ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
author

«Την είχα από καιρό στο μυαλό μου... αυτή την εκπομπή!»

Μνήμες και σκέψεις, με αφορμή τα γυρίσματα της τηλεοπτικής εκπομπής της ΝΕΤ με τον τέως διοικητή της Εθνικής Τράπεζας, Βασίλη Ράπανο, στο Ορφανοτροφείο (πρώην Φυλακές) της Αίγινας. Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης Υπάρχουν δύο «καζαντζακικές» λέξεις, τις συναντά κανείς στην «Ασκητική» του Μεγάλου Κρητικού, οι οποίες ορίζουν τη σχέση μου με την πατρίδα μου: το χρέος και η ευθύνη. Το χρέος είναι να αναδεικνύεις την ιστορία της όταν άλλοι την αγνοούν. Η ευθύνη είναι να προβάλλεις ό,τι καλό γίνεται από όσους έχουν μείνει πίσω, γιατί ξέρεις κατά βάθος πως, σε όσα μέρη του κόσμου και να πας, πάντα εδώ θα επιστρέφεις. Η Αίγινα θα σε ορίζει. Για να εκπληρώσεις το χρέος σου ή για να αναλάβεις την ευθύνη σου, δεν χρειάζεται να σ' το ζητήσει κανείς. Ούτε πρέπει να περιμένεις τον δημόσιο έπαινο. Και τα δύο είναι φωνές που έρχονται από μέσα σου. Φέρνοντάς τες σε πέρας, νιώθεις όμορφα συναισθήματα, γιατί ξέρεις ότι ανταποδίδεις το ελάχιστο στην πατρίδα και στους ανθρώπους, που με τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους, τις αλήθειες αλλά και τις παραξενιές τους σε όρισαν και σε καθόρισαν. Κάπως έτσι ένιωθα όταν έλυσε τους κάβους ο «Ποσειδώνας», για να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής στον Πειραιά, έχοντας ολοκληρώσει τα γυρίσματα για την εκπομπή που κάναμε με τον Βασίλη Ράπανο στις «Φυλακές της Αίγινας». Την είχα από καιρό στον νου μου αυτή την εκπομπή. Από το 2008. Είχα ξαναέρθει τότε στο νησί με συνεργείο της ΕΡΤ, για να κάνουμε συνέντευξη με τον πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ και αγαπημένο φίλο, τον Αλέκο Παπαδόπουλο. Προβάλαμε τότε τα Καποδιστριακά κτίρια και επιλέξαμε για τόπο της συνομιλίας μας τη Μητρόπολη, που ήταν το πρώτο Βουλευτήριο, το Κυβερνείο και το Εϋνάρδειο, το πρώτο Αλληλοδιδακτικό Σχολείο. Είχαμε στο πρόγραμμα και τις Φυλακές, αλλά ήταν τόσο επίπονο το γύρισμα μέσα στον ήλιο, που ο Ηπειρώτης πολιτικός μού ζήτησε να μην το κάνουμε. Βεβαίως, η... παράλειψή μου αυτή θεωρήθηκε τόσο σημαντική, που μια ξιπασμένη κυρία της καλής κοινωνίας της Αίγινας, η οποία δεν ήξερε γιατί δεν πήγαμε στις Φυλακές, έγραψε ολόκληρο άρθρο στη «Μάχη», για να με παρατηρήσει που δεν πήγα και από εκεί. Ολόκληρη εκπομπή κάναμε για το νησί, βρήκαμε και τον μπελά μας! Αλλά, όπως γράφω και στην αρχή, αυτά τα κάνεις για τον εαυτό σου, όχι για να ακούσεις έπαινο... Την είχα λοιπόν από καιρό στο μυαλό μου την εκπομπή με τον Βασίλη Ράπανο, ο οποίος έμεινε είκοσι μήνες φυλακισμένος στην τρίτη πτέρυγα των Φυλακών. Την είχα, γιατί με κυνηγούσαν οι μνήμες του πατέρα μου, που μικρός θυμόταν τις σπαρακτικές φωνές των κρατουμένων τις νύχτες. Έφθαναν μέχρι τον Φάρο. «Λαέ της Αίγινας, ο Τουρνάς μάς βασανίζει!» Την είχα, γιατί θυμόταν πιτσιρικάς τις ταλαιπώριες των κομουνιστών και τις εκτελέσεις τους μετά τον Εμφύλιο. Την είχα, γιατί έμαθα από μικρός να σέβομαι την ελευθερία του άλλου και να υποκλίνομαι σε εκείνους που δεν λογάριαζαν τίποτε προκειμένου να υπερασπιστούν τις ιδέες τους –ούτε τη φυλακή–, ακόμη και αν διαφωνώ μαζί τους. Την είχα, τέλος, γιατί βαθιά μέσα μου πιστεύω ότι η ανάδειξη του Κυβερνείου, του Εϋνάρδειου, της Μητρόπολης που ορκίστηκε ο Καποδίστριας, των Φυλακών αλλά και της Παλαιάς Χώρας πρέπει να είναι το Μείζον Σχέδιο που οφείλουν να έχουν οι Αρχές του τόπου μας για την ανάδειξη της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας της πατρίδας μας.
«Με κυνηγούσαν οι μνήμες του πατέρα μου, που μικρός θυμόταν τις σπαρακτικές φωνές των κρατουμένων τις νύχτες. Έφθαναν μέχρι τον Φάρο. «Λαέ της Αίγινας, ο Τουρνάς μάς βασανίζει!» ...θυμόταν πιτσιρικάς τις ταλαιπώριες των κομουνιστών και τις εκτελέσεις τους μετά τον Εμφύλιο»
Για να πείσεις βέβαια τον Βασίλη Ράπανο να μιλήσει, δεν ήταν και το ευκολότερο πράγμα του κόσμου. Σπανίως το κάνει. Παραδόξως, όταν επικοινώνησα μαζί του, δεν δίστασε λεπτό. Σε όλη τη διάρκεια του γυρίσματος ήταν χαρούμενος, συγκινημένος και καθόλου τεχνοκράτης. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τρία πράγματα: τη διήγηση που έκανε για την απόδραση του Ζαμπέλη, τη συγκίνηση που μίλησε για τον ναύτη πατέρα του στην Κω και τη θέρμη με την οποία μίλησε για τους φύλακες της Αίγινας. Ελπίζω κάποια στιγμή να μου δώσει ο Θεός δύναμη να συγκεντρώσω όλες τις διάσπαρτες μαρτυρίες για να γράψω την Ιστορία των Φυλακών μας, που είναι και Ιστορία της Δημοκρατίας. Ευχαριστώ θερμά τον δήμαρχο Αίγινας Σάκη Σακκιώτη, τον διευθυντή του Γενικού Λυκείου Γιάννη Πούντο και τους μαθητές, για τη βοήθεια που μας έδωσαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Αν με αξιώσει ο θεός, το επόμενο γύρισμα θα είναι στην κορυφή της Παλιαχώρας, στην εκκλησία με το διπλό ιερό, το ορθόδοξο και το καθολικό! ΥΓ.: Την εκπομπή έτυχε να δει και ο πρωθυπουργός. Ο θείος του Παύλος Ζάννας ήταν συγκρατούμενος του Ράπανου στις φυλακές Αίγινας...

