόσο μάλλον κατόπιν καταγγελίας πολιτών που έχουν έννομο συμφέρον, όπως στην περίπτωση των κατοίκων της Αίγινας,
Επειδή η ισχύουσα σήμερα κατάσταση στην παραλία της θέσης «Κλήμα» της Αίγινας συνιστά κατάφωρα παράνομη και αυθαίρετη καταπάτηση δημόσιου χώρου από ιδιώτη προς αποκόμιση ιδίου οφέλους και οφείλει να ελεγχθεί ουσιαστικά και εις βάθος από τον Δήμο Αίγινας, την ΕΤΑΔ ΑΕ ως διάδοχο της τ. ΚΕΔ και το Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας,
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί
Οι ερωτώντες βουλευτές
Φωτίου Θεανώ
Αναγνωστοπούλου Αθανασία (Σία)
Ζεϊμπέκ Χουσεΐν
Ηλιόπουλος Αθανάσιος (Νάσος)
Πέρκα Θεοπίστη (Πέτη)
Τζανακόπουλος Δημήτριος
Τζούφη Μερόπη
