Πειραιάς: Το τρενάκι στη βιτρίνα του Rose Poupee
Τώρα που μας χωρίζουν λίγες μέρες από τα Χριστούγεννα ο νους μας επιστρέφει στα δώρα που κάναμε ή δεχόμασταν όταν ήμασταν παιδιά. Τότε που ένα παιχνίδι σήμαινε γιορτή και πανηγύρι μέσα στο σπίτι. Γιατί τότε μόνο τα παιδιά καταλάβαιναν γιορτές. Οι γιορτές ήταν συνώνυμες με τα δώρα. Και τα καλύτερα δώρα ήταν τα παιχνίδια.
Στον Πειραιά πριν από κάποια χρόνια υπήρξαν θρυλικά παιχνιδομάγαζα. Το πιο ονομαστό με καλά, ποιοτικά και πιο ακριβά βεβαίως παιχνίδια ήταν στην ανηφοριά της Βασιλέως Γεωργίου στην αριστερή πλευρά.
Μικροί και μεγάλοι διαρκώς στέκονταν μπροστά στο Rose Poupee για να χαζέψουν τα περίφημα τρενάκια. Μπορούσες να χαζεύεις με τις ώρες τις διαδρομές των ηλεκτρικών τρένων που περνούσαν πάνω από γεφυράκια, μέσα από τούνελ, μικρές πεδιάδες, διασταυρώσεις με φωτεινά σήματα και αυτοκίνητα να περιμένουν υπομονετικά το πέρασμα του τρένου, σταθμούς και στάσεις. Όλος αυτός ο μικρόκοσμος ήταν στρωμένος στη βιτρίνα του μαγευτικού καταστήματος. Και τρενάκια αυτά τις μέρες των εορτών λες και ήταν πιο ελκυστικά. Ταξίδευαν πάνω στις μικροσκοπικές ράγες τους και μας παρακινούσαν σε φανταστικές διαδρομές. Ο νους έφευγε, ταξίδευε μαγευόταν.
Το κατάστημα αυτό φυσικά δεν είχε μόνο τρενάκια, αλλά και πολύ ωραία αυτοκινητάκια και καραβάκια αλλά και κούκλες ή «κουζινικά» για τα κορίτσια. Όλα πολύ προσεγμένα και ποιοτικά.
Το κατάστημα αυτό το άνοιξε το 1955 ο Νίκος Σακκιώτης και κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να το κάνει συνώνυμο του καλού παιχνιδιού για τον Πειραιά. Δεν υπήρχε περίπτωση μια βόλτα να μην έχει ως στάση τη βιτρίνα του Rose , γιατί σε κάθε εποχή το κατάστημα άλλαζε τη θεματική της βιτρίνας. Αλλά το τρενάκι εκεί. Σταθερή αξία!
Κάποια στιγμή το Rose Poupee έκλεισε στην Βασιλέως Γεωργίου, λόγω πυρκαγιάς σε γειτονικό κατάστημα και αναγκάστηκε να μεταφερθεί στην οδό Γρηγορίου Λαμπράκη.
Η μαγεία όμως εκείνων των παιχνιδιών και κυρίως η ατμόσφαιρα της παλιάς βιτρίνας εξακολουθεί να γοητεύει 65 χρόνια μετά και να θυμίζει στους παλαιούς Πειραιώτες τις ημέρες που ένα μικρό παιχνίδι μπορούσε να γίνει αιτία γιορτής.
