Πειραιάς: Εορτάζει ο συμπολιούχος του Πειραιά Άγιος Νικόλαος
Ένας ναός σημείο αναφοράς του Ναυτικού κόσμου του Πολεμικού και Εμπορικού Ναυτικού και της ναυτοσύνης με πανελλήνια Πνευματική και παγκόσμια ακτινοβολία, πανηγυρίζει σήμερα κεκλεισμένων των θυρών. Η εικόνα του περιφραγμένου με απαγορευτικές κορδέλες ναού, θλίβουν τους πιστούς και συνθέτουν μια πρωτόγνωρη και στενόχωρη εικόνα που δεν ταιριάζουν με το ναό σύμβολο του ναυτικού κόσμου της Ελλάδας.
Ο ναός του Αγίου Νικολάου είναι ένα σύμβολο, ένα τοπόσημο για την πόλη του Πειραιά, ορθώνεται σε μια περιοχή του Πειραιά που έσφυζε από ζωή με εκατοντάδες εργαζόμενους στα πλοία αλλά και στις χερσαίες επιχειρήσεις. Περιοχές όπως «Ξαβέρη» , «Καρβουνόσκαλα», «Τρούμπα», «Χατζηκυριάκειο» κατοικημένες από πρόσφυγες και εσωτερικούς μετανάστες από τα νησιά του Αιγαίου, όπως Υδραίους, Καρπάθιους, Σαντορινιούς, Κασιώτες, Κρητικούς.
Ο Άγιος Νικόλαος είναι ίσως ο ωραιότερος Ναός του Πειραιά και ένας από τους παλαιότερους της νέας πόλης του Πειραιά, έτσι όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά την επανάσταση της Ανεξαρτησίας από τους Τούρκους το 1821 και την ίδρυση του Νέου Ελληνικού κράτους μετά το 1930.
Ο ναός ανήκει στην κατηγορία των σταυροειδών εγγεγραμμένων και έχει τρείς τρούλους, από τους οποίους οι δύο είναι χαμηλοί, ενώ ο κεντρικός είναι μεγάλος ελλειψοειδούς μορφής, με νησιώτικο «φανάρι» στην κορυφή του..
Τα παλαιά χρόνια στη βάση του ναού υπήρχαν μαγαζιά, ενώ σήμερα στον υπόγειο χώρο στεγάζονται αίθουσες και μαγειρείο για τις κοινωνικές και κατηχητικές ανάγκες της ενορίας.
Από την νότια πλευρά η είσοδος βρίσκεται στο επίπεδο του παράπλευρου δρόμου.
Ο ναός ,με τα αρχαιοελληνικά του χαρακτηριστικά στα τρία πρόπυλα, αποτελεί με τη γύρω πλατεία του και το απέναντι πάρκο της χερσαίας ζώνης του λιμανιού, το οποίο έχει μεγάλο χώρο στάθμευσης υπογείως, ένα μοναδικό στολίδι της σύγχρονης πόλης του Πειραιά.
Ο Ιερός Ναός είναι τρίτος κατά σειράν θεμελιώσεως. Ο πρώτος Ναός θεμελιώθηκε στις 22 Ιουλίου 1844 σε μορφή μικρού Ναού, σχεδιάστηκε για το συνοικισμό των Υδραίων το 1839 από το Δημοτικό Αρχιτέκτονα lorenzen, ως απλή μονόκλιτη Βασιλική αλλά αποδείχθηκε ανεπαρκής δια τις ανάγκες της περιοχής.
Ακολούθησε η ανέγερση του νέου Ναού βάσει σχεδίου που συνέταξε ο επίσης Δημοτικός μηχανικός Πετμεζάς το 1851.
Το 1852 ξεκίνησε η ανοικοδόμηση μιας νέας Βασιλικής με διαστάσεις 19 μέτρων και ύψος 9 μέτρων διά την οποία δεν υπάρχουν περισσότερα στοιχεία. Ο σημερινός Ιερός Ναός θεμελιώθηκε το 1879 και ολοκληρώθηκε το 1902 κτίστηκε βάσει σχεδίου Ι. Λαζάριμου με την συμβολή του Δημοτικού Αρχιτέκτονα Παναγιώτου Ζηζήλα.
Ο Ναός ανήκει στον τύπο σταυροειδών εγγεγραμμένων τετρακιόνων ναών και η μορφή του ακολουθεί τα πρότυπα του Νεοκλασικισμού με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τα τρία μνημειώδη πρόπυλα στη Δυτική,Βόρεια και Νότια όψη που παραπέμπουν στον τύπο του Αρχαίου Κορινθιακού ρυθμού.
Ο εν λόγω Ιερός Ναός χαρακτηρίστηκε βάσει της υπ’αρ. αποφάσεως του Υπουργείου Πολιτισμού Τ/Γ Δ.ΑΠΛ/ΑΡΧ.Β1Φ 219487/694 Μνημείο δεδομένου ότι πρόκειται για αξιόλογο δείγμα αρχιτεκτονικής περιόδου του Δευτέρου μισού του 19ου αιώνα στα πρότυπα του νεοκλασικισμού. Ο Ναός είναι τρισυπόστατος το κεντρικό κλίτος είναι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο Προστάτη και Έφορο της ενορίας, το δεξιό κλίτος είναι αφιερωμένο στον καθηγητή της Ερήμου Άγιο Αντώνιο και το αριστερό κλίτος είναι αφιερωμένο στον Νεομάρτυρα Άγιο Κωνσταντίνο τον Υδραίο. Στο Ναό ανήκουν και δύο παρεκκλήσια α) του Πρωτομάρτυρος Αγίου Στεφάνου και β)των Νεοφανών μαρτύρων Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης.
Στοιχεία από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.
Φωτογραφίες από το site Κανάλι 1 του Πειραιά.
