Παραλία Αίγινας σε ... αναμονή της νέας της εικόνας
Επίσημα η Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2020 ήταν η πρώτη Κυριακή που από το παραλιακό μέτωπο της Αίγινας απουσίαζαν τα γνωστά σκέπαστρα στις προσόψεις των καταστημάτων.
Επί μία σχεδόν δεκαετία οι κατασκευές αυτές απετέλεσαν «σημείο αντιλεγόμενο» , αιτία και αφορμή για αντιπαραθέσεις, διαφωνίες και πολύ συζήτηση. Τα γνωστά «θερμοκήπια» όπως πολύ καυστικά κάποιοι αποκαλούσαν έδωσαν πλούσια τροφή για συζητήσεις όλα αυτά τα χρόνια.
Από την Κυριακή 12 Ιανουαρίου δεν υπάρχουν, ωστόσο στα καταστήματα εστίασης έχουν τοποθετηθεί ομπρέλες και πολλοί θαμώνες απολαμβάνουν τον καφέ τους με σύμμαχο τους τον καλό καιρό και κάνουν τις βόλτες τους αντικρίζοντας μια άλλη εικόνα της Αίγινας.
Ο επισκέπτης ή ο περιπατητής αντικρίζει πλέον ένα άλλο πρόσωπο της Αίγινας. Τα κτίρια έχουν αποκαλυφθεί και η εικόνα θυμίζει περασμένες δεκαετίες, όταν τα περισσότερα μαγαζιά στην παραλία έριχναν πολύχρωμες τέντες πάνω από τα τραπεζοκαθίσματα ή από τα εμπορεύματά τους. Μην ξεχνάμε ότι στην παραλία τις δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα υπήρχαν μπακάλικα, μανάβικα, βενζινάδικο ακόμα και αποθήκη ξυλείας!
Τα χρόνια πέρασαν, ο τρόπος ζωής άλλαξε μαζί και η χρήση πολλών κτιρίων και καταστημάτων. Ο ερχομός της καινούργιας δεκαετίας βρίσκει την Αίγινα με ένα διαφορετικό πρόσωπο που όμως περιμένει και πάλι να …. Αλλάξει. Πολλά τα ερωτηματικά, οι σκέψεις αλλά και οι συζητήσεις για το τί μέλλει γενέσθαι. Μαζί και η καχυποψία και η ανησυχία για τη νέα μορφή που θα αποκτήσει η παραλία.
Στο προσεχές Δημοτικό Συμβούλιο θα συζητηθεί το θέμα των νέων στεγάστρων και θα έρθει προς συζήτηση η μελέτη που είχε προταθεί και παλαιότερα, την οποία είχε παρουσιάσει αναλυτικά το Saronic magazine τόσο στην ηλεκτρονική όσο και στην έντυπη μορφή του
Το θέμα της σημερινής εικόνας της Αίγινας απασχολεί πολλούς. Ενδιαφέρει τους πάντες. Η παραλία της Αίγινας πέρα από τα καταστήματα διαθέτει και έναν μεγάλο ιστορικό πλούτο που καθορίζεται από τα κτίρια που την οριοθετούν και την χαρακτηρίζουν, από τη μια άκρη της ως την άλλη.
Το σπίτι του Κ. Κανάρη, η οικία Βογιατζή (έμπορου σφουγγαριών), η οικία Λογιωτατίδη δίπλα στη ψαραγορά, η οικία της οικογένειας Καλούδη (σημερινή ιδιοκτησία Μουσουλέα), το παλαιό Δημαρχείο, το ιστορικό ξενοδοχείο «Ακταίον» (σημερινή «Ρέμβη»), ο εμβληματικός ναός της Παναγίτσας, το κτίριο του Μαΐλη (χώρος επεξεργασίας σφουγγαριών), το ιστορικό ξενοδοχείο Μπράουν, είναι μερικά από τα κτίρια, σχεδόν τοπόσημα, που από μόνα τους συνιστούν μια ιστορική και πολιτιστική διαδρομή.
Σπάνια συναντά κάποιος τόσο αρχιτεκτονικό και πολιτιστικό πλούτο σε μια τόσο μικρή παραλία. Δικαιολογημένη λοιπόν η ανησυχία για την αισθητική που θα πρέπει να διαφυλαχτεί και να εξασφαλιστεί μαζί με την επιχειρηματικότητα, τις θέσεις εργασίας και την ποιοτική ανάπτυξη που πρέπει να δρομολογηθεί.
Η Αίγινα αυτές τις μέρες μας αποκάλυψε την ομορφιά της κάτω από τον εκτυφλωτικό ήλιο του Γενάρη. Εμείς πέρα από το θαυμασμό είμαστε έτοιμοι να διατηρήσουμε και να προστατεύσουμε αυτήν την όμορφη νησιώτικη πολιτεία;
Φωτογραφίες : Δημήτρης Γαλάρης Αριάννα Ραφτοπούλου
