Εντάξει, δεν είναι και το Παρίσι ή η Νέα Υόρκη.
Αλλά, μην νομίζετε ότι στο Πεκίνο κοιμούνται με τις κότες, όπως στην Ρώμη που μετά τις 10 το βράδυ πρέπει να πας στο Τραστέβερε για να βρεις ανοιχτό ένα μπαρ της προκοπής.
Τέλος πάντων επιστροφή στην Κινεζική πρωτεύουσα. Στην δεύτερη μέρα μας εκεί το πρόγραμμα ήταν εξαιρετικά φορτωμένο με "επίσημες" συναντήσεις. (Αλλά ρεπορτάζ για αυτές και όσες ακολουθήσουν σε ξεχωριστά ρεπορτάζ, άμα τη επιστροφή).
Έτσι, αν και ψόφιοι στην κούραση, η γνωστή βαλκανική παρέα που λέγαμε με την Τσέχα συνάδελφο, αλλά και μια κινεζούλα συνοδό που όπως πάει θα την κάνουμε σαν τα μούτρα μας, είπαμε να κάνουμε μια βραδινή βόλτα στο κέντρο του Πεκίνο.
Αρχίζουμε από τον κεντρικό εμπορικό πεζόδρομο που λέγαμε, τον Γουάν Φουτζίνγκ με τις κατάφωτες εντυπωσιακές βιτρίνες του, περνάμε από την νότια πύλη της Απαγορευμένης Πόλης με το τεράστιο πορτραίτο του Μάο να βλέπει φωτισμένη την μεγαλύτερη πλατεία του κόσμου, την ιστορική Τιεν Αν Μέν, μπαίνουμε σε πολυκατάστημα κατά τις 8 και βγαίνουμε νύχτα, ενώ ακόμη λειτουργεί κι αφήνουμε τις κάμερες μας να καταγράφουν τη νύχτα στην πρωτεύουσα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.
Νομίζω οι εικόνες λένε πολύ περισσότερα από τις λεζάντες ή την εισαγωγή μου...
Νυχτερινή Αγορά
Ακόμα και τα supr cars καμιά φορά χαλάνε στο κέντρο του Πεκίνο, Σάββατο βράδυ. Πάει στράφι η χάι έξοδος...
Εντυπωσιακή ακόμη και τη νύχτα - ή ίσως πιο πολύ τη νύχτα - η πλατεία Τιεν Αν Μεν.
Ο πρόεδρος Μάο μέρα - νύχτα εδώ! Μπροστά στην φωταγωγημένη Απαγορευμένη Πόλη...
Και φυσικά δεν υπάρχει "tea time". Κάθε ώρα είναι για τσάι...