Το πράσινο κάνει πιο έξυπνα τα παιδιά - Ρεπορτάζ του Κώστα Αργυρού
Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε πιο πράσινες αστικές περιοχές έχουν αυξημένη νοημοσύνη και λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που έγινε στο Βέλγιο.
«Υπάρχουν όλο και περισσότερες ενδείξεις ότι το πράσινο περιβάλλον σχετίζεται με τη γνωστική μας λειτουργία, όπως οι δεξιότητες μνήμης, συγκέντρωσης και προσοχής», δήλωσε ο Τιμ Νάβροτ, καθηγητής περιβαλλοντικής επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο Hasselt του Βελγίου, παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα σχετικής μελέτης.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε αυτές τις ημέρες στο περιοδικό Plos Medicine, αξιοποίησε και δορυφορικές εικόνες για τη μέτρηση του επιπέδου πρασίνου στις γειτονιές, συμπεριλαμβανομένων πάρκων, κήπων, δρόμων και όλων των άλλων ειδών βλάστησης.
Στην έρευνα συμμετείχαν πάνω από 600 παιδιά ηλικίας 10-15 ετών. Η παρατήρηση που έκαναν οι επιστήμονες ήταν ότι μια αύξηση κατά 3% στο πράσινο της γειτονιάς τους, αύξησε το σκορ των παιδιών σε τεστ δεικτών νοημοσύνης κατά ένα μέσο όρο 2,6 βαθμών. Το αποτέλεσμα αυτό μάλιστα παρατηρήθηκε ανεξάρτητα από το οικονομικό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν τα παιδιά
Οι επιστήμονες είχαν ήδη την υποψία ότι οι χώροι πρασίνου βελτιώνουν διάφορες πτυχές της γνωστικής ανάπτυξης των παιδιών, αλλά αυτή ήταν η πρώτη έρευνα που εξέτασε συστηματικά το IQ τους. Σύμφωνα με μια πρώτη εκτίμηση η θετική αυτή επίδραση μπορεί να σχετίζεται με τα χαμηλότερα επίπεδα στρες, περισσότερο παιχνίδι και περισσότερες κοινωνικές επαφες σε ένα πιο ήσυχο και φιλικό περιβάλλον.
Για τον Τιμ Νάβροτ είναι ένα αποτέλεσμα που θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν αυτοί που σχεδιάζουν τις πόλεις του μέλλοντος, δίνοντας περισσότερο χώρο στο πράσινο και δημιουργώντας ένα βέλτιστο περιβάλλον για τα παιδιά έτσι ώστε αυτοί να αναπτύξουν το πλήρες δυναμικό τους.
Η μέση βαθμολογία IQ σε αυτή την ηλικία ήταν 105, αλλά οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το 4% των παιδιών με βαθμολογία κάτω των 80 είχαν μεγαλώσει σε περιοχές με χαμηλά επίπεδα πρασινάδας, ενώ κανένα δεν είχε βαθμολογία κάτω από αυτό το επίπεδο σε περιοχές με υψηλότερες ποσότητες πρασίνου. Οι διαφορές αυτές ήταν πολύ χαρακτηριστικές στα αστικά κέντρα, και ειδικά σε γειτονιές όπου το πράσινο σπανίζει.
Οι δυσκολίες συμπεριφοράς όπως η διάσπαση της προσοχής και η επιθετικότητα μετρήθηκαν επίσης στα παιδιά, σε μια τυπική κλίμακα βαθμολογίας και η μέση βαθμολογία ήταν 46. Σε αυτήν την περίπτωση, μια αύξηση 3% στο πράσινο οδήγησε σε μείωση δύο μονάδων στα προβλήματα συμπεριφοράς, σύμφωνα με προηγούμενες μελέτες.
Οι ερευνητές στην αιτιολόγηση των αποτελεσμάτων σημειώνουν επίσης ότι σε χώρους με περισσότερο πράσινο καταγράφονται χαμηλότερα επίπεδα θορύβου, και συνεπώς και χαμηλότερο άγχος, όπως και μεγαλύτερες ευκαιρίες για σωματικές και κοινωνικές δραστηριότητες, στοιχεία που μπορούν επίσης να δικαιολογήσουν υψηλότερες βαθμολογίες στο σχετικό τεστ.
Ο Δρ Μάθιου Γουάιτ, περιβαλλοντικός ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Εξετερ στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο οποίος δεν ήταν μέλος της ομάδας μελέτης, μίλησε στον βρετανικό Guardian με κολακευτικά σχόλια για την έρευνα. «Είμαι πάντα επιφυλακτικός με τον όρο νοημοσύνη, καθώς έχει μια προβληματική ιστορία και ατυχείς συσχετίσεις», είπε. «Αλλά, αν μη τι άλλο, αυτή η μελέτη μπορεί να μας βοηθήσει να απομακρυνθούμε από το να βλέπουμε τη νοημοσύνη ως έμφυτη – φαίνεται ότι μπορεί να επηρεαστεί από το περιβάλλον και νομίζω ότι κάτι τέτοιο είναι πολύ πιο υγιές».
Μια αντίστοιχη μελέτη για παιδιά, που ζουν στη Βαρκελώνη, είχε δημοσιευτεί το 2015, και είχε επίσης αφήσει να διαφανεί ότι περισσότερος χώρος πρασίνου συνδέθηκε με καλύτερη μνήμη και ικανότητα συγκέντρωσης.