Μια ονειρική παράσταση από την Όλια Λαζαρίδου και την Μελίνα Τανάγρη
Οι θεατές του 9ου Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας θα θυμούνται για πολύ καιρό τη μοναδική βραδιά που τους χάρισε η παράσταση «Τα παράσιτα του παραδείσου» την Κυριακή 4 Αυγούστου στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας.
Για τις ανάγκες και την αισθητική της παράστασης, αποφασίστηκε αυτή να πραγματοποιηθεί στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου, που αποδείχτηκε τελικά μικρή για να χωρέσει το πολυπληθές κοινό που την γέμισε ασφυκτικά, ενώ κάποιοι παρέμειναν εκτός.
«Τα παράσιτα του παραδείσου» παρουσιάστηκαν τον περασμένο Ιούνιο στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις. Το 9ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας συμπεριέλαβε στο πρόγραμμά του αυτή την ξεχωριστή παράσταση που συγκίνησε τις ευαίσθητες ψυχές των θεατών και άφησε τις καλύτερες των εντυπώσεων.
Η παράσταση ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του Βίκο Ναχμία, με τον οποίο η Όλια Λαζαρίδου είχε συνεργαστεί στο παρελθόν και τη συνέδεε μαζί του μεγάλη φιλία.
Στυλοβάτες της παράστασης δύο μεγάλες κυρίες του θεάτρου και της μουσικής, η Όλια Λαζαρίδου και η Μελίνα Τανάγρη. Η κυρία Λαζαρίδου απήγγειλε ποιήματα από τις Ελεγείες του Ντουίνο του Ράινερ Μαρία Ρίλκε και από την ποιητική ανθολογία του Τζελαλεντίν Ρουμί, ενώ η κυρία Τανάγρη ερμήνευσε Λέοναρντ Κόεν και επιλογές από την προσωπική της δισκογραφία. Στην κιθάρα και τη μουσική συνοδεία, ο βιρτουόζος Δημήτρης Παπαλάμπρου, ο οποίος ερμήνευσε και κλασικά έργα.
Ο Βίκος Ναχμίας είχε σπουδάσει ψυχολογία στην Αγγλία, την Αμερική και την Ελβετία. Εδώ και είκοσι χρόνια δραστηριοποιούταν στην ατομική και ομαδική συμβουλευτική ψυχοθεραπεία. Παράλληλα, και για 10 χρόνια, δίδασκε Tai Chi και διαλογισμό σε πολλές ομάδες στην Ελλάδα και τη Μεγάλη Βρετανία.
Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια καλλιέργησε με την ομάδα του τον εκστατικό δερβίσικο στροβιλισμό, με μια ανοικτή παρουσίαση για το κοινό σχεδόν κάθε δυο χρόνια. Στο θέατρο είχε συνεργαστεί με πολλούς ηθοποιούς και σκηνοθέτες, ενώ το 2010 ανέβασε στο Φεστιβάλ Αθηνών την παράσταση «Τα λόγια της Κασσάνδρας» με την Όλια Λαζαρίδου και το 2011 σκηνοθέτησε στο Εθνικό θέατρο την Αμαλία Μουτούση στην ανάγνωση της ραψωδίας Ω της Ιλιάδας.
Στον χώρο της μετάφρασης έχει αφήσει παρακαταθήκη τα: «Μικρό απάνθισμα από την ποίηση του Ρουμί», «Θέατρο Τσέπης, Οκτώ Μονόπρακτα του Κοκτώ» «Ελεγείες του Ντουίνο» και το «Requiem για μια Φίλη».
