Μονόδρομος η επέκταση του λιμένα ακτοπλοΐας για τον ΟΛΠ

Από το 2011 ο ΟΛΠ υπόσχεται την ανάπτυξη του λιμένα στη βόρεια πλευρά του, όπου σήμερα οι παραλιμένιοι δήμοι διεκδικούν εκτάσεις για τη δημιουργία χώρων αθλοπαιδιών και πρασίνου. Μάλιστα η επέκταση του λιμένα στη συγκεκριμένη περιοχή, προς την πλευρά της Δραπετσώνας, συνιστά μονόδρομο, εφόσον ο Πειραιάς παραμένει ως λιμένας ακτοπλοΐας και μεταφοράς εμπορευμάτων και οχημάτων προς τη νησιωτική Ελλάδα. Σύμφωνα με στελέχη του ΟΛΠ, ήδη οι υφιστάμενες υποδομές λειτουργούν στο 85% της δυναμικότητάς τους και εφόσον η ακτοπλοΐα παραμείνει στη συγκεκριμένη λιμενολεκάνη, δεν θα καταφέρει να καλύψει τις ανάγκες που δημιουργεί η αύξηση της κίνησης στα επόμενα 20 έως 40 χρόνια. Γι’ αυτό άλλωστε, το επενδυτικό πρόγραμμα του ΟΛΠ έχει περιλάβει από το 2010 την επέκταση του λιμένα, με στόχο την αναβάθμιση των υποδομών του. Αρχικά το έργο της αναβάθμισης θα ξεκινούσε το 2012, στη συνέχεια μετατέθηκε για το 2013 κ.ο.κ. Εχουμε φτάσει στο 2015 και ακόμη δεν έχει ξεκινήσει η υλοποίησή του, ενώ από τη στιγμή που θα βρεθεί ο ανάδοχος του έργου, απαιτούνται 3-4 χρόνια για την υλοποίησή του. Σύμφωνα με ειδικούς, το παράκτιο μέτωπο της Δραπετσώνας για να αξιοποιηθεί ως λιμενική εγκατάσταση απαιτεί την κατασκευή υποδομών συνολικού προϋπολογισμού 150 εκατ. ευρώ. Το έργο περιλαμβάνει την κατασκευή ενός λιμενοβραχίονα μήκους 1.000 μέτρων και εσωτερικών λιμενικών έργων μήκους 5 χλμ. Η κατασκευή τους, όχι μόνον θα αυξήσει τη δυναμικότητα του λιμένα, αλλά θα καταστήσει ασφαλή τον ελλιμενισμό μεγάλων πλοίων, κάτι που δεν είναι εφικτό σήμερα, ειδικά κατά την περίοδο που φυσάει νότιος άνεμος. Ακόμη, κάτι που έχει μεγάλη σημασία, είναι ότι η λιμενολεκάνη στον Πειραιά είναι συγκεκριμένη και από τη μια είσοδο μέχρι την άλλη η πόλη έχει αναπτυχθεί ασφυκτικά γύρω της. Ως συνέπεια, δεν υπάρχουν άλλοι χώροι επέκτασης, πλην της διαφιλονικούμενης περιοχής, εκτός και αν ο λιμένας ακτοπλοΐας μετακομίσει π.χ. στο Λαύριο. Ωστόσο, το υποτιθέμενο σενάριο εξαίρεσης της ακτοπλοΐας από τις δραστηριότητες του ΟΛΠ, έτσι ώστε ν’ αποδοθεί το παράκτιο μέτωπο της Δραπετσώνας στους Δήμους, θεωρείται νομικά αδύνατο, αφού θα άλλαζε τους όρους της διακήρυξης του σχετικού διαγωνισμού που προκηρύχθηκε τον Μάρτιο του 2014. Οι όροι αυτοί προβλέπουν την ακτοπλοΐα ως μια ρητή υποχρέωση του προτιμητέου επενδυτή. Σαν συνέπεια, οποιαδήποτε εκ των υστέρων αλλαγή των όρων -παρόλο που η ακτοπλοΐα δεν θεωρείται το «φιλέτο»- θα προκαλούσε νομικές αμφισβητήσεις και πιθανόν να οδηγούσε σε ακύρωση του σχετικού διαγωνισμού. Σύμφωνα με το επενδυτικό σχέδιο του ΟΛΠ 2011-15, τα έργα ανάπλασης στη συγκεκριμένη ακτογραμμή θα αποτελούσαν τη φυσική συνέχεια του υπό ανάπλαση χώρου της λιμενοβιομηχανικής περιοχής Δραπετσώνας, που είναι ιδιοκτησία της ΕΤΕ, του ΟΛΠ και Δημοσίου και των ΕΛΠΕ. «Τα έργα θα έχουν έντονο κοινωνικό στοιχείο και διέξοδο ανάπαυσης και αναψυχής, με ήπιες παρεμβάσεις για τους κατοίκους των παραλιμένιων περιοχών», αναφέρονταν χαρακτηριστικά στο Επενδυτικό Πρόγραμμα του ΟΛΠ 2011-15 με τίτλο «Βάζουμε πλώρη για το μέλλον». Πολλοί, πάντως, πίσω από αυτή την κόντρα μεταξύ των παραλιμένιων δήμων, ΤΑΙΠΕΔ και κυβέρνησης, διακρίνουν μια προσπάθεια ναρκοθέτησης της αποκρατικοποίησης του ΟΛΠ. Αρκετοί όμως είναι εκείνοι που θεωρούν ότι, καθώς η αποκρατικοποίηση του μεγαλύτερου λιμένα της χώρας μοιάζει αναπόφευκτη, οι τοπικοί άρχοντες πιέζουν για μεγαλύτερα οικονομικά ανταλλάγματα. Υπενθυμίζεται ότι το νέο σχέδιο Σύμβασης Παραχώρησης του ΟΛΠ προβλέπει τη διεύρυνση της ρήτρας εσόδων, από 2% που ήταν, σε 3,5%. Ετσι εκτός από τα δημόσια ταμεία που θα συνεχίσουν να λαμβάνουν το 2% των ετήσιων εσόδων του ΟΛΠ, η τοπική κοινωνία θα αμείβεται με το 1,5%. Ορισμένοι δήμαρχοι ωστόσο, φαίνεται να επιθυμούν την αλλαγή του ποσοστού που εισφέρεται στην τοπική κοινωνία. Το ΤΑΙΠΕΔ όμως έχει διαμηνύσει ότι κάτι τέτοιο δεν αφορά το Ταμείο και τους ενδιαφερόμενους επενδυτές, αλλά την κυβέρνηση και την τοπική κοινωνία. Έντυπη Καθημερινή ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