Διαβάστε επίσης

Μια ζωή κομμάτια…Αίγινα

Έγκλημα εν ψυχρώ… Ούτε καν ευθανασία. Ο Χρήστος Χιώτης δεν αντέχει. «Σπάει» και απομακρύνεται. Το «Γιάννος», το καΐκι του, το πρώτο καΐκι που νηολογήθηκε στην Αίγινα, γίνεται κομμά...

Η ώρα της Αίγινας  Αίγινα

Θετικές οι πρώτες αντιδράσεις φορέων και πολιτών στην επιστολή του δημάρχου Αίγινας Σάκη Σακκιώτη για τις απατούμενες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στην παραλιακή λεωφόρο. Της Σίλας Αλεξ...

Νέες δράσεις για την ΠέρδικαΑίγινα

Με ιδιαίτερη χαρά το Δ.Σ. του Περιβαλλοντικού και Πολιτιστικού Συλλόγου Πέρδικας « Άγιος Σώστης» ενημερώνει τα μέλη και τους κατοίκους της Πέρδικας για τις πρώτες δράσεις που υλοπο...

Με κέφι και πολλή δουλειάΑίγινα

Με δύναμη, κόντρα στη μιζέρια της κρίσης, η Αίγινα ετοιμάζεται για τέταρτη συνεχή χρονιά για τη μεγάλη γιορτή του φημισμένου προϊόντος της.Της Βασιλικής Ταντάουι Αιχμή του δόρατος ...